kimchi

Oh, my kimchi!

Een nieuw Koreaans barbecuerestaurant in het pand waar voordien Julie en Elias zat en nog daarvoor de Wentelsteen, ik hoef jullie niet te zeggen dat ik popelde om dit uit te proberen in goed gezelschap. Na ons bezoekje aan Raffat werd Oh, my kimchi! zo het tweede nieuwe restaurant op rij dat we met ons groepje van zes zouden uitproberen. Ik was alvast erg benieuwd naar de indrukken van onze vrienden die nog nooit Korean barbecue gedaan hadden.

Het grote voordeel van Oh, my kimchi! ten opzichte van concurrent XL BBQ is dat je hier wel kan reserveren. Da’s wel zo makkelijk als je met een iets grotere groep bent. Het restaurant voelde voor mij traditioneler aan omdat je bij de bestelling van het vlees automatisch banchan krijgt en een mandje met sla om je vlees echt op de traditionele wijze te eten. De banchan met spirelli pasta snapte ik niet zo goed, maar de verschillende kimchi-bereidingen waren superlekker en het vlees was uitstekend. Voor mij was het de eerste keer dat er ei en een mengeling van kaas en maïs op (of correcter rondom) de barbecue lag. Dat hebben mijn vriend en ik zo nooit geserveerd gekregen in Korea. Geen idee of dit een eerder Westerse toevoeging is.

Het supermalse vlees werd gebakken op echte houtskool. Volgens de vriendelijke ober is Oh, my kimchi! het enige restaurant in België dat die optie biedt. Ik wil hem graag geloven! Ik genoot alvast van de heerlijke makgeolli, die zoals het hoort geserveerd werd en traditionele kommetjes. Heel fijn dat er aandacht wordt besteed aan dit soort details.

IMG_5853

IMG_5859

IMG_5862

IMG_5872

IMG_5873

En wat vonden onze vrienden ervan? Die waren duidelijk maar matig enthousiast. Zegt onze kameraad doodleuk: “Ja, als ik op restaurant ga, dan vind ik het niet leuk om zelf te moeten koken, dat doe ik thuis al genoeg.” Als ik dat eerder had geweten…

We sloten de avond af met een glaasje wijn/bier/een cocktail bij de buren van de Optimist en prikten meteen een datum voor een nieuwe afspraak. Ditmaal in een restaurant waar we zeker niet zelf zullen moeten koken!

Kimchi in Leuven!

Net voordat ik definitief mijn valiezen pak naar Genève kom ik er achter dat er in Leuven een restaurant is waar je kimchi kan eten! Jawel, een piepklein take away restaurantje, uitgebaat door een Chinees koppel, verstopt aan het begin van de Tiensestraat, serveert zowaar bibimbap en kimchi hot pots! Wat??? Waarom heb ik dat niet eerder ontdekt? Dus op de valreep in één week twee keer Koreaans gaan eten. Gelukkig heeft Genève meer dan één Koreaans restaurant….

bibimbap:
bibimbap

Koreaanse frisdrank met druiven:
Koreaanse frisdrank

Kimchi hot pot:
kimchi hot pot

 

Lang leve kimchi!

 

Kimchi udon soep en domme uitspraken

Gisterenmiddag hadden we met een aantal leerlingen Koreaans afgesproken om na de les samen te gaan lunchen. Aangezien het einde van het schooljaar met rasse schreden nadert, zijn het aantal lessen die ons nog scheiden van het examen op één hand te tellen. Qua timing kwam het mij eerlijk gezegd niet zo goed uit, want vandaag landde mijn vriend uit Genève en ‘s avonds werden we in Lichtaart op het trouwfeest van zijn nicht verwacht. Maar goed, wellicht zou dit de laatste opportuniteit zijn om samen met mijn medeleerlingen iets te gaan eten, dus zegde ik toch toe.

Alles ging wat trager dan ik gehoopt had: eerst moesten we keilang wachten tot twee medeleerlingen bijbetaald hadden voor hun parking en daarna ging het met een slakkengangetje naar restaurant Chez Kimchi (een restaurant uitgebaat door Chinezen, maar wel met een Koreaanse menukaart). Ik was persoonlijk liever naar Hana geweest, maar dat zat blijkbaar al vol. Maar waaraan ik mij het meeste ergerde waren de domme uitspraken van een medeleerlinge. Toegegeven, deze medeleerlinge werkt mij al van dag één op mijn zenuwen, met haar overdreven familiaire houding ten opzichte van de andere studenten, haar aandachtzoekerij en haar honderd en één kwaaltjes (vorig jaar zat er ook al zo’n ergerlijk figuur bij mij in de Koreaanse les). De laatste weken liet ze echter verstek gaan en daar was ik niet bepaald rouwig om, maar speciaal voor de lunch was ze nog eens komen opdagen.

Onderweg naar het restaurant had ik een hele discussie met haar over de Gay Pride, want we passeerden langs het feestterrein om naar het restaurant te gaan. Het feestterrein was volledig afgezet met hoge hekken en iedereen werd gecontroleerd door de security. Kreeg ik een hele tirade over me heen hoe die “gays” heel Brussel op zijn kop hadden gezet en hoe ambetant het wel niet was dat veel straten afgezet waren en er overal politie rondliep. Waarop ik fijntjes antwoorden dat de verhoogde veiligheidsmaatregelen geheel en al op conto van de terroristen te schrijven vielen en dat wellicht niemand loopt te juichen dat ze overal hun rugzakken moeten openen alvorens te kunnen meefeesten. Sommige mensen…

IMG_4087[1]

Enfin ja, aan tafel heb ik me strategisch goed ver weg van haar gezet, in de buurt bij twee bijzonder intelligente artsen (waarvan er eentje van plan is zich om te scholen tot jazzpianist, geweldig om zoveel talent te hebben dat je door het ingangsexamen van het conservatorium geraakt). Oja, de kimchi udon soep was heerlijk en dankzij een klein spurtje slaagde ik erin een trein te halen die mij op een redelijk uur terug naar Leuven bracht.

IMG_4084[1]