Rookvrije cafés nu!

Vanavond na de laatste les Russisch ben ik nog iets gaan drinken met de juffrouw en de medestudentjes. De juffrouw wilde per sé trakteren, dus wie ben ik om haar dat plezier niet te gunnen. 😉

Jammer genoeg was er geen plaats in het rookvrije café waar we meestal iets gaan drinken. Daardoor konden we niets anders dan uitwijken naar het niet-rookvrije café vlakbij. Jammer dat de cafés in de buurt van het CLT niet dikker gezaaid zijn. Als het aan mij gelegen had, dan had ik graag een wandeling door de regen gemaakt om een café met beter luchtomstandigheden te vinden. Maar in groep moet je je aanpassen, dus probeerde ik niet al te hard te denken aan de gevolgen van passief roken.

Het was een heel gezellige avond, maar de gevolgen zijn duidelijk merkbaar: ik stink van kop tot teen naar de sigarettenrook. Walgelijk.

Op de tong bijten

Vandaag op het werk een discussie over roken gehad. Eén van mijn collega’s (een verstokt roker of course) vond het nodig om maatregelen tegen het roken fascistisch te noemen. Want ja, ocharme, die arme rokers, ze worden toch zo hard gediscrimineerd. Vroeger, toen ik nog jong en vol vuur was, zou ik hier heftig op gereageerd hebben. Nu heb ik zwaar op mijn tong gebeten en gewoon de schouders opgehaald. Het heeft geen zin om met zulke mensen in discussie te gaan. Ik gun hem zijn groot gelijk.

Dit zal mij er alleszins niet van weerhouden tot mijn laatste snik te ijveren voor een VOLLEDIG rookvrije horeca. In Australië was dat trouwens een zaligheid. Alles rookvrij. Zelfs op terrassen in de buitenlucht was er een scheiding tussen rokers en niet-rokers. Wat een luxe!

Rookvrij 2007!

Vanaf vandaag zijn alle restaurants rookvrij! Dit geldt ook voor cafetaria’s en kantines van plaatsen waar sport wordt beoefend. Dat laatste lijkt me trouwens niet meer dan normaal. Wat voor zin heeft het een gezonde activiteit te beoefenen als je daarna je longen blootstelt aan een kankerstokje?

Nooit meer vieze, stinkende sigarettenrook bij mijn eten. Hoera!