Kijk eens welke buit mijn middagwandeling heeft opgeleverd! Een gloednieuwe iPhone 12 Pro! De kwaliteit van de foto’s op deze blog zal er nogal op vooruit gaan, binnenkort! Nu alleen nog de tijd vinden om mijn oude iPhone 8 te migreren naar dit nieuwe modelletje.
Als uitsmijter deze prachtig bloeiende magnolia en van de zon genietende mensen:
Mag ik je iphone oplader lenen? Er moet zich op het werk een gevoelige stijging in het aantal iphone-gebruikers voorgedaan hebben, want het is de eerste keer dat ik dit soort vragen krijg.
PS: Het zou wel tof zijn, mocht die batterij een tikkeltje langer mee gaan! Als in: drie keer zo lang of zo.
Met dank aan Boek.be siert deze skin nu de achterzijde van mijn iPhone:
Het pure spectrum
Lang in vloed gelegen
Ebde jij
Onwaarschijnlijk weg
Door mij onder alle sterren verkozen
Heropgeroepen, verdampt
Vele woorden van liefde
Bij het finale aflopen van alles, absurd
En toch, en evengoed, zal niets gedaan zijn
Wat achteraf gezien onmogelijk bleek
Nergens resten wat ooit zeker zou
Geen wijsheid of richtlijn
Dan in het brandpunt
De verdwenen parabool
Die cirkel werd, meisje
Hemelsblauw
Jan Lauwereyns (1969) – Uit ‘Hemelsblauw’
Deze namiddag zijn we het petekindje van mijn vriend haar Sinterklaas gaan brengen. Ons petekindje in Den Haag konden we jammer genoeg niet persoonlijk gaan bezoeken, gelukkig stuurt de Sint zijn cadeautjes tegenwoordig ook met de post op. De mama deelde ons telefonisch mee dat het snoepgoed en de cadeautjes goed waren aangekomen. Alleen de speculaas was in stukjes. Het pakje was er ook verrassend snel. BPost is duidelijk klaar voor de openstelling van de markt. 😉
Het petekindje van mijn vriend was alleszins ook tevreden met haar cadeautjes. Al vindt ze spelen met de iPhone nog altijd het allerplezantste. Zo gaat dat tegenwoordig: vijf minuten spelen met de nieuwe knuffel en de nieuwe boekjes en de rest van de avond zeuren om op de iphone spelletjes te mogen spelen. Die jeugd van tegenwoordig. Misschien moet de Sint volgend jaar dan maar een iPad brengen?
Vandaag is het exact een jaar geleden dat ik de trotse bezitter van een iPhone4 werd. Drie dagen geleden stierf de man die dit schitterende stukje mechaniek hielp realiseren. En alhoewel ik de personencultus rond Jobs overdreven en zelfs wat griezelig vind (Wozniak is degene die de eerste Apple computer ontwikkelde, al kwam het idee wel van Jobs; de iPod, iPhone en iPad werden ongetwijfeld door een gans team uitgedacht en de mens heeft ook zijn fouten), kan ik niet ontkennen dat mijn iPhone mijn leven echt wel een pak makkelijker gemaakt heeft. Daarom, als saluut voor een briljant man die te vroeg gestorven is, een lijstje van mijn favoriete apps:
Waar ik mijn iphone niet voor gebruik: muziek beluisteren. Ik heb wel even geprobeerd om naar Japanse dialoogjes te luisteren, maar die witte oortjes zitten gewoon niet comfortabel. Ik vermoed dat ik extreem kleine oren heb of zo, want ik krijg altijd pijn van die dingen en ik zie het niet zitten om met zo’n grote headphone op de trein te zitten. En muziek leidt me af van mijn werk. Sinds kort gebruik ik een koptelefoon op het werk, maar enkel omdat het ding aan noise cancelling doet (een open werkomgeving is soms niet bevorderlijk voor de concentratie); muziek zet ik niet op.
Lees vooral ook dit artikel op Gawker dat het over Jobs minder fraaie kantjes heeft.
Geschreven vanaf mijn gloednieuwe iPhone!
Ah, de voordelen van die goeie ouwe IRC. Ik informeer op mijn chatkanaal of en waar er mensen zich op de wachtlijst geplaatst hebben voor een iphone4. En hup, een half uur later, weet er mij iemand te melden dat hij net bericht heeft gekregen van de tweede wachtlijst waar hij op stond dat zijn iphone4 beschikbaar was. Aangezien hij ondertussen al via een andere wachtlijst aan een iphone geraakt was, ben ik zodoende vanaf morgen de gelukkige bezitter van een gloednieuwe iphone.
Heb ik eindelijk een waardige vervanger voor mijn Treo, die, het mag gezegd, mij vele lange jaren trouw gediend heeft, maar nu toch echt aan vervanging toe was.