De man zonder gezicht – Masha Gessen

Een geschenkje van mijn tante, dit boek over de Russische president Vladimir Poetin,dat bepaald geen fraai beeld schetst van de machtigste man van Rusland. Hoewel de materie mij enorm boeit, was dit niet bepaald een boek dat vlot weg las. De auteur respecteert geen chronologische volgorde en ik had een beetje moeite met al de Russische namen (in mijn hoofd zat ik de schrijfwijze altijd te hertalen naar het cyrillisch en op den duur raakte ik wat kwijt wie wanneer welke rol had gespeeld).

Het boek beweert dat Poetin een soort supervillain is door de vroegere KGB aan de macht geholpen door in scène gezette aanslagen op Russische burgers. De gijzeling van schoolkinderen en hun ouders in Beslan, de gijzeling in het theater van Moskou, ze passeren allemaal de revue en er wordt zelfs geïnsinueerd dat Poetin of zijn entourage de hand had in de organisatie van deze zogenaamde acties van Tsjetsjeense rebellen. Dat er gigantische fouten gemaakt zijn door de Russische ordediensten (een school vol gijzelaars ontzetten met tanks, granaten afschieten op onschuldige burgers, dat mysterieuze gas dat gebruikt werd in het theater en dat veel gijzelaars fataal werd) dat lijkt me evident. Russische militairen staan er niet om bekend veel moeite te doen om het leven van hun landgenoten te sparen. En dat deze ‘terroristische’ acties geleid hebben tot een versterking van de macht van het Kremlin, dat is ook duidelijk.

Het boek insinueert veel, probeert inzicht te geven in de motieven van Poetin, maar slaagt er naar mijn gevoel niet in al deze beweringen hard te maken. Het voelt een beetje aan als een aaneenrijging van conspiracy theories geuit door rancuneuze tegenstanders. Pas op, ik ben zelf absoluut geen fan van Poetin en ik heb het gevoel dat Rusland steeds verder wegdrijft van een democratische staat, maar wellicht lagen mijn verwachtingen voor dit boek gewoon te hoog. De figuur Poetin blijft een raadsel en spijtig genoeg lijkt de hoopvolle wind die aan het einde door het boek waait gevoed door massale demonstraties tegen het regime alweer overgewaaid.

Komaan mensen van Rusland, jullie land is te prachtig om geleid te worden door een dictator!

Nieuwjaarsdag

Ik val op deze blog zo hard in herhaling dat het niet mooi meer is: nieuwjaarsdag 2013 was een bijna exacte replica van nieuwjaarsdag 2012, met gourmet en taarten van Demeestere. Met als enige verschilpunt dat het aanvangsuur van het feestje tot ieders tevredenheid verlaat werd van 13.00u naar 17.00u. Kwestie van toch een beetje te kunnen bekomen van de kater van de dag voordien. 😉

Maar ik hield er wel een prachtcadeau aan over: De Man Zonder Gezicht van Masha Gessen belooft interessante inzichten te bieden in de trukendoos van dictator Poetin.

En oja, ik proefde van de beste whisky ooit. Normaalgezien ben ik niet zo’n whiskyliefhebber, maar het flesje Japanse whisky van 21 jaar oud dat mijn broertje gekocht had, verdorie dat mocht er wezen. Alleszins een drankje dat met respect behandeld moet worden. En zo ontstond een nieuwe jaarlijkse traditie! Benieuwd hoeveel jaar die fles zal meegaan.