taal

De eerste les Spaans van het nieuwe schooljaar

Voilà zie, ook bij Spaans is de kop er alweer af. Naar goede gewoonte zijn we op zaterdagochtend met een kleine groep, maar dat vind ik niet erg, zo krijg je meer de gelegenheid om te spreken en kan je je minder makkelijk wegsteken in de les. Toch nog twee bekende gezichten uit de klas van vorig jaar, verder een hoop mensen die hun Spaans opnieuw wilden oppikken of een aantal jaren met de taal gestopt waren.

Eén van de nieuwkomers, een oude dame die vroeger nog romaanse talen (Frans en Spaans) gestudeerd had, slaagde erin al op mijn zenuwen te werken nog voordat ze haar eerste zin afgemaakt had. Ze was nog niet zeker dat ze zich ging inschrijven, dus laat ons hopen dat ze haar niveau te hoog vindt voor onze groep en aan afstandsonderwijs of zoiets begint. ‘t Zal beter zijn voor mijn gemoedsrust.

Twee derde van de examens zit erop

Nog één mondeling examen Spaans te gaan en dan zijn we er weer vanaf voor een half jaartje. Zaterdag beloonde ik mezelf na de niet al te moeilijke luistertest (die echt veel te lang duurde) op veganistische kroketjes op het terrasje van de Loving Hut. Een ijsje van Decadenza maakte de maaltijd af. Terwijl mijn vriend het weekend doorbracht met het oefenen van havenmanoeuvres, zat ik op mijn balkon in de zon Spaanse woordjes te memoriseren. Ik hield zelfs een kleurtje over aan al mijn studie-ijver. Twee vliegen in één klap. 😉

Geen goesting

Maar toch naar de Russische les geweest en er achteraf helemaal geen spijt van gehad. De juf was net begonnen met een nieuw thema, dus ik kon gemakkelijk inpikken en de woordenschat lag me wel. Wie praat er niet graag over het weer? En we kregen nog een extra bonus: vuurwerk tijdens het laatste half uur. Ok, ok, dat was wel voor de opening van de kerstmarkt, maar toch.

Spaanse verrassing

Tijdens het laatste uur Spaanse les maandag, had de leerkracht voor een verrassing gezorgd: twee Spaanse deernen om een uurtje mee te converseren. Eentje was afkomstig van het Iberian Peninsula en het andere meisje kwam van de Canarische eilanden. Het is altijd goed voor je taalontwikkeling om met native speakers te spreken. Alleen jammer dat mijn pijp ongeveer uit was, omdat ik ‘s ochtends op een onchristelijk vroeg uur was opgestaan om nog een paar dringende zaken af te werken voor de middag. Ik beperkte me dus vooral tot luisteren en heel veel medeleven hebben met al die Spaanse jonge mensen die werkloos zijn en elders hun geluk moeten beproeven. Het moet hard zijn om in een land te leven dat door de crisis in de greep gehouden wordt. En het ziet er niet naar uit dat er snel beterschap in zicht is.

Das Lied von der Erde

Shame on me, de tweede les van Russisch en meteen al brossen. Maar ik had een goed excuus: twee vrijkaarten voor Das Lied von der Erde in een fabuleuze opvoering door Oxalys. Wat een prachtig muziekstuk! En dan heb ik weer even spijt dat ik mijn eigen instrument de laatste jaren schandelijk verwaarloosd heb. Al weet ik dat ik op dit moment in mijn leven de tijd, noch de energie kan opbrengen om mijn oude niveau opnieuw te bereiken.

Voorlopig beperk ik me tot het passief consumeren van muziek, maar ooit, ooit, pik ik de draad weer op.

Kick-off

En met de eerste les Spaans van het derde jaar zijn we weer vertrokken voor een jaartje talen studeren aan het CLT. En o wonder, voor de eerste keer in mijn toch al lange CLT-carrière stond er een mannelijke leerkracht voor de klas. Wat een verademing in vergelijking met de leerkracht van vorig jaar. Geen fake enthousiaste zinnetjes te bespeuren en de vier uren waren sneller voorbij dan verwacht. Ondanks het feit dat ik geen woord Spaans meer geoefend heb sinds mei, bleek dat er in mijn langetermijngeheugen toch meer blijven hangen was van al die verschillende tijden dan verwacht. Nice. Benieuwd wat voor Spaans boek we dit jaar zullen moeten lezen.

Tweetaligheid

Vanavond zijn we op babybezoek geweest bij een ex-collega. De collega en trotse mama in kwestie is van Hongaarse afkomst, de vader een geboren en getogen Belg. En ze voeden hun kindje op in beider moedertalen. Fantastisch vind ik dat, maar tegelijkertijd maakt het mij ook een beetje jaloers. Ik heb maar één moedertaal en hoe hard ik ook mijn best zal doen om andere talen onder de knie te krijgen, er gaat niets boven het van jongs af aan ingelepeld krijgen van een tweede taal.

Terug van een fantastische vierdaagse in Duitsland

De zon liet zich eindelijk nog eens van haar beste kant zien, onze vrienden gaven elkaar het jawoord op één van de meest romantische locaties ooit en we maakten kennis met een boel toffe mensen.

Een uitgebreid verslag volgt nog, nu verdient mijn cursus Spaans voor een dag of twee mijn volledige aandacht. Mijn Duits is er de voorbije dagen beslist op vooruit gegaan, jammer genoeg kan dat niet van mijn Spaans gezegd worden.