Op stap in Leuven met een dertienjarige

Serieus, ik maar denken dat zo’n pubermeisje veeeeel slaap nodig heeft en zeker minstens tot negen uur in bed zou blijven liggen. Nope, om zeven (7!) stond de jongedame op om vervolgens gezellig zo’n anderhalf uur gebruik te maken van de wifi op ons appartement om door tiktok te scrollen. Amai, ik wou dat ik zo weinig slaap nodig had. 😉 Nu, gelukkig hadden we goede afspraken gemaakt en gunde ze mij nog wat extra slaap. Iedereen weet dat ik last heb van een ochtendhumeur!

Blijkbaar wordt een mens hongerig van al dat scrollen door social media, want mijn lieve gast kon niet wachten om te vertrekken naar Leo Pancakes. En eerlijk, ik had ook enorm veel zin in een dikke stapel American pancakes! We wandelden langs de Vaartkom naar de Mechelsestraat en slaagden erin een plekje op het terras te veroveren. Mijn gast ging voor de chocolate drops en ikzelf voor de Bolatelli (met burrata, verse vijg en pistache). En zelfs al hadden we een extra ommetje gemaakt om zeker genoeg honger te hebben, toch slaagden we er niet in alles op te krijgen.

Na deze uitgebreide brunch wandelden we naar de Grote Markt, waar we een kleine fotoshoot hielden in de houten LEUVEN-letters, daar neergezet om reclame te maken voor het WK wielrennen. Ik had speciaal voor de gelegenheid mijn digitale reflex nog eens boven gehaald. Want eerlijk: zo’n smartphone camera maakt tegenwoordig al aardig goeie foto’s en weegt een pak minder dan zo’n zware digitale reflex met aparte flits.

Om 12u hadden we gereserveerd voor de hololens-ervaring in de Sint-Pieterskerk. Maar, amai, die dingen werken toch niet goed. Mijn eerste hololens ben ik gaan inruilen en ook de tweede werkte maar half, maar ik had geen zin om hem nogmaals te gaan ruilen. Denk dat er een probleem was met de kalibratie, maar goed, ik had het al eens gedaan en gelukkig werkte de hololens van mijn jonge vriendin wel ok.

Eigenlijk is de Sint-Pieterskerk mooi genoeg om zonder augmented reality te bewonderen en volstaat de ipad als je wat extra uitleg wil bij de bijzondere kunstwerken in de kerk. Ik denk alleszins niet dat ik nog gasten zal uitnodigen voor de hololens-ervaring.

Na ons bezoek aan de prachtig gerestaureerde Sint-Pieterskerk wandelden we op ons gemak naar de Kruidtuin, onderweg onze ogen open houdend voor leuke plekken om foto’s te nemen. We maakten een kleine omweg langs het Janseniuspark om vervolgens de genieten van de mooie Kruidtuin. We bezochten alle serres en maakten van de mooie achtergrond gebruik om nog wat tiktok video’s te maken. Ditmaal bleef ik veilig achter de camera. 😉

De pannenkoekenbrunch had ons net niet voldoende energie opgeleverd om tot ‘s avonds toe te komen, dus trokken we na ons bezoek aan de Kruidtuin naar Elisa by JAVA Coffee voor een drie-uurtje. We dronken smoothies en huisgemaakte icetea en mijn gast werkte nog een gans stuk cake binnen. Die jonge lichamen verbranden al die calorieën voor sneller, he. 😉

We gingen even piepen bij de velodroom in de Brusselsestraat, testten de knijpkracht van onze handen (blijkbaar zit ik voor mijn leeftijd in het 70e percentiel, waar ik best wel tevreden mee ben) en deden mee aan een kleine gezondheidsquiz. Uiteraard won mijn jonge vriendin prompt een boek over wielrennen in Leuven door zonder aarzelen het antwoord te geven op de vraag ‘Wat is het gemiddeld aantal stappen per dag dat aanbevolen wordt om gezond te blijven?’ Zelf mocht ik raden hoeveel klontjes suiker er in een blikje frisdrank zitten. Ik zat er twee klontjes naast en kreeg als troostprijs een drinkbus. Al maar goed, want anders had ik met twee zware boeken moeten sleuren die niet in mijn kleine rugzakje pasten.

Tijd om te gaan shoppen: ik had namelijk nog een sjaal nodig voor mijn geplande business trip naar Tallinn de volgende dag. De weersvoorspellingen zagen er niet zo denderend uit voor Tallinn en ik wilde graag een elegante sjaal die bij mijn gloednieuwe rode jas zou passen. Ik vond een mooie sjaal met een zebramotiefje in de Veritas en kon me vervolgens helemaal wijden aan de shopuitspattingen van mijn vriendinnetje. Al bleven die uitspattingen beperkt tot een collectie dunne zilveren ringen van acht euro, aan elke vinger minstens eentje, want ze moest haar aankopen met haar zakgeld betalen. 😉 De aankoop in kwestie moest ook geheim blijven, want haar mama was geen fan. Gelukkig ben ik super goed in het houden van geheimen!

We dropten al onze aanwinsten op mijn appartement en wandelden vervolgens naar de 3 Tonghen, waar we hadden afgesproken met de ouders en de broer van mijn gast voor het avondmaal. Tapas zijn altijd tof, nietwaar? En ja, het werd een supergezellige avond met méér dan genoeg tapas. De tapas werden in gangen geserveerd en de laatste gang kregen we zelfs niet meer op. En oja, de geheime aankoop van de ringen werd al onthuld bij het aperitief. Ik denk niet dat ik zo’n eerlijke puber was in mijn jonge jaren. 😉

Beetje tegenvallende margarita: veel ijs, weinig margarita:

Tataki van tonijn met opgelegde gember, zeewiersalade en soja-sesamolie:

Aperitiefplank:

Pijlinktvisjes:

Patatas bravas en albondigas:

Na het eten nam ik afscheid van mijn jonge gast, die samen met haar broer en vader naar de Leuvense kermis trok, terwijl haar mama met mij naar het appartement meewandelde om haar spullen op te halen. Gaf ons de gelegenheid om op het gemak wat bij te praten.

Een logeerpartijtje dat voor herhaling vatbaar is, wat mij betreft!

Een bodempje leggen

Hoe? Met de Hungry Neighbours van Leo pancakes, uiteraard! Kwestie voorbereid te zijn op de culinaire uitspattingen in Wijgmaal deze avond en het risico op een kater de dag nadien te beperken. 😉

Een culinaire vrijdag: pannenkoeken en veganistische noedelsoep

Vrijdag werkte ik thuis, dus kon ik tijd vrijmaken voor een lunch op een Leuvens terrasje met een Leuvenaar die ik al een tijdje volg op social media. We waren elkaar al een aantal keren tegen het lijf gelopen in het Leuvense met korte, fijne interacties tot gevolg. Uit zijn social media posts bleek dat we gelijkaardige interesses deelden én hij werkt in de zorgsector, waarvoor ik alleen maar het diepste respect kan hebben. Hoog tijd dus om af te spreken en foodie, wandel- en cultuurtips uit te wisselen!

We spraken af bij Leo Pancakes, altijd een winnaar in mijn lunchboek! Mijn tafelgenoot was hier nog niet geweest, dus ideaal om hem de geneugten van een dikke stapel pannenkoeken te leren kennen. Gelukkig kwam de zon er net op tijd uit om ons op te warmen op het terras zodat we onbezorgd konden genieten van onze lunch. De lunch vloog voorbij, zoveel onderwerpen, serieuze en minder serieuze om aan te snijden. Wat mij betreft, zeker voor herhaling vatbaar!

Na een namiddag hard werken, bestelden mijn vriend en ik ons avondmaal bij Deliveroo. Gezien mijn redelijk copieuze middagmaal, ging ik voor een gezonde veganistische maaltijd van Loving Hut: spicy aulac noedelsoep met één summer roll als voorgerecht (de tweede was voor mijn vriend). Heerlijk!

Rodin, Meunier, Minne & Leo

Eén van de eerste dingen die ik deed, toen het bericht kwam dat dat musea mochten heropenen, was twee tickets reserveren voor M Leuven. Als M-bassadeur vond ik het mijn plicht Leuven’s beste museum een hart onder de riem te steken. En daarnaast was ik natuurlijk erg benieuwd naar de nieuwe . Dat we dankzij het opgelegde parcours ook konden genieten van Alles voor de vorm (wisten jullie dat de vork een vrij recente uitvinding is die bij introductie op weerstand stuitte, want God had de mens toch vingers gegeven om te eten?), De Taal van het Lichaam en Kiluanji Kia Henda, was mooi meegenomen. Van die laatste sprak vooral het werk Mare Nostrum me aan, een helaas nog steeds zeer actueel werk over de huidige migratiecrisis die door corona en de BLM-protesten wat op de achtergrond geraakt is.

Man van Smarten – Dieric Bouts:

Beddenpan en toebehoren:

De verloren zoon – Constantin Meunier:

Resting – Ria Pacquée:

Mare Nostrum – Kiluanji Kia Henda:

Hét hoogtepunt van ons bezoek vormde toch wel de tentoonstelling Rodin, Meunier & Minne. Heel bijzonder om de parallellen tussen de werken van deze drie kunstenaars te ontdekken en tegelijkertijd te zien dat ze zich lieten inspireren door middeleeuwse kunstenaars. Zalig ook dat je door de toegewezen timeslots in alle rust van al dit moois kon genieten. Voor wie houdt van musea, biedt deze crisis de ongeziene kans om ongestoord en op je eigen tempo een tentoonstelling in je op te nemen.

Na ons bezoek hadden mijn vriend en ik een klein hongertje weg te werken. Dat deden we bij door bij Leo Pancakes de heerlijke Hungry Neighbours pancakes (roerei met jalapeños en cheddar, spek, esdoornsiroop) te delen. Het moge duidelijk zijn dat ik honger had, want ben helemaal vergeten een fotootje te maken van onze late lunch!

Duits bezoek, pannenkoeken en sushi

Zaterdag hadden mijn vriend (die vrijdagavond laat in Zaventem was geland) en ik afgesproken met onze vrienden uit Konz. Tot mijn scha en schande moet ik bekennen dat we hen al bijna drie jaar niet meer gezien hadden. Ons sociaal leven moet nog altijd herstellen van de verhuis naar Genève… En we hebben er natuurlijk zelf voor gekozen om iets minder sociale engagementen aan te gaan dan vroeger.

Mijn vriend en ik hadden voorgesteld dat onze vrienden naar Leuven zouden komen, omdat het zonder auto erg moeilijk is om van Leuven naar Konz te geraken. Sommige plekken zijn echt moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer en het charmante Konz is er daar één van.

Rond de middag waren onze vrienden in Leuven. Het was onverwacht mooi weer. Ondanks de voorspelde regen, kwam het zonnetje zelfs door de wolken piepen. Al een geluk! We wandelden samen door de Leuvense straten op zoek naar een geschikte lunchplek voor vier volwassenen en een jongedame van bijna zes jaar. De Leuvense horeca doet het duidelijk goed, want het was niet makkelijk om een plekje voor vijf personen te bemachtigen. De Wasbar zat helemaal vol en ook andere lunchplekken hadden geen tafels meer beschikbaar. We landden voor vijf minuten bij het Moorinneken, maar daar mochten we maar een beperkt aantal gerechten bestellen voor de ganse tafel en op de menukaart waren erg weinig kindvriendelijke en vegetarische opties te vinden.

Met een beetje geluk belandden we bij Leo Pancakes. Omdat de jongste in ons gezelschap zin had in pannenkoeken, was mijn vriend naar daar gesneld en, jawel, hij had een tafel weten te bemachtigen. Hoera voor Leo Pancakes, dat een mooi vegetarisch en zelfs veganistisch aanbod heeft. Onze vegetarische vriendin was in haar nopjes! Onze bijna-zesjarige ook. Die was zo enthousiast dat ze amper stil kon blijven zitten aan tafel. Ondanks het feit dat ze ons al zo lang niet meer gezien had, was het ijs rap gebroken en brak er al snel een kietelgevecht uit.

Iedereen smulde van de pannenkoeken, maar ik besloot een keertje de bagels te proberen. Kwestie van mijn horizonten te verruimen. De bagel kon alvast op mijn goedkeuring rekenen!

Na de lunch beklommen we samen de toren van de Universiteitsbibliotheek. Onze zesjarige was superenthousiast. We bewonderden samen de prachtige universiteitsbibliotheek en het magnifieke uitzicht op Leuven. Tijdens het afdalen van de toren had de bijna-zesjarige een beetje last van hoogtevrees op de wenteltrap, maar ze overwon haar vrees dapper en we raakten allemaal zonder problemen beneden.

Opnieuw op de begane grond gingen we langs de Ethias stand op het Ladeuzeplein. Blijkbaar vierde Ethias haar honderdste verjaardag en iedereen mocht meevieren door allerlei moderne vervoersmiddelen uit te proberen. Er was een klein parcours aangelegd op het Ladeuzeplein waar we elektrische steps en aanverwanten konden uitproberen. Die kans mochten we niet aan ons voorbij laten gaan! De jongste leefde zich uit op een gewone step en ik probeerde voor de allereerste keer een elektrische step. Niet zo gemakkelijk als het eruit ziet. Op de segway voelde ik me meer op mijn gemak.

Tot slot wilden onze vrienden graag nog een koffie drinken, maar mijn eerste keuze: Koffie en Staal zat propvol. Dan maar onze namiddag afgesloten in de Bistro Zeiven Uke. Niet meteen een hippe plek, maar het haardvuur brandde en de cava smaakte!

We liepen samen met onze vrienden naar de parking onder het Ladeuzeplein en namen rond een uur of zes afscheid van elkaar. Een fijn weerzien met een pittige jongedame en haar mama en papa.

Op naar onze volgende afspraak! Tijdens de dag had ik berichtjes gekregen dat mijn vriendin en haar gezin van plan waren ‘s avonds iets te gaan eten in Leuven. Ze hadden zin in sushi en als er iets is wat ik elke dag wel kan eten, dan is het zeker sushi! Mijn vriend en ik gingen dus graag in op hun voorstel om samen te dineren en zo hadden we onverwacht twee vriendenreünies op één dag.

We hadden afgesproken in Kintsugi, mijn nieuw favoriete sushirestaurant. We startten de avond met een portie edamame en wat gyoza om vervolgens de sushiboot voor vier personen te bestellen. We waren in totaal met z’n zessen, maar we gingen ervan uit dat we altijd nog een extra rol konden bestellen, mocht dat niet genoeg zijn. De zoon en dochter van mijn vriendin (13 en 11 jaar oud) aten heel smakelijk mee van de sushi. Hoewel we stevig ons best deden, slaagden we er niet in om al de sushi op te krijgen.

Het is altijd fijn om samen met vrienden van sushi te kunnen genieten én ik hield er zelfs een date aan over met de jongedame van 11. Binnenkort onesie party met Billie Eilish op mijn appartement!

Een rustige zondag in Leuven

Na het huwelijksfeest van onze vrienden zaterdagavond, deden mijn vriend en ik het rustig aan op zondag. We bleven in bed liggen tot het bijna middag was en trokken dan de stad in om te brunchen bij Leo Pancakes. Het was een beetje een heruitgave van de eerste zondag van september, want na de pannenkoeken belandden we in de Kruidtuin en vervolgens zetten we onze wandeling verder naar het Klein Begijnhof en het ontwikkelingsgebied rond de Vaartkom. Alwaar wij wel een heel bijzonder vaartuig spotten…

Leuvense hoogtes

Uitgerust wakker worden rond half negen op een zondagochtend, daar valt iets voor te zeggen. Mijn logee lag nog gezellig te slapen in het grote bed. Stiekem een beetje jaloers op haar vermogen om zo lang te slapen. Pas rond tien uur werd ze wakker. Modelkind, ik zeg het jullie!

Ik had enkel yoghurt in huis als ontbijt en aangezien dat yoghurt met brokjes was, kon ik mijn jonge vriendin niet overhalen om voor deze gezonde ontbijtoptie te kiezen. Dan maar naar de bakker om een vettige donut (voor haar, niet voor mij, snap niet waarom mensen donuts lekker vinden).

Na het ontbijt wierpen we ons weer op ons RISK spel. Na een hevige langgerekte doodsstrijd haalden mijn zwarte legers uiteindelijk de bovenhand op de groene legers. Maar echt goed gespeeld van H. Binnenkort maakt deze jongedame mij zeker in.

Tijd om opnieuw Leuven in te trekken, ditmaal liepen we langs de Vaartkom en de Geertruikerk, waarbij ik me realiseerde dat vandaag de GP Poeske Scherens plaats vond. In een ander leven zou ik dat weken op voorhand geweten hebben, maar de nauwe band die ik vroeger had met de stad Leuven is doorgeknipt geraakt door mijn verhuis naar Genève en nog steeds niet helemaal hersteld.

De grijze ochtendwolken maakten al snel plaats voor een prachtige blauwe lucht. Ideaal voor een wandeling! En zowaar, we waren net op tijd om het vertrek van de wielrenners op de Grote Markt te aanschouwen. Wat een perfecte timing. Vijf minuten na de start van de wedstrijd arriveerden de ouders en het broertje van mijn kleine vriendin op de Grote Markt. Het was 13u. Tijd om te lunchen!

Ik stelde voor om pannenkoeken te gaan eten bij Leo Pancakes. De ouders keken eerst wat twijfelachtig, maar ze lieten zich overhalen door hun kroost. Ik verzekerde hun dat Leo Pancakes ook nog andere gerechten op het menu had staan. We pikten eerst een tafel voor vijf in op het terras, maar al snel voelden we dat het te koud was om stil te zitten. Gelukkig was er binnen nog een grote tafel vrij.

De kinderen en ik bestelden pannenkoeken, de serieuze volwassenen bestelden een slaatje en een bagel. En natuurlijk kon ik het niet laten om daar een heerlijke smoothie met vijgen bij te drinken. Zo lekker! Tot mijn verrassing vond het broertje van H zijn pannenkoeken niet lekker. Na een grondig onderzoek bleek het vooral de kokos die hij niet lekker vond. Dat kan ik enigzins begrijpen, want ik ben ook niet zo gek op kokosschilfers. Na de kokos zo goed mogelijk van de pannenkoeken verwijderd te hebben, nam hij nog een paar happen, maar de lange tanden bleven. H daarentegen smikkelde haar pannenkoeken tot de laatste kruimel op.

Na de lunch wandelden we samen naar de universiteitsbibliotheek om de toren te beklimmen, maar niet zonder eerst de fantastische leeszaal bewonderd te hebben. Iedereen was oprecht onder de indruk. Tijdens de beklimming van de toren bekeken we de tentoonstelling over de twee bibliotheekbranden, maar het was het uitzicht dat meeste tot de verbeelding sprak. De kinderen genoten en vroegen geen enkele keer om naar de kermis te mogen gaan. Die kermis lag nochtans aan hun voeten op het Ladeuzeplein. Ik denk niet dat ik als kind zoveel discipline had. 😉

Na de beklimming naderde het moment van afscheid. We liepen samen naar het Martelarenplein, wipten nog even het station binnen en gaven mekaar een dikke knuffel.

Zeer geslaagd logeerpartijtje. Dat smaakt naar meer!

Pannenkoeken bij Leo

Gisterenmiddag had ik afgesproken met mijn vriendin om samen te ontbijten na haar examen Japans. Ik wilde al lang eens de pannenkoeken van Leo Pancakes gaan proberen en dit leek me een ideale gelegenheid. Blijkbaar is het niet mogelijk een tafeltje te reserveren, maar dat bleek geen probleem te zijn. Om tien uur ‘s ochtends was er nog veel plaats in de zaak.

Het examen van mijn vriendin was (zoals verwacht) goed gegaan, dus we hadden een reden om te vieren. We bestelden allebei Leo’s favorite pancakes en, amai, die waren heeeeeerlijk! De combinatie van Griekse yoghurt, blauwe bessen, aardbeien, walnoten en vijgenconfituur was gewoon hemels. Stevige portie ook. Na die pannenkoeken in combinatie met de fig vanilla smoothie kon ik er wel even tegen.

We bleven lekker lang zitten kletsen en op de terugweg van het station schafte ik mij nogal impulsief een nieuwe zonnebril van Serengeti aan, alhoewel mijn huidige zonnebril nog niet echt versleten was. Mijn broer en zijn vriendin hadden allebei een zonnebril van dat merk gekocht om naar Cuba te gaan en ik was zo onder de indruk van de kwaliteit van de speciale gepolariseerde glazen, dat ik me voornam mij een bril van hetzelfde merk aan te schaffen. Ik zet heel vaak een zonnebril op, dus zo’n bril die zich aanpast aan de lichtomstandigheden is zijn geld meer dan waard.

Supervoormiddag.

Yet Another Blog

Life on my side

leo pancakes