Deze avond had ik afgesproken met mijn lieve collega en vriendin uit het Antwerpse om ter ere van mijn verjaardag lekker te gaan eten bij de Troubadour. Het was al van voor de coronacrisis geleden dat ik nog eens bij de Troubadour was geraakt, dus ik keek uit naar deze hernieuwde kennismaking. De treinrit naar Berchem verliep voor de verandering eens vlotjes en mijn collega stond me onderweg naar de Troubadour op te wachten om samen naar ginder te wandelen.
We waren een paar minuten te vroeg voor onze reservatie van 18.30u en de deur van het restaurant was nog gesloten. Aangezien we binnen activiteit zagen, belden we aan in de hoop al een aperitiefje te kunnen drinken. De vriendelijke heer die de deur open deed, keek lichtelijk verbaasd toen mijn collega zei dat ze een reservatie had om 18.30u. Het restaurant is namelijk pas open vanaf 19.00u. Tiens, want op de reservatie stond toch echt heel duidelijk 18.30u. Nu, geen erg, foutje van het online reservatiesysteem, kan gebeuren. We zouden dan wel iets drinken in de buurt en over een half uurtje terug keren.
We waren nog maar een paar passen van de Troubadour verwijderd toen de vriendelijke meneer ons achterna kwam. Hij vroeg of hij toch nog eens naar onze reservatie mocht kijken, want hij had de naam van mijn collega niet terug gevonden in zijn reservatie-overzicht. En wat bleek: mijn vriendin had zich vergist bij het reserveren. Ze had geen tafeltje gereserveerd bij de Troubadour in Antwerpen, maar wel in die van Leuven. Al een geluk dat de heer van de Troubadour had nagekeken of er een reservatie op haar naam was, of we hadden daar over een half uur opnieuw gestaan. We bedankten hem van harte en ik belde meteen naar de Troubadour in Leuven om te laten weten dat ze de reservatie voor twee personen mochten annuleren. Mijn collega natuurlijk lichtjes gegeneerd, maar ik moet zeggen dat ik het hele voorval redelijk amusant vond, omdat ik zelf in het verleden ook al eens een gelijkaardige vergissing beging: ik boekte toen een hotel in Ierland ipv in Schotland.
Het geluk was aan onze kant, want doordat het nog maar 18.30u was, lukte het ons nog een tafeltje te reserveren bij The Butcher’s Son, waar mijn collega en ik jaren geleden ook al eens waren.
De rest van de avond verliep vlekkeloos. We genoten van het heerlijk malse vlees en dronken daarbij een lekker flesje Barbera d’Alba uit Piemonte. En de trein terug naar Leuven was zelfs op tijd! Laat ons zeggen dat de sterren ons deze vrijdagavond gunstig gezind waren!
Secreto 07 by the Butcher’s Store:
Barbera d’Alba:
Hazenrug:
Rundstartaar, gerookte paling en kaviaar:
Hazenrugpaté:
Hazenrug met garnituur:
Stilleven met vergeten hoodie op perron van Berchem:
[…] kiezen, had hij toch wel niet gereserveerd bij de Troubadour, zeker! Gelukkig dit keer wel in de Antwerpse versie van dit restaurant. […]
haha en ik begin na de titel inderdaad te lezen met interesse wat je van troubadour in Leuven vindt en ben dan in war omdat je met trein naar Berchem gaat . haha.
Ja, verwarring alom. 😉
Die vriendelijke heer van de Troubadour was ik, wat grappig om dat hier terug te lezen en wat fijn dat jullie die avond nog lekker gegeten hebben, én dat jullie in december nog eens terug gekomen zijn. Jammer genoeg is het restaurant nu gesloten. Spijtig genoeg waren we die vrijdag volzet, maar goed dat ik jullie nog te pakken heb gekregen Groeten, Joris
Dankjewel, Joris. Ik heb gelezen dat het restaurant gesloten is. Heel erg jammer, want jullie waren één van mijn favoriete restaurants in Antwerpen.