Betrapt

Allez, toch bijna. We waren gisteren helemaal klaar voor de start van het feestje en toen dachtten we: hey ja waarom niet nog snel een vluggertje, vóór de eerste gasten hier staan? En ja, natuurlijk stonden de eerste gasten hier nét op het moment suprème, tien minuten voor de officiële start van het feestje. Al een geluk dat de voordeur op slot was. Nog nooit zo snel onze kleren weer aan gehad. 😉

Recept voor een avondje antistressen

Men neme:
– één tweepersoonsbad gevuld met lekker warm water,
– héél véél schuim (er kan nooit te veel schuim zijn),
– een stuk of dertig kaarsjes, waaronder een aantal geurkaarsjes,
– één sexy vriendje (voor de liefhebbers: meer dan één mag ook 😉 ),
– een flesje rode wijn en twee (of meer, zie hierboven) wijnglazen.

Tot zover de ingrediënten voor het voorgerecht…

Gisteren

Was ik dus niet op de prijsuitreiking voor de site/blog/whatever van het jaar.

Neen, ik heb mijn avond zeer aangenaam gevuld met een bezoekje aan een verjaardagsfeestje in de Downtown Jack en een dinner date met L en U. Onze aanwezigheid op het verjaardagsfeestje van B in de DTJ was een beetje illegaal, want ik had al aan de jarige in kwestie laten weten dat mijn vriendje en ik niet konden komen. Maar toen bevriend koppel L en U voorstelden om bij het begin van de avond af te spreken in de DTJ, ging er bij mij zowaar een lichtje branden. Twee vliegen in één klap. Aperitieven in de DTJ én de jarige proficiat kunnen wensen.

Het aperitieven is daarna een klein beetje uit de hand gelopen, want de barman van de DTJ was behoorlijk royaal in het uitschenken van de rode wijn. Na drie glazen gevuld tot aan de rand binnengekapt te hebben, was ons viertal al goed in de wind. (Aja, we hadden nog niks gegeten.) Enfin, jarige B kon er wel mee lachen.

Na bijna twee uur aperitieven zijn we dan iets gaan eten in het Begijntje. Waar ons zatte gezelschap voor entertainment gezorgd heeft voor de obers en de rest van de gasten. L en U brachten het gesprek op één van mijn favoriete bezigheden (het begint met s en eindigt op s) en toen was het hek natuurlijk van de dam. Aan de naburige tafels werd het muisstil terwijl wij vlotjes bedgeheimen zaten uit te wisselen. (Hey, ik ben niet begonnen, he! Ik ben een deftig meisje.)

Na het eten zijn we dan nog even gedag gaan zeggen in de DTJ. Volgens mij hebben L en U (die jarige B voordien nog nooit gezien hadden) een overdonderende indruk achtergelaten. :-)

Natuurlijk lagen we veel te laat in bed. Waardoor ik vanochtend alleen naar de Italiaanse les ben moeten gaan. Mijn vriendje had pijn aan zijn goesting en verkoos zijn bed boven het charmante gezelschap van onze lieve juffrouw J en een bende vrouwen in de menopauze. 😉 Tsss, het watje.

Kortfilmfestival

Gisteren zijn we dus samen met mijn broertje, zijn vriendin en twee vrolijke vrijgezellen naar het Internationaal Kortfilmfestival van Leuven geweest. Omdat film kijken met een lege maag nu eenmaal not done is, zijn we daarvoor met de twee koppeltjes iets gaan eten in de Blauwe Maan in de Mechelsestraat. Het eten was verrukkelijk, het gezelschap ook.

DATE:LOVE:SEX was de voorstelling die we gekozen hadden (ok, ik zal het maar meteen opbiechten: de voorstelling die ik gekozen had). Niet alle filmpjes waren spek naar mijn bek, maar ik heb meermaals luidop moeten lachen. (Kan wel zijn dat de wijn bij het diner hier iets mee te maken had.)

Mijn persoonlijk favoriete filmpje was “Consent” van Jason Reitman. Twee lovers die zich opmaken voor het liefdespel maar de grenzen eerst door hun advocaten op papier laten zetten. Hilarisch. Mijn collega’s niet-juristen-in-spé waren ook bijzonder gecharmeerd door dit filmpje.

“Incomplete” van Yann Demange krijgt van mij de absurditeitsprijs. Penissen die praten en de wijde wereld intrekken zonder hun baasje. Vagina’s die sigaretten roken. En een einde dat zo onaf was, dat we ons afvroegen of het budget op was. (Misschien kostten de special effects voor de pratende vagina te veel.)

“Oedipus” van RONG was een goeie nummer twee, na “Consent”. Een filmpje in sappig rijmend british english, waarin een moderne versie van het Oedipus-drama nagespeeld werd. En dat is grappiger dan het klinkt. Gelukkig waren er voor dit filmpje ondertitels voorzien, want anders had ik de verzen beslist niet kunnen volgen.

“Dan Clark’s Guide to dating” van Dan Clark & Gary Reich was ook hilarisch. Deze filmpjes vormden de rode draad tussen de andere kortfilms. De twee laatste “ten things not to do” vond ik wel het zwakste van de reeks. Misschien was het concept tegen dan al een beetje afgezaagd.

Na de kortfilms zijn we, hoe kan het ook anders, nog wat cocktails gaan drinken. Eerst in de Rodins, daarna in d’Entreprise. Alwaar ik mijn metgezellen wat verveeld heb met een uitgebreide lofzang op Oorlog en Vrede van Tolstoj. :-) Ach, er was genoeg drank om de pijn te verzachten.