Bent u al ingeschreven voor de Leuvense BlogMeet?
Heisa in het wielerwereldje
De maskers zijn aan het vallen. En stiekem zit ik me daar toch een beetje over te verkneukelen. Ik haat schijnheiligen.
Slecht geslapen vannacht
En ‘t schriftelijk examen van Italiaans ging ook al niet zo vlot als ik gehoopt had. Ik zou het kunnen steken op de twee lessen die ik gemist heb in de loop van het jaar, maar de vocabulaire zat er gewoon niet zo goed in als andere jaren. ‘k Had wat meer Italiaans moeten blokken op de trein in plaats van in slaap te vallen. Ach ja, ‘t zal zeker meer dan goed genoeg zijn, maar, mits wat meer tijd om die Italiaanse woordjes te studeren, had er meer in gezeten.
Op naar het volgende examen morgen. Dat zal nog een ander paar mouwen zijn, vooral na deze slechte nacht en wetende dat ik de dag voor het examen nog ongeveer 70 procent van de leerstof erdoor ram.
Hup, hup, genoeg getreuzeld, aan het werk.
Museeuw bekent dopinggebruik
Waarom verbaast mij dit niks?
And the nominees are…
U vindt het volledige lijstje hier. Tot mijn grote spijt moet ik vaststellen dat ik dit jaar geen énkele film uit het lijstje genomineerden voor “best picture” gezien heb. Schande, schande. Hoog tijd dat de examens achter de rug zijn en ik mijn cinematografische schade kan inhalen.
Vandaag
Komen ze ons bed leveren. Dan staat er al één meubelstuk in een voor de rest leeg appartement. Het einde is in zicht.
Squash
Vanavond ben ik met ons vaste groepje gaan squashen. Dat was er in 2007 nog niet van gekomen met al dat gefeest en die examens en zo. Het squashen verliep voor allevier wat stroef. Wat niet verwonderlijk is na zo lang stilgezeten te hebben.
We hadden trouwens een interessant gesprek in de squashpauze. Het ging over het studentenleven en dat je dat na verloop van tijd toch wel wat beu wordt. “Er is een tijd voor alles,” formuleerde vriendin M het. Misschien heeft ze wel gelijk. Misschien heb ik het studentenleven nooit echt kunnen loslaten omdat ik na mijn eerste diploma op een flatje tussen de studenten ben blijven wonen en omdat ik, tja, nog steeds studeer. Het feit dat mijn vriend en ik geen plek voor onszelf hebben, zal daar ook wel wat mee te maken hebben.
Misschien heb ikzelf nog steeds heimwee naar het studentenleven omdat ik mijn draai in het werkleven niet goed gevonden heb en ik geen duidelijk toekomstperspectief voor mezelf heb uitgetekend. Ik wil alles en dan liefst nog tegelijk. Dat is niet mogelijk en het onmogelijke willen bereiken heeft nog nooit iemand gelukkig gemaakt. Dus moet ik stoppen met achteruitkijken en mijn blik proberen te fixeren op één vast punt voor mij.
Eerste doel: dit jaar mijn tweede diploma behalen. Ik ben niet zo goed bezig, dat besef ik. Ik heb een beetje last om mezelf te motiveren voor het studeren. Tweede doel: na het behalen van dat diploma eens heel hard en heel diep nadenken over waar ik mijn prioriteiten wil leggen.
Shit
Net bericht gekregen dat de vader van mijn vorige vriend overleden is. Shit. Ik ben er niet goed van.
"I’m in."
“And I’m in to win.” En hiermee is het officieel: Hillary heeft haar zinnen gezet op het Witte Huis. Wordt de ex-first lady de eerste vrouwelijke president van de US? Only time will tell.
Het belooft alvast een interessante race naar het Witte Huis te worden. You go, girl!
Me, myself and I
Goed, ik ben geen stokjesmens, maar stiekem moet ik toegeven dat ik altijd al een boontje heb gehad voor meneer Oogsnoep (alhoewel zijn zelfportret er bepaald scary uitziet, weet ik uit goeie bron dat hij een sympathieke meneer is). Zijn blog is één van de eerste die ik ben beginnen lezen en ik ben een fan van zijn foto’s. Dus ja, nog maar eens zondigen tegen mijn principes, zeker?
