teambuilding

50 km fietsen

Na een jaartje niet deelgenomen te hebben wegens verhuis naar Zwitserland, deed het dubbel zoveel deugd om dit jaar met mijn gloednieuwe team de uitdaging aan te gaan om 50 kilometer te fietsen. De weergoden waren ons gunstig gezien en het parcours in de omgeving van Hofstade was vlakker dan vlak, peanuts in vergelijking met 35 kilometer fietsen doorheen het heuvelachtige Brussel.

Met ons groepje van elf maalden we probleemloos kilometer na kilometer af, ondertussen genieten van het zonnige weer en de mooie omgeving. Een klein deel van de route had ik al gedaan toen ik van Antwerpen naar Mechelen fietste, maar dat deerde niet. De omgeving van het kanaal is zo mooi dat ik daar gerust nog een derde keer wil gaan fietsen.

‘s Middags stopten we voor de lunch bij ‘t Steencaycken in Boom, geen onverdeeld succes. De kibbeling (nochtans een suggestie) viel wat tegen. En daarnaast had de bediening de fout gemaakt ons gezelschap te veel verschillende gerechten te laten bestellen. De ober die de kassa bediende werd prompt tot de orde geroepen door de chefkok. Wat vervolgens een heel drama opleverde om de initiële bestelling in de witte kassa gecorrigeerd te krijgen. Maar we zaten buiten in de zon en eigenlijk kon het ons allemaal niet deren.

IMG_9853

Na de lunch reden we vrolijk verder, staken we het kanaal over met en veerpondje en passeerden we de beroemde brug van Willebroek. Rond vier uur zat onze rit er bijna op, maar voordat we de huurfietsen inleverden, dronken we nog een afsluitend drankje op het terras van een echt volkscafé.

IMG_9854

IMG_9861

IMG_9862

IMG_9863

Een meer dan geslaagde dag.

Teambuilding

Deze ochtend krabbelde ik al morrend uit bed. De gerechten van de Soirée Saveur bleken toch wat van het goede te veel en hadden wat op mijn maag gelegen. Komt daar nog eens bij dat ik vroeger moest opstaan dan normaal voor het jaarlijkse teambuilding event van ons bedrijf. En als er iets is dat van mij een knorrig mens maakt, dan is het wel slaapgebrek. Bovendien was er op voorhand heel erg geheimzinnig gedaan over de exacte inhoud van de dag en had ik er niet zo heel veel zin in.

Mijn gemor bleek echter nergens voor nodig te zijn. Op de trein trof ik een grote meute collega’s (nooit beseft dat er zoveel collega’s in Leuven woonden) en zo spoorden we allemaal samen naar Gent en verdeelden we ons vervolgens over bussen en trammen om ons naar de Watersportbaan te laten rijden. Daar aangekomen werden we verdeeld in groepjes van vier personen. De hele voormiddag zouden we samen blijven met hetzelfde groepje. Per spel sloot er zich een andere groep bij ons groepje aan, zodat er een team van acht personen gevormd werd die samen het spel of de proef tot een zo goed mogelijk einde moesten brengen.

Het was echt geweldig tof. De spellen waren een leuke mengeling van strategie, actie en kennis. Blijkt dat bieren herkennen met een blinddoek op toch niet zo voor de hand liggend is en kruiden herkennen aan hun geur al helemaal niet. We probeerden ons team aan de andere kant van een mijnenveld te krijgen, speelden aangepaste versies van memory en twister, balanceerden op een gigantisch grote bal en vingen weggekatapulteerde tennisballen op in een grote zak. Iedereen deed zijn best en het was fijn om met collega’s in het team te zitten die ik nog nooit gesproken had. De voormiddag vloog om.

Na al die inspanningen werden we onthaald op een glaasje cava en lekkere hapjes. Om vervolgens heel decadent de benen onder tafel te schuiven voor een buffet van vis, vlees en een overdonderend dessertenbuffet (die chocomousse, die crème brulée!) Iedereen had zich geweldig geamuseerd en de belangrijkste les die we meenamen was de volgende: iedereen heeft zijn eigen talenten en door die te combineren kan je als team meer realiseren. Als dat niet mooi is! Een geslaagde teambuilding.