star trek

Star Trek Into Darkness

Ok, ik beken, ik ben al van mijn kinderjaren een geweldige fan van Star Trek. Van de originele series en de waardige opvolger The Next Generation, daarna heb ik een beetje afgehaakt, maar ik pikte de draad weer op bij de allerlaatste reeks: Enterprise. Doorheen de jaren is mijn liefde voor de puntoortjes van Spock altijd even groot gebleven. Love those logical vulcans!

Ik was dan ook dolblij toen de serie gereboot werd als een wervelende brok cinema, met dank aan J.J. Abrams. Dus ja, ik was erg benieuwd of Into Darkness op hetzelfde elan zou verder gaan. En boy, oh boy, ik werd niet teleurgesteld. Genoten van de eerste seconde tot de laatste. Goede acteerprestaties, geweldige actiescènes (en dan nog één en nog één en nog één), humoristische momenten, spitse dialogen, genoeg verwijzingen naar het vorige universum om de fanboys en -girls gelukkig te maken. What a ride! En ja, hier een daar zaten er wat gaten in het plot, maar daar heb ik me geen moment aan gestoord.

Een geweldig leuk, ontspannende Science Fiction film, meer moet dat niet zijn op een zondagavond.

PS: Dat belooft voor Star Wars Episode VII!

Yesterday

Zo’n fantastische dag gehad, gisteren. Mijn collega’s waren stuk voor stuk superenthousiast met hun uitnodigingen voor ons feest, ik zag Dikkie doctor worden en tegelijkertijd was ik aanwezig bij een historisch moment voor de K.U.Leuven: de bekendmaking van de nieuwe rector. Ik stond met mijn kleine bescheiden fototoestel tussen al die professionele fotografen met hun dure camera’s. En vechten om een zo goed mogelijk beeld te maken van Mark Waer. Persjournalistiek, het is toch een vak apart. Ik zat daarna helemaal vol met adrenaline.

Om de adrenaline wat te laten zakken, dronken we nog een paar glaasjes op de receptie van Dikkie. Mijn vriend was aan de praat geraakt met een Japanner en tot onze grote vreugde konden we zelfs een (beperkt) gesprek in het Japans voeren. We kregen een compliment voor onze kennis van de taal, al weet je met die superbeleefde Japanners natuurlijk nooit of ze het echt menen. 😉 We hebben de Japanner onze meishi gegeven. Contacten in Japan zullen ons in de toekomst zeker nog van pas komen.

En ‘s avonds zaten we met een gezelschap van zes vrienden voor een groot scherm van de beste Star Trek film ooit te genieten. Zalig.