Grmbl. ‘t Is weer van dat. Deze keer waren de werkmannen er al om zeven uur bij en dat terwijl ik in topvorm moet zijn voor het komende vrijgezellenweekendje. 
Verdorie toch. ‘k Ga weer met slaapogen in de Russische les zitten. Gelukkig is het maar voor twee uurtjes. (Sorry Maartje, ‘k ga weer een stukje les moeten brossen.)
slaapgebrek
Verstoorde nachtrust
Als het niet de bouwende buren zijn, dan is het wel het alarm van het kantoorgebouw vlak tegenover ons. Eén keer kan ik dat alarm nog wel negeren, maar víer keer op een zondagochtend, da’s toch net iets van het goeie teveel. Grommel, grommel.
‘k Heb een mail gestuurd met de vraag hun alarm eens te laten nakijken. Volgens mij staat dat veel te licht afgesteld. Nu maar hopen dat ze er effectief iets aan gaan doen.
Terug in Leuven
Ons weekendje Wipers zit er weer op. Voorbij gevlogen. Helaas is de slaapachterstond eerder vergroot dan verkleind. Blijkbaar went een mens snel aan het hebben van een goed bed en slaapkamerwanden die iets dikker zijn dan een gyprocplaat. Verder geen slecht woord over Hotel Albion. Heel vriendelijke mensen, de kamer was kraaknet en het ontbijt tot in de puntjes verzorgd. Alleen dat slapen, dat wilde niet zo vlotten.
Ik zal maar snel in mijn eigen bedje kruipen, want morgen is het weer een gewone werkdag.
Luie zondagochtend
Lekker uitgeslapen, gesekst, Sus proper water en een koekje gegeven, de vuile was in de wasmachine gestoken, de quiche opgewarmd die we gisteren op het marktje in de Brusselsestraat gekocht hebben en verder genoten van de mooie ochtend.
Mijn vriendje en ik hadden alletwee behoefte aan zo’n luie voormiddag. We hollen al een paar weken van hot naar haar zonder de tijd te nemen om op adem te komen. Gisterenavond op het verjaardagsfeestje van mijn kleine broertje was ik zo moe dat ik bijna ter plekke in slaap kon vallen.
Ik voel mij al enkele weken fysiek niet honderd procent en ik vermoed dat dit louter en alleen aan slaapgebrek te wijten is. Buiten het feit dat ik bijna in slaap viel, was het nog wel een leuk feestje. Vooral gepraat met mijn broertje en zijn vriendin. Ik had niet veel gemeenschappelijke aanknopingspunten met de andere aanwezigen en dan hebben gesprekken de neiging om nogal snel te stranden. Het vergt energie om een gesprek gaande te houden als je weinig tot geen dingen gemeenschappelijk hebt en gisterenavond ontbrak mij de energie daarvoor. Omdat ik zo moe was, zijn we redelijk op tijd naar huis gegaan. Kwestie van niet achter het stuur in slaap te vallen.
Hoog tijd dat nonkel K terug komt uit vakantie
Niet dat we hem zo geweldig missen (nog nooit zoveel in mijn blootje rondgebanjerd in huis als de laatste twee weken), maar ons slaapgebrek begint te wegen. Nonkel K is een stipte mens met vaste gewoonten. Elke avond gaat hij mooi om elf uur slapen. En omdat wij ons bevinden in de kamer naast hem, durven wij geen lawaai meer maken na elf uur. We zijn ten slotte te gast in zijn huis. Dus passen wij ons aan en gaan we mooi slapen wanneer nonkel K gaat slapen.
Maar nu is de kat al twee weken van huis en de muizen dansen elke avond op tafel. En aangezien dansen fijn is en slapen voor watjes, liggen we dus elke avond veel te laat in bed.
Dus nonkel, kom terug, ‘t is niet voor mij, ‘t is voor mijn slaapgebrek.