Onze laatste halve dag in Berlijn laten de weergoden ons volledig in de steek. Regen, regen en nog eens regen. Doodjammer, want ik had echt uitgekeken naar die street art wandeling. Maar goed, we laten het niet aan ons hart komen en nadat we onze koffers hebben achtergelaten in een gangkast in de trappenhal van ons appartement, starten we de dag met een ontbijt bij Coffee and Cookies. Op vraag van mijn vriendin ben ik op zoek gegaan naar een meer fancy zaak dan de voorbije dagen. Zij was niet echt een fan van de nogal basic ontbijtjes bij de bakkerijen. Beetje vreemd, want ik vond die ontbijtjes net heel lekker en in prijs-kwaliteit moeilijk te overtreffen. Maar u vraagt, wij googlen. En toegegeven, het was gezellig zitten bij Coffee and Cookies. Al waren de echte ontbijtformules jammer genoeg niet meer beschikbaar. Gelukkig waren er lekkere overnight oats, pastéis de nata en wafels!
Ik heb Coffee and Cookies ook uitgekozen omdat het zich vlakbij ons plan B voor vandaag bevindt: Topographie des Terrors. Het grauwe weer past perfect bij de sfeer van deze plek: bijzonder deprimerend. Net als de vorige keer ben ik erg onder de indruk van ons bezoek. Ik denk dat het in deze tijd meer dan ooit belangrijk is om zulke plekken te bezoeken en te beseffen tot welke gruweldaden mensen in staat zijn. Het is belangrijk dat om te zien waartoe onverdraagzaamheid en totalitaire regimes leiden. Het boezemt me angst in dat de polarisatie in onze samenleving steeds sneller toeneemt. En waarom? Omdat iemand anders is dan wij? Terwijl de meeste mensen allemaal hetzelfde willen: een comfortabel, liefdevol leven omringd door vrienden en familie. Ik blijf erbij dat wij mensen meer gemeenschappelijk hebben, dan dat we van elkaar verschillen. Alleszins laat de oorlog in Oekraïne en andere plekken op deze wereld zien dat de gruwel nog steeds niet uit de wereld is. Het ene broedervolk dat het andere uitmoordt, het is amper te vatten.
De regen blijft ook na ons bezoek aan houden en we bestellen een taxi om ons naar onze lunchplek te brengen. Ik heb een tafel gereserveerd bij Yosoy tapas, omdat dit mij een leuke verwijzing leek naar onze vorige trip naar Barcelona. En die keuze blijkt een schot in de roos. Yosoy tapas is een gezellige plek en de tapas zijn heerlijk. We genieten!
Coliflor marinada al horno con nueces y granada:
Pan con tomate:
Albóndigas;
Cordero con yogurt de azafran y emulsión de guisantes con menta:
Croquetas de jamón ibérico:
Hongos de temporada con hierbas:
Gambones al ajillo, papas bravas con su salsa, pulpo a la gallega:
µ
Pulpo a la gallega:
Tarta de almendras con salsa de naranja y nata:
Na onze behoorlijk uitgebreide lunch wandelen we nog even rond in hof Haus Schwarzenberg en de Hackesche Höfe en zo krijgen we toch nog een portie street art te zien. Het geplande bezoek aan de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche schrappen we van het programma wegens te weinig tijd. We bestellen een taxi die ons komt ophalen in de gietende regen. Na een korte tussenstop om onze bagage af te halen en staan we na een vlotte rit opnieuw op Brandenburg Airport. De security verloopt trager dan we gewoon zijn, vooral omdat er wat rare vogels voor ons staan aan te schuiven die heel hun hebben en houden in hun handbagage hebben gestoken en bijgevolg alles moeten uitladen onder het strenge oog van een veiligheidsagent van de luchthaven. Maar al bij al geen klagen over deze mooie en moderne luchthaven.
Ik laat me in de tax free shop verleiden tot de aankoop van Mozartkugeln en we drinken nog iets op de luchthaven zelf om de tijd tot boarding te overbruggen. Tot onze verbazing blijkt dat we zelfs maar nipt op tijd zijn voor boarding, want het scherm geeft al ‘last call’ aan. Duitse efficiëntie zeker? We nestelen ons in onze vliegtuigzetels en daarmee zit ons Berlijns avontuur erop. Al ben ik zeker dat ik in de toekomst nog zal terugkeren naar deze fascinerende wereldstad.
