Fijn toch, al die extra verlofdagen in juni! Een mens geraakt er helemaal door in de vakantiestemming. En volgende week heb ik nog een paar dagen verlof gepland, omdat dan onze Japanse vriendin komt logeren.
Hoe het komt weet ik niet, maar we slaagden er dit weekend in grotendeels aan het noodweer te ontsnappen.
Vrijdag waren we uitgenodigd bij vrienden die onlangs een huis gekocht hadden. Aan de hand van de plannen die de architecte tekende, zetten ze hun ambitieuze verbouwplannen aan ons uiteen. Het zag er erg veelbelovend uit en het huis heeft duidelijk potentieel, maar vooraleer het zover is, moet er nog heel hard gewerkt worden. Ik hoop echt dat hun architecte het toezicht op de werf serieus neemt, want sinds de aankoop van ons sleutel-op-de-deur appartementje is mijn geloof in aannemers zwaar gekelderd. Tijdens de verbouwingen trekken ze ook een tijdje in bij de moeder van mijn vriendin, deed me terugdenken aan onze tijd bij nonkel K. Het was alleszins interessant om te zien hoe het huis er nu uitzag. Kunnen we vergelijken zodra de werken achter de rug zijn. Mijn vriendin slaagde er ondanks het kleine keukentje in een heerlijke driegangenmaaltijd op tafel te toveren. Heerlijk trouwens om te kunnen aperitieven in de tuin, genietend van de zingende vogels en de zalige warmte. Lang leve de zwoele bijna-zomeravonden.
Zaterdag brachten we door in de zonnige tuin van vrienden in Edegem. We speelden met de drie jongens, kregen een uitgebreide rondleiding in hun gloednieuwe huis, genoten van een gezellige barbecue en zelfgemaakte taarten, sprongen op de trampoline en deden lekker gek met waterpistooltjes (kan me zelfs niet herinneren wanneer ik de laatste keer met waterpistooltjes gespeeld heb). Al moet ik zeggen dat touwtje springen mij vroeger toch beter afging. Toen de kinderen in bad/bed moesten, namen we afscheid. Onderweg kwamen we enkele verdwaalde druppels tegen, maar verder hielden we het droog.
Omdat het zo’n mooie zomeravond was, besloten we nog iets te gaan drinken in ginbar De Baron. We kregen een werkelijk gigantische portie popcorn met kippenkruiden en limoenzeste voorgeschoteld die we met de beste wil van de wereld niet op kregen. Alhoewel we geen van beiden gin-liefhebbers zijn (en ik persoonlijk al helemaal geen tonic-liefhebber ben) waagde mijn vriend zich aan een Brokers’ gin met bijpassende tonic. Zelf ging ik voor een absinthe. Was lang geleden en het is altijd leuk om dingen in de fik te steken. 
Zondagmiddag aten we paella en drunken sailors op Fiesta Europa. Persoonlijk vond ik de sfeer een pak minder dan vorig jaar, maar dat kan met de locatie te maken hebben. De markt was verhuisd van het Hooverplein naar het Ladeuzeplein. Ik vond dat het geheel minder uitnodigend overkwam dan vorig jaar. Gelukkig was onze vertrouwde kraam met Hongaarse Tokaji wijnen weer present!
In de namiddag gingen mijn vriend en ik langs bij zijn opa, die het duidelijk nog steeds erg moeilijk had met het verlies van zijn vrouw. We probeerden zijn gedachten wat af te leiden door te vertellen over onze trip naar Wenen en Bratislava, maar het blijft moeilijk om hem zo te zien. Komt daar nog eens bij dat hij heel slecht horend is en we bijna elke zin moesten herhalen. Hij draagt nochtans een hoorapparaat, maar ik heb niet de indruk dat dit veel helpt.
Na het bezoekje aan opa werden we verwacht bij de ouders van mijn vriend. We aten een slaatje in de tuin terwijl de kinderen van zijn broer in hun blootje rondliepen. Ach, de voordelen van de kindertijd. Onbezorgd rondrennen in blote billen. 😉
We waren opnieuw mooi op tijd terug in Leuven, dus hadden we tijd om nog even af te zakken naar Les Parisiennes voor A Bittersweet Symphony. Passeerden die avond mijn smaakpapillen:
- Oesters met limoen, thaise basilicum, zeekraal met muntkristal, ganache van zoute chocolade
- Daiquiri van chambord limoen en blauwe bessen, krokant van witte chocolade
- Piña colada met verse kokosroom rum en ananasstick met bladgoud
Een bijzonder geslaagde compositie die absoluut naar meer smaakte!
Maandag deden we rustig aan. We waren eerst nog van plan opnieuw naar Fiesta Europa te gaan, maar een fikse regenbui tijdens de middag weerhield ons ervan dit idee uit te voeren. ‘s Namiddags gingen we op babybezoek bij de nicht van mijn vriend. Ei zo na stonden we met onze cadeaus aan hun vorige woonst. Blijkbaar was hun laatste verhuis niet tot mijn agenda doorgedrongen. Te mijner verdediging: er stond geen adres vermeld op het geboortekaartje.
Terwijl we in de tuin een glaasje prosecco dronken op de gezondheid van de pasgeborene, pakten zich zeer interessante wolken boven ons hoofd samen. We vreesden even dat de hagelbui die gisteren verschillende blutsen in de auto van de nicht en gaten in de bladeren van de haag achtergelaten had, zich zou herhalen, maar het bleef gelukkig droog. De temperatuur daarentegen bleef maar stijgen, een beetje verfrissing zou alleszins welkom geweest zijn. Het was echt drukkend warm.
Rond etenstijd namen we afscheid en reden we terug naar Leuven. We bestelden sushi en keken gezellig samen een filmpje om het weekend af te sluiten. Dat was ook weer lang geleden!
