leuven

Een goed gevulde week

Een geweldig drukke en stresserende werkweek achter de rug waardoor ik mening avondje later dan gepland aan mijn bureau gezeten heb, maar daar wou ik het hier eigenlijk niet over hebben. Want ondanks de drukte op het werk, boden de avonden een fijn tegengewicht aan al de stress. Een overzichtje:

  • maandag: de bachata danslessen beginnen steeds beter te gaan en mijn vriendje vindt het zelfs beter meevallen dan verwacht
  • dinsdag: een geweldig squashpartijtje, lang geleden dat ik nog zo goed gespeeld heb
  • woensdag: heel veel foto’s verwerkt
  • donderdag: naar de 6de Vlaamse Improcup geweest met mijn vriendje en één van onze mede-studenten uit de Spaanse les, bij momenten goed gelachen en na de finale nog iets gaan drinken in de Domus (ongeveer het enige café in de buurt dat nog open was, is donderdag geen uitgangsavond in Leuven?)
  • vrijdagmiddag: een female only twunch waar ik iets bijleerde over personal branding en de 4 C’s
  • vrijdagavond: het jaarlijkse alumni-etentje van mijn studentenvereniging. Een avond waarop de oud-medewerkers straffe verhalen vertellen over de goede oude tijd aan de huidige medewerkers. Het eten in de Wiering viel tegen, maar het gezelschap maakte veel goed (de mama en papa van mijn toekomstige petekindje waren er ook). Het viel me wel op hoe ongelooflijk braaf die studenten van tegenwoordig geworden zijn. Man, dat was in mijn studententijd toch wel anders. Uiteraard hebben we, als anciens, de boel mee afgesloten in (alweer) de Domus (wat is dat met al die cafés die om middernacht al sluiten!). Fijn om zien dat de studentenvereniging waar ik zoveel van mijn tijd in gestopt heb, het nog altijd prima doet.

En soms…

Is er tussen alle drukte door, even tijd om op een zondagnamiddag een wandeling door de vers gevallen sneeuw te maken. Te genieten van de gedempte kreten van kinderen op hun slee. Uittestend of de sneeuw voldoende plakt om een sneeuwballengevecht te starten (quod non). Zalig dat Leuven zo klein is dat je op een kwartiertje wandelen van het centrum in een heel andere wereld terecht komt.

Het laatste weekend van 2012…

Vormde een waardige afsluiter. Zaterdag deden we het rustig aan. In de namiddag spraken we af in De Dry Coppen met een bevriend koppel voor een warme chocomelk, een kopje koffie, een prosecco en een gezellige babbel. Het was er druk, maar we vonden nog net een plaatsje voor vier (een heel hoogzwangere buik inbegrepen). De rest van de zaterdag ging op aan opruimen en het afronden van het alweer veel te snel voorbij gevlogen jaar 2012.

Zondag kwamen onze vrienden uit Duitsland logeren. We brachten de namiddag door in M, onze Leuvense trots. Het was leuk om het museum door ogen van anderen te zien, want ik herinner me nog goed hoe zeer ik onder de indruk was van de architectuur tijdens mijn allereerste bezoek (in gezelschap van twee koninklijke hoogheden dan nog wel). Ondertussen ben ik M-bassadeur en ben ik er al zo vaak geweest dat de initiële betovering weggevallen is. Het deed deugd om te zien dat onze vrienden even hard van het museum genoten als ik die eerste keer. Al was onze vriend niet echt een fan van de moderne kunst die getoond werd, zelfs niet van de enig over gebleven Sol LeWitt kamer. Snikje.

‘s Avonds kookten we op ons appartementje. Onze Duitse vriendin is vegetarisch, een goeie reden om nog eens een oud receptje van onder het stof te halen: mie met paddenstoelen en paprika’s. Een verrassend eenvoudig, maar zeer lekker gerecht dat we vroeger wel vaker maakten. Voor het voorgerechtje hielden we het sober met wat groentjes en humus en voor het nagerecht had ik fruitsla gemaakt. Kwestie van ons de dag voor oudjaar al niet te overeten. Spijtig genoeg bleek onze vriendin wat allergisch te zijn aan appels en laat ik nu net heel veel appels in de fruitsla gedaan hebben. Gelukkig was er als backup ijs met chocoladesaus. En zo hadden we toch nog allemaal een dessert. En het overschot van de fruitsla kan wellicht nog dienen voor Oudejaarsavond of als ontbijt de komende dagen. Kwestie van een tegengewicht te bieden aan al die culinaire overdaad.

Kerstmarkt

Donderdagavond afgesproken met de toekomstige ouders van mijn metekindje en een vriendin om samen naar de kerstmarkt van Leuven te gaan. We smulden gezamenlijk van een lekkere Bretoense pannenkoek met een glaasje zoete cider, zowat een jaarlijkse traditie. Helaas speelde het weer spelbreker: regen, regen, regen, het was op den duur niet meer plezant. Zelfs onze dikke jassen beschermden ons niet afdoende tegen de vochtigheid. Toen het ons echt te nat werd, gingen we opdrogen in De Appel, waar ze gelukkig ook lekkere glühwein hadden!

En ik hield er overheerlijke kerstzoenen en  chocolaatjes met advokaat van De Klok aan over voor de komende kerstperiode.

Marktrock 2012

Een editie met een zwak programma, naar mijn persoonlijke mening. Ik kende bijna niemand van de groepen die geprogrammeerd stonden, buiten dan de klassiekers zoals Soulsister, uiteraard. Dat kan natuurlijk ook aan mijn gebrek aan hipheid liggen, maar toch, als de namen zelfs geen belletje doen rinkelen… De enige groep die me enigszins kon bekoren was The Kids en die mannen gaan ook al een tijdje mee. En oja, Regi zorgde vrijdagavond voor ambiance en een fijne sfeer op de Oude Markt, maar we verwachtten natuurlijk niet anders van deze sympathieke Limburger.

Verder nam ik vooral veel foto’s en deden we de nodige terrasjes, want de zon, die besloot dit weekend haar beste beentje voor te zetten. En daar heb ik nog het meest van al van genoten.

Recept voor een geslaagde zondag

Opstaan douchen, fototoestel en fles cava in de rugzak steken en vertrekken naar het stadspark voor een picknick in de zon met vrienden K en T en hun twee stoere zonen. De prijs voor het origineelste gerecht niet gewonnen, maar lekker was die cava wel! Afscheid nemen van de stoere zonen en hun ouders en naar Hapje Tapje vertrekken, waar we afgesproken hadden met L en U en hun dochters. Onderweg nog kameraad Q opgepikt, bevriend koppel K en F tegen het lijf gelopen. Sms-gewijs met Goya en Ella afgesproken om naar de barmannenrace te gaan kijken en vervolgens in de Thomas Stapleton terecht komen omdat dit de enige plek was waar er nog plaats was in de buitenlucht. Gezellig terras, daar trouwens. Te onthouden. Een ander koppel wiens initialen ook K en F zijn tegen het lijf gelopen en te laat beseft dat het F’s verjaardag was vandaag en haar helemaal geen gelukkige verjaardag gewenst hebben (how rude!). Van het ene naar het andere kraampje slenteren en ons gezelschap kwijtspelen en dan weer tegen het lijf lopen. Zelfs die paar druppels (te tellen op twee handen) konden de pret niet drukken. Gewoonweg zalig.

Geproefd:

  • Mosselen in de wok met pijpajuin, kerrie, tomaat, wilde peterselie, room, look en erwtjes van restaurant Kokoon
  • Nasi met kip van restaurant Ming
  • Pasteis de bacalhau (stokviskroketjes) en Rissois de camarao (garnaalkroketjes) van O Fado
  • Coquille St. Jacques in Chardonnay Meerdael boter van restaurant Mykene
  • Scampi’s in look masalasaus met basmati rijst van restaurant Himalaya
  • Soepje van rood fruit met Mojitosorbet van Salons Georges (zo fabuleus lekker dat ik nog om een tweede portie ben gegaan)

Sol LeWitt

Ik had het geluk om al een preview gekregen te hebben van deze overzichtstentoonstelling toen ze nog in opbouw was. Zelfs toen de muurschilderingen, zorgvuldig opgebouwd volgens de instructies van Sol LeWitt, nog niet voltooid waren, maakten ze al een overdonderende indruk. Vanavond zijn we echter het eindresultaat gaan bewonderen. Adembenemend! Je kan er naar blijven kijken en ik denk dat ik met mijn gloednieuwe M-ambassadeurskaart zeker nog eens terug zal gaan. M is erin geslaagd een absolute toptentoonstelling naar Leuven te halen. Er is werkelijk geen enkele reden om deze tentoonstelling níet te bezoeken. Echt waar, je zal het je niet beklagen.

Crappy iphone foto om jullie een idee te geven:

Na ons museumbezoekje dronken we nog een afzakkertje in de Fiere Margriet. Laat me zeggen dat ik Pannepeut een geweldige naam voor een bier vindt. Grootschalige commercialisatie dringt zich op! Mijn humeur zal er wel bij varen.

 

 

Leuven in Scène: nabeschouwingen

Zo lang naar uitgekeken en alweer voorbijgevlogen. Het was een fantastisch weekend met de zon in de onbetwiste hoofdrol. Al moet ik toegeven dat ik deze editie minder vond in vergelijking met die van twee jaar geleden. Acts die onaangekondigd van locatie wisselden, lang aanschuiven aan de Keizersberg voor een theelichtje (door wat klauterwerk konden we de rij gelukkig voorbij steken) en gedwongen worden te kiezen tussen de verschillende acts. Heel veel bekenden tegen gekomen ook, bewust en onbewust (achteraf spotte ik op de foto’s gezichten van bekenden die me tijdens de act zelf helemaal ontgaan waren).

Deze editie waren het vooral de ‘kleinere’acts die me aanspraken: Les Goulus, de Propere Fanfare, Skryf, Boucherie Bacul en de vuurinstallaties van Toverspel. Het spektakelstuk van Xarxa Teatre op het Ladeuzeplein kon me minder bekoren. De mooiste act vond ik die van La Salamandre op de Keizersberg, al leek de act qua concept heel erg op de voorstelling ‘Neige de feu’ van Entre terre & ciel van twee jaar geleden. Alleen jammer dat er te weinig plaats was om al de kijklustigen comfortabel van de show te laten genieten. Er brak ei zo na een volksopstand uit met spreekkoren en boegeroep. Gelukkig was de act betoverend genoeg om het gemor te laten verstommen.

Eervolle vermelding ook voor het Leuvense collectief Skullmapping dat een prachtig  kunstwerk maakte, opgedragen aan de Fiere Margriet. Vier minuten lang betoverd worden. Zeer knap.

A room with a view

Soms, dan doet er zich al eens een buitenkansje voor. En als dat het geval is, dan moet een mens die kans grijpen, nietwaar? En zo sliepen mijn vriend en ik van donderdag op vrijdag tussen de splinternieuwe lakens van het splinternieuwe hotel Park Inn, op nog geen kilometer van ons eigen appartementje. En dat na een gezellig diner met een Leuvense levensgenieter en Italië-enthousiast in het al even splinternieuwe restaurant RBG, terwijl we genoten van een flesje Italiaanse Chianti uit 2006, een uitmuntend wijnjaar volgens onze wijnkenner van dienst. En wie ben ik om hem tegen te spreken. 😉