Vooral als je in het holst van de nacht de weg naar huis moet aanvatten na een (zeer goed) trouwfeest. Al een geluk dat ik een goeie chauffeur heb, want mijn oogjes durven na een avondje lekker eten en feesten al eens dichtvallen. Maakt het de dag erna nog wat erger: geklop en geboor op enkele meters van je hoofd om acht uur ‘s morgens en het wanhopig doorzoeken van een nog half verdoofd gedeelte van je hersenen in de hoop daar de verbuigingen van accusatief, genitief en datief in het Russisch terug te vinden. Vier uur slaap, het haalt beslist niet het beste in mij naar boven.
Vluchten uit je eigen huis
Er moet dringen een wettelijk verbod komen op lawaaiproducerende bouwwerkzaamheden in verlengde weekends. Al een geluk dat het schitterend weer is en we buiten de decibels kunnen ontvluchten. Een aangename wandeling zal onze gespannen zenuwen hopelijk tot bedaren brengen.
Jeronimo’s cave
Allez, ‘t is te zeggen, zijn appartement, is gisteren weer een beetje warmer geworden. Het was een fijne avond met leuke gesprekken en lekkere hapjes (hmm, die tomaatjes met mozarella). Da Lord heeft zich een fijn plekje in het Gentse gevonden. Nog een kleine tip: misschien volgende keer ook aan rode wijn denken. 😉
Afscheidsfeestje
Gisteren naar het afscheidsfeestje van vriend H. Hij vertrekt voor twee jaar naar Amerika om daar in een labo stamcelonderzoek te doen. Dat schijnt tegenwoordig de mode te zijn. Voor de feestelijkheden begaven we ons naar de Komeet op de Oude Markt. H had het zaaltje boven gereserveerd. Ik vond het zaaltje wat tegenvallen. Een beetje kaal, verschrikkelijk heet, onhoorbare achtergrondmuziek en het geluid van de babbelende mensen leek wel van de muren af te kaatsen. Heel moeilijk om elkaar te verstaan.
Komt daarbij dat ik een beetje in een grumpy mood was (waarschijnlijk veroorzaakt door chronisch slaapgebrek). Een grumpy mood waar zelfs geen drie mojito’s (de mojito’s in de Komeet zijn trouwens excellent, men zegge het voort) tegen opgewassen waren. Nochtans waren er genoeg leuke en interessante mensen op het feestje. En heb ik zelfs enkele toffe gesprekken gehad, met dank aan kameraad N, die er met zijn ontwapenende glimlach altijd in slaagt mij te charmeren.
Gelukkig zie ik vriend H volgende week nog op Leuven in scène, want het zou een beetje jammer zijn met een dubbel gevoel aan onze laatste ontmoeting voor het Grote Avontuur te moeten terugdenken.