Poezelige voetjes

Lang lang geleden heb ik van mijn vriendje een cadeaubon voor een pedicure gekregen. Gisteren ben ik die bon dan eindelijk gaan incasseren. ‘t Is al een tijdje openschoenenweer, maar het kwam er maar niet van om een afspraak te maken.

Mijn eerste pedicure is voor honderd procent meegevallen. Ik vond het helemaal niet erg dat er iemand meer dan een uur met mijn voeten gespeeld heeft. Mijn voeten zijn nu helemaal klaar om hun beste teentje voor te zetten in al die open schoentjes en flipflops. :-)

Droom

Vannacht vloog ik in mijn dromen. En daar ben ik heel gelukkig mee, want het moet jaren geleden zijn dat ik nog eens een vliegdroom had. Vroeger verkende ik droomgewijs wel vaker het luchtruim. De laatste jaren bleef ik helaas in mijn dromen met beide voeten op de grond. Dat er in mijn droom vannacht ook een kerkhof voorkwam, stoort me niet. ‘t Zal mijn morbide kantje wel zijn, want ik heb kerkhoven altijd rustgevende plaatsen gevonden.

Kinderen

Dit weekend kwam er onverwacht een spook uit het verleden op mijn IRC-kanaaltje binnengewaaid. ‘t Was al jaren geleden dat ik nog iets van haar gehoord had en de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik haar al die tijd geen milliseconde gemist heb. Maar blijkbaar zijn sommige spoken moeilijk weg te jagen. Apetrots wist ze te vertellen dat ze onlangs moeder geworden was. En het enige wat ik kon denken was: “Sommige mensen zouden toch echt beter geen kinderen krijgen.”

Enfin, ik hoop voor dat kindje dat ze ondertussen medicatie of zoiets neemt om zichzelf wat in de hand te houden. Of misschien is ze met de jaren wijzer geworden. Miracles do happen.

Ontsnapt

Omdat ik morgen moet gaan werken en mijn vriendje niet (de gelukzak), hadden we afgesproken dat hij maandagavond voor mij zou koken. Ik keek er al naar uit: thuiskomen van een lange en vermoeiende werkdag (al zal dat wel meevallen, want bijna al mijn collega’s maken de brug) en direct mijn beentjes onder tafel kunnen schuiven. Krijgen we gisterenavond, net als we op punt staan te vertrekken, toch geen telefoontje, zeker. Of we zin hebben in een barbecue op maandagavond. Tja, daar zeggen wij geen neen tegen, natuurlijk. Dus is mijn vriendje aan het koken ontsnapt. Jammer.

Smullen

We zijn gisteren op het diner bij onze vrienden ongelooflijk hard in de watten gelegd. Er werden ons zowaar culinaire hoogstandjes voorgeschoteld als mousse van parmesaan, espuma van frambozen, schuimbereidingen, enzovoort. Ik was zwaar onder de indruk. Op zo’n momenten vind ik het jammer dat ik zelf niet in staat ben tot het creëren van zulke heerlijkheden. Ik raak al in paniek als ik twee dingen op hetzelfde tijdstip moet klaar krijgen (lang leve de éénpansgerechten).

Een impressie van wat we zoal voorgeschoteld kregen.

Een hapje met aardappel en scampi:

Het voorgerecht met verse tonijn, witte asperges en avocadomousse:

Het hoofdgerecht met speenvarken, mini-shiitake paddenstoelen, aardappeltjes en twee sausjes:

En last, but not least, het prijswinnende dessert:

Voor herhaling vatbaar!

Geen housewarming vandaag

Maar dat wil niet zeggen dat er niet gefeest zal worden! Vanavond zijn mijn vriend en ik uitgenodigd op een diner bij vrienden in Limburg. Ik heb torenhoge verwachtingen, want de twee koks van dienst volgen allebei als hobby kokschool en één van de twee heeft zelfs al een receptenwedstrijd van de Knack gewonnen. Het menu dat we voorgeschoteld zullen krijgen is nog een verrassing, maar ik twijfel er niet aan dat het lekker zal zijn.

Een zwangere wereld

Italiaans is blijkbaar een vruchtbare taal. Onze lieve juffrouw is nu iets meer dan drie maanden zwanger, een pas moeder geworden leerlinge doet niets anders dan over The Baby (uit te spreken met dik Spaans accent) babbelen, een andere leerlinge is hoogzwanger en nog een derde medeleerling wordt binnen een maand vader. Tijdens de pauze is het al baby- en bevallingsverhalen wat de klok slaat. Joy!