Omdat de ons bezoekje aan het foodtruckfestival in Kampenhout zo goed was meegevallen, informeerde ik vrijdag, nadat ik het nieuws gekregen had dat het coronavirus mijn vriend geveld had, of onze vrienden geen zin hadden zaterdagavond naar Leuven af te zakken voor een bezoekje aan het Straatbuffet op de Bruul. En jawel, tot mijn vreugde hadden ze nog geen plannen voor zaterdagavond! Ik keek ernaar uit om de vrouw van onze vriend terug te zien, die er de vorige keer niet bij kon zijn omwille van verplichtingen op het werk.
We spraken af rond zes uur op het Martelarenplein en wandelden van daaruit naar de Bruul. Na al dat stralende zomerweer van de voorbije maanden pakten er zich zowaar regenwolken samen boven Leuven. Dat waren we niet meer gewoon. En jawel, net toen we aankwamen op de Bruul barstte de regenbui los. Nuja, wat heet regenbui. Een paar dikke regendruppels die amper sporen achter lieten op de kurkdroge grond. Het voordeel van de regenbui was alvast dat er amper wachtrijen waren bij de foodtrucks en dat we nergens moesten aanschuiven. Wat een contrast met vorig jaar toen ik meer dan een half uur moest aanschuiven om iets te kunnen eten.
Ik moet wel zeggen dat het aanbod me tegen viel. Te weinig foodtrucks en het aanbod aan gerechten leek me ook beperkter dan andere jaren. Ik zag aan mijn vrienden hun gezicht dat ze er ook meer van verwacht hadden. De locatie op de Bruul was helemaal niet zo gezellig: te weinig zitplaatsen en weinig ambiance op een stoffige vlakte. Als het festival hier volgend jaar nog plaatsvindt, denk ik niet dat ze mij hier nog terug zien.
Al waren de twee gerechten die ik at best wel lekker. De Braziliaanse kroketjes smaakten en ja met Koreaanse dumplings met kimchi kan je natuurlijk weinig mis doen.
Na voldoende gegeten te hebben besloten we de Bruul achter ons te laten en gezelligere oorden op te zoeken. Omdat onze vriendin uit Trinidad een grote fan is van bubble tea, wandelden we naar T’More Enjoy om voor haar een beker met haar favoriete drankje te kopen. Ik moet zelf bubble tea dringend opnieuw een kans geven, want het is duidelijk dat dit gans de rage aan het worden is. Maar na stevig gegeten te hebben, had ik gewoon geen zin in smaakloze tapioca korrels.
Waar ik dan wel zin in had? Een frozen mango daiquiri bij Barvista. Helaas, net als de vorige keer was het weer enorm lang wachten (en neen, ditmaal was het niet druk) en de daiquiri was eigenlijk helemaal niet zo lekker en ook echt slordig gepresenteerd. Spijtig dat het terras van Bar Nine helemaal vol zat… Maar ik denk niet dat ze mij nog bij Barvista zullen zien.
We sloten de avond af met een wandeling over de kermis, alwaar onze vriendin aardbeien in chocolade at. Een Belgische lekkernij die ze graag wilde proberen. Rond elf uur namen we afscheid. Op de terugweg naar mijn appartement piepte ik nog snel even binnen bij het gloednieuwe Frietcafé waar ze alles aan het klaar zetten waren om zondag te proefdraaien. Ik ben alvast benieuwd!
