Alarm

Deze nacht om kwart na twee in het kantoorgebouw recht tegenover ons. Man, man, ik dacht dat de wereld ging vergaan, zo’n lawaai. Mijn vriendje en ik zijn alletwee opgestaan om te zien wat er aan de hand was, maar er viel niks te zien: geen politiewagens, geen wagens van de beveiligingsfirma, geen brandweer, noppes.

Dan was ik voor de verandering eens op tijd in bed gekropen. Uitgeslapen opstaan ‘s ochtends, het is mij echt niet gegund.

Hoofdpijn en concentratieproblemen

Zou de vermoeidheid mij dan toch eindelijk te pakken gekregen hebben? Nah, we doen alsof we er niks van merken en werken dapper verder. Staan straks nog op het programma: een werkcollege en de receptie van de doctoraatsverdeding van vriendin U (de verdeding zelf moet ik helaas missen door dat &#§!)2ç werkcollege).

Maar ik denk dat ik vanavond toch eens een poging ga doen om op tijd in bed te kruipen.

Een lichtgevende verrassing

Vrijdag ben ik na het werk nog snel, snel dekbedovertrekken voor ons nieuwe bed gaan kopen. We hadden al een stijlvol zwart-wit exemplaar, dus tijd voor iets fleurigers. Afwisseling moet er zijn. Ik vond een leuke overtrek van Benetton, rood met oranje en witte stippen (bijna een vliegenzwam). Gisterenavond kropen we voor het eerst onder onze nieuwe overtrek. En wat bleek toen we het licht uitdeden? De witte stipjes geven licht in het donker. Net of we tussen allemaal kleine sterretjes slapen. Romantisch. :-)

Reutel

Deze ochtend ben ik om half zeven (!) wakker geworden door zeer luid geboor in één van de appartementen boven ons. In eerste instantie probeerde ik het lawaai te negeren, maar na tien minuten heb ik het opgegeven en ben ik maar van ellende opgestaan. Met als gevolg dat ik een uur vroeger dan normaal op mijn werk ben. En de werkweek al met een serieuze slaapachterstand kan beginnen. :-(

Slecht geslapen vannacht

En ‘t schriftelijk examen van Italiaans ging ook al niet zo vlot als ik gehoopt had. Ik zou het kunnen steken op de twee lessen die ik gemist heb in de loop van het jaar, maar de vocabulaire zat er gewoon niet zo goed in als andere jaren. ‘k Had wat meer Italiaans moeten blokken op de trein in plaats van in slaap te vallen. Ach ja, ‘t zal zeker meer dan goed genoeg zijn, maar, mits wat meer tijd om die Italiaanse woordjes te studeren, had er meer in gezeten.

Op naar het volgende examen morgen. Dat zal nog een ander paar mouwen zijn, vooral na deze slechte nacht en wetende dat ik de dag voor het examen nog ongeveer 70 procent van de leerstof erdoor ram.

Hup, hup, genoeg getreuzeld, aan het werk.

Hoog tijd dat nonkel K terug komt uit vakantie

Niet dat we hem zo geweldig missen (nog nooit zoveel in mijn blootje rondgebanjerd in huis als de laatste twee weken), maar ons slaapgebrek begint te wegen. Nonkel K is een stipte mens met vaste gewoonten. Elke avond gaat hij mooi om elf uur slapen. En omdat wij ons bevinden in de kamer naast hem, durven wij geen lawaai meer maken na elf uur. We zijn ten slotte te gast in zijn huis. Dus passen wij ons aan en gaan we mooi slapen wanneer nonkel K gaat slapen.

Maar nu is de kat al twee weken van huis en de muizen dansen elke avond op tafel. En aangezien dansen fijn is en slapen voor watjes, liggen we dus elke avond veel te laat in bed.

Dus nonkel, kom terug, ‘t is niet voor mij, ‘t is voor mijn slaapgebrek.

Moe

Vannacht nét dat tikkeltje te laat gaan slapen en dat heb ik vandaag tijdens de vier uur durende Italiaanse les toch wel gevoeld. Gelukkig wordt dat slaapgebrek ruimschoots gecompenseerd door het fijne gezelschap en de toffe gesprekken van gisterenavond. Alleen jammer dat sommige gesprekken wat te kort waren naar mijn goesting, maar dat halen we op een later tijdstip nog wel eens in.