Na een deugddoende nachtrust genoten mijn vriend en ik van het uitgebreide ontbijtbuffet in Hotel Lindner. Zoveel keuze dat ik onmogelijk van alles kon proeven. Het glaasje schuimwijn lieten we wijselijk aan ons voorbij gaan, we moesten nog wat drank van de dag voordien verteren.

Uitzicht vanuit ons hotel:

English breakfast!

Iets minder Englisch breakfast:

Tegen de verwachtingen in viel het weer best goed mee. Mijn vriend en ik beslisten dan ook de paraplu’s in het hotel achter te laten, kwestie van daar niet een hele dag mee te moeten sleuren. We wandelden op het gemak langs de Meir, liepen even binnen in de Stadsfeestzaal en konden de lokroep van de heerlijke pralines van Dominique Persoone in het Paleis op de Meir niet weerstaan.

We brachten een blitzbezoekje aan de kathedraal, bewonderden de Antwerpse Grote Markt en wandelden verder naar de Schelde om met onze eigen ogen vast te stellen of het pas van de stellingen ontdane Steen nu echt zo lelijk was. Unpopular opinion: ik vind het nieuwbouwgedeelte goed meevallen. Het is geen spectaculaire of vernieuwende architectuur, maar het nieuwe gedeelte doet de rest van het gebouw geen onrecht aan en door de kleur van de stenen sluit het goed aan bij de rest van het historische gebouw, dat zelf ook al een samenraapsel is van verschillende bouwstijlen.

Verder naar het MAS voor een bezoekje aan het beroemde dakterras. Kwestie van zoveel mogelijk toeristische headlines in Antwerpen te kunnen afvinken. En jawel, nog steeds geen druppel regen gezien.

Om 13.30u had ik een rondleiding met gids gereserveerd in het Red Star Line Museum. In een ver verleden bezochten mijn vriend en ik Ellis Island, de plek waar de meeste landverhuizers aan land gingen die vanuit Antwerpen aan hun lange tocht over de oceaan begonnen. Het leek me dus interessant om meer te weten te komen over de Belgische kant van het verhaal. Het werd een zeer boeiend bezoek met een gids die echt moeite deed om de interessante verhalen in de verf te zetten. Onvoorstelbaar dat dit de plek is waar 2 miljoen mensen aan een nieuw leven begonnen. Het was zo interessant dat we na de gids bedankt te hebben, nog eens opnieuw hetzelfde parcours aflegden om te blijven stilstaan bij een paar zaken die we graag wat meer in detail wilden bekijken.

We wilden ons bezoek afsluiten met de beklimming van de toren van het Red Star Line Museum, maar de lang voorspelde regen deed ons even terugdeinzen. Geen erg: snel een paraplu gekocht in de museumshop en we konden er tegen. Dit zal de eerste vakantie zijn dat ik met méér paraplu’s zal thuiskomen dan het aantal waarmee ik vertrokken ben.

Na het bezoek aan het museum begonnen onze magen een klein beetje te rammelen. Ons stevige ontbijt was eindelijk verteerd geraakt. Het was 16u, nog te vroeg voor het avondmaal, dus. Ik had op Googlemaps twee plekken in de buurt gespot waar we iets zouden kunnen drinken en iets kleins eten om de wachttijd tot het diner te overbruggen. Bar Paniek en Fiskeskur. Het bleef ondertussen stevig regenen, dus de paraplu kwam heel goed van pas.

Bar Paniek bleek niet helemaal mijn ding te zijn, alhoewel ik de artistieke en ietwat chaotische vibe wel kon appreciëren, spraken het open haardvuur dat een stevige brandlucht verspreidde en de mensen die in de loods handgerolde sigaretten zaten te roken me een pak minder aan. Geen zin om de rest van de avond te stinken. Fiskeskur bleek daarentegen helemaal mijn ding. Zeer interessante drankkaart met fijne cocktails en zelfs een Japanse saké op het menu. Ik bestelde een krabsoepje en mijn vriend een salade van geprakte vis. Beide gerechtjes waren uitstekend. Zeer tof concept dat wat mij betreft, gerust naar Leuven mag uitgebreid worden.

Terwijl we genoten van onze drankjes hielden mijn vriend en ik angstvallig buienradar in het oog. In de hoop een min of meer droog moment te kunnen uitkiezen voor de tocht naar restaurant De Godevaart, waar ik om 18u een tafel had gereserveerd. Vanaf Fiskeskur was er niet echt een goeie tramverbinding naar het restaurant, dus besloten we te voet te gaan. En ja, we hadden geluk: we begonnen net iets ná de regenpiek aan onze wandeling van een half uurtje. Hoewel het nog een tijd bleef druppelen, bood de paraplu voldoende bescherming.

We waren de allereerste klanten in De Godevaart en dat bleef zo voor iets meer dan een uur. Uiteindelijk bezochten de ganse avond slechts twaalf mensen dit nochtans uitstekende restaurant. Misschien waren er veel mensen aan het Halloween vieren? In Leuven zou een dergelijk restaurant op een zondagavond vóór een feestdag nochtans stampvol zitten. Laat ons hopen dat deze zondagavond een uitzondering was en dat er normaal meer volk is.

Het eten en de bijhorende wijnen waren uitstekend. Genoten van begin tot einde van mijn laatste verjaardagsdiner.

Appetizers:

Terrine van pladijs, beurre vert, venkel:

Heilbot, pompoen, vadouvan:

Hazenrug, hazenpeper, rode kool:

Chocolade brownie, peer, vanille:

Op de wandeling terug naar ons hotel liepen we nog even binnen in de Handelsbeurs, die prachtig verlicht was ter ere van de World Choir Games. Op dat eigenste moment dat wij er binnen stapten zou er een Free Podium aan de gang moeten zijn, maar er viel geen enkel koor te bespeuren. Mijn vriend en ik informeerden bij de aanwezigen van de organisatie wanneer ze koren verwachtten, maar het antwoord stelde teleur: ze twijfelden zelfs of er nog koren zouden langs komen. Jammer, want een optreden in deze mooie omgeving had echt de kers op de taart van deze mooie dag geweest zijn.