laakdal

Een bezoek aan het Rubenshuis en heerlijke mezze bij Yalla Yalla

Genoten van het uitstekende ontbijt in B&B Welcome Home. Elke maaltijd die afgesloten wordt met vers gebakken pannenkoekjes heeft bij mij sowieso een streepje voor. Kleine Stijn was druk bezig met de voorbereidingen voor een koffietafel in het paviljoen in de tuin, dus we moesten zijn aangenaam gezelschap missen. Gelukkig hadden we elkaar. 😉 Het ontbijt was meer dan overvloedig genoeg om tot ‘s avonds toe te komen. Zo hebben we het graag!

IMG_5336

IMG_5337

IMG_5338

IMG_5340

Na het ontbijt pakten we onze spullen bijeen en begonnen we aan onze tocht naar Antwerpen-centraal. Daarvoor moesten we eerst een dikke twintig minuten wandelen tot aan het busstation Geel Eindhoutseweg om vervolgens de bus te nemen naar het treinstation van Heist-op-den-Berg. Nu zijn mijn vriend en ik vlotte wandelaars, maar mensen die moeilijk te been zijn en over geen wagen beschikken, kunnen deze tocht dus onmogelijk doen. Toch jammer dat de optie openbaar vervoer voor veel verplaatsingen in België quasi onmogelijk is.

Enfin ja, op iets meer dan anderhalf uur stonden we in Antwerpen-centraal. We lieten onze bagage achter in de lockers in het station en wandelden de Meir op. We hadden rond 14.30u afgesproken met onze vriendin en haar nieuwe vriend, dus hadden we nog een uurtje voor onszelf. Ideaal om iets te gaan drinken in de mooie Antwerpse stadsfeestzaal. Een smoothie gaat er altijd wel in! Continue reading →

Leven op klompen

Respect voor de boeren die de voorbije eeuwen op klompen naar hun veld togen. Wat een rottig schoeisel is me dat! Geef mij maar het comfort van zacht leer (of flipflops!).

Zaterdag trok ik samen met mijn petekindje en zijn gezin naar Laakdal. Mijn vrienden waren zo vriendelijk me te komen ophalen aan het station van Zichem en vandaar reden we verder naar het klompenmuseum. We leenden elk een paar klompen uit (die kleine klompjes van het tweejarige broertje van mijn petekindje waren gewoon überschattig) en trokken op verkenning in het bos. Het klompenbelevingspad had heel wat obstakels voor ons in petto, die ik, toegegeven, niet allemaal genomen heb. Met een zware fototoestelrugzek op mijn rug en een bengelend fototoestel rond mijn nek, zag ik me al met klompen en al tegen de grond gaan.

IMG_0370

Gelukkig bleef gans ons gezelschap overeind. Al kan ik niet ontkennen dat ik na deze, toch wel unieke beleving, blij was die dekselse klompen te kunnen uittrekken. Comfortabel is anders. Ik neem aan dat de boeren vroeger heel wat eelt op hun voeten hadden om dat schoeisel te kunnen verdragen.

Om onszelf te belonen aten we een ijsje op het mooie terras van Afspanning Den Eik. Mijn sorbet met vers fruit bleek zo’n grote portie te zijn dat elk opkomend hongertje wel voor een paar uur gestild was. Vriendelijke bediening ook. Echt een toffe plek om te relaxen.

sorbet met vers fruit

Na dit stevig vieruurtje reden we naar het huis van onze vrienden voor het avondmaal. We dronken een glaasje wijn en ik speelde nog wat met de jongens. Spijtig genoeg was mijn petekindje een beetje ziekjes, waardoor hij wat zielig lag te wezen in de zetel. Echt klagen over specifieke pijnen deed hij niet, waarschijnlijk was hij een beetje grieperig of zo. Al had hij zich, met de hulp van een pijnstiller, heel flink gehouden tijdens ons uitstapje op klompen.

Onze vrienden hadden echt hun best gedaan om een fijn zomers avondmaal te voorzien: een heerlijke pastasalade, ideaal om buiten op hun mooie terras te eten en als dessert een crumble met mascarpone en rood fruit. Mij hoorde je alleszins niet klagen!

pastasalade

crumble met vers fruit