Naar goede aloude gewoonte heb ik weer beroep moeten doen op mijn kortetermijngeheugen om daarin op het laatste nippertje nog een hoop nieuwe woordenschat op te slaan. Eveneens naar goede aloude gewoonte viel het examen beter mee dan verwacht. Hoera!
japans
En we zijn weer vertrokken
Voor een jaartje kanji van buiten blokken. Het contrast tussen onze nieuwe juffrouw Japans en de juffrouw van vorig jaar kan moeilijk groter zijn. De nieuwe juffrouw loopt over van het enthousiasme en legt alles met handen en voeten (het komt vervaarlijk dicht in de buurt van mimespel) uit. Ze is een native speaker, wat het niveau meteen hoger tilt. En Nederlands wordt verbannen uit de les, tenzij in zeer uitzonderlijke gevallen. ‘t Zal afzien worden, dit jaar.
De uitslag
Omdat ik dat beloofd had op de blogborrel. Mijn resultaat van Japans is binnen: 81 procent. En duikel van tien procent ten opzichte van vorig jaar. Niets om trots op te zijn en geheel en al te wijten aan mijn gebrek aan goesting om de taal tijdens het jaar bij te houden. Last minute een taal blokken, is nooit een goed idee. En dit is dan het resultaat. Ach ja, volgend jaar beter.
Zon op zaterdag
Opgelucht stapten we het examenlokaal uit. Mijn vriend en ik hadden het schriftelijk examen overleefd en ‘t ging kanjigewijs zelfs beter dan verwacht. Opeens hoorden we een vertrouwde stem onze naam roepen. Vriendin L, die aan het wachten was op vriend C, die in hetzelfde lokaal als wij zijn schriftelijk examen Japans van het eerste jaar zat af te leggen. Wat een toeval. We babbelden over hun recente reis naar Japan en hun voornemen om in het najaar alweer terug te gaan.
C en L zijn werkelijk gebeten door de Japanse microbe. Ze spreken er zelfs over om te emigreren. Wat ik ongelooflijk cool vind, maar eerlijk gezegd zelf niet zou zien zitten. Ik denk niet dat ik in een maatschappij als Japan, met hun overdreven prestatiedrang en beleefdheidsregels mijn draai zou kunnen vinden. En ik twijfel eraan of je als buitenlander ooit echt aanvaard wordt in de Japanse samenleving. Maar ik zal wel de eerste zijn om C en L ginder te gaan bezoeken. 😉 Onze eigen reisplannen naar Japan zijn voorlopig opgeschoven naar 2011, we willen eerst het derde jaar Japans achter de kiezen hebben voordat we naar ginder trekken.
Na deze onverwachte ontmoeting trokken mijn vriend en ik naar het wereldfeest. De zon scheen en we voelden ons beiden van een last bevrijd nu het examen achter de rug was. We genoten dan ook met volle teugen van de lekkere hapjes, de vreemde outfits, de zomerse muziek en de bonte kleurenmengeling van het wereldfeest. Mijn vriend liet zijn portret tekenen en ik liet mijn hand met henna beschilderen. We slenterden op ons gemak rond en liepen heel wat bekenden tegen het lijf. Ik was moe, maar voelde me helemaal ontspannen. Zalig.
Op weg naar het mondeling examen Japans
Kwamen we achtereenvolgens tegen: een blogster, een collega, een mede-student, een werkmens en een ex-vriendin van een vriend. En dat terwijl ik in examenmodus was, niet bepaald mijn meest vriendelijke modus. Zeker niet als ik nog last minute woordjes van Japans erin wil stampen.
Maar goed, het examen is wel ok geweest. Ik slaakte een zucht van verlichting toen het achter de rug was, om mijn enthousiasme meteen getemperd te zien door de vraag van de juffrouw: “De volgende student heeft geen partner, kan jij even inspringen om samen met hem examen te doen?” Ik dacht neen, maar zei natuurlijk ja. Al een geluk dat op dat tweede examen geen punten meer stonden, want de adrenaline was ondertussen uitgewerkt geraakt en ik liet wat steekjes vallen.
Op naar het schriftelijk!
En daar zijn ook weer vanaf
Toegegeven, de examenstress is dit jaar ver te zoeken. Een paar taalcursussen aan het CLT volgen, valt echt niet te vergelijken met universitaire examens. Wat niet wegneemt dat ik het schriftelijk examen van Japans vandaag niet zo makkelijk vond. Maar waarschijnlijk was het dat wel en heb ik gewoon veel te weinig gestudeerd. Met het schaamrood op de wangen moet ik bekennen dat de motivatie om Japans te studeren ver te zoeken was en is, wegens een beetje pijn aan de goesting. Ik leg de schuld daarvoor gedeeltelijk bij de juffrouw, die écht de slechtste lesgeefster ooit is. Maar dat is slechts een excuus. Als ik de moeite zou nemen om mijn Japans elke week een beetje bij te houden, zouden de lessen een pak aangenamer zijn.
Het lijkt wel alsof mijn taalgevoel mij in de steek laat bij de Japanse taal. Bij Russich ligt dat helemaal anders. Ik begin al wat feeling voor die taal te ontwikkelen, op het gevoel de juiste naamvallen gebruiken en zo. Japans staat echter té ver van onze taal af. De woorden zijn me té vreemd en ik moet meer moeite doen dan gewoonlijk om de woordenschat te onthouden. Ik denk dat ik eens wat meer manga moet kijken, les Chevaliers du Zodiaque eens terug opsnorren ofzo. Per slot van rekening kan je een taal pas echt beheersen als je er regelmatig mee in contact komt. En wat dat betreft is één les per week veel en veel te weinig.
Kanji
Tijdens de Japanse les kregen we voor het eerst een woordenboek met kanji onder onze neus geduwd. We konden meteen het ingenieuze systeem bewonderen dat de Japanners verzonnen hebben om orde te scheppen in hun wirwar van tekens en symbolen. Streepjes tellen mensen, streepjes!
Must be thuesday
Vandaag ben ik bijna in slaap gevallen tijdens het talenpracticum van Japans. Mijn oogleden werden zwaarder en zwaarder en ik moet toegeven dat ik een paar keer de strijd met de zwaartekracht verloren heb. Ik vrees dat ik dan ook niet al te veel opgestoken heb van deze les. Dat wordt bijbenen in het weekend…
Vroeg opstaan om les te geven in de voormiddag, daarna in zeven haasten naar Gent vertrekken voor een Belangrijke Vergadering (die ik godzijdank deze keer niet moest voorzitten) en dan nog op de terugweg verplicht sociaal moeten doen op de trein, terwijl ik liever mijn cursus Japans had doorbladerd, het begint allemaal wat door te wegen op het einde van de dag. Vooral als je naar saaie Japanse filmpjes zit te kijken. Om de één of andere reden heeft het geluid van Japanse stemmen dat effect op mij. In de auto val ik ook altijd in slaap als we naar de cd met Japanse zinnetjes proberen te luisteren. Last van slaapstoornissen? Probeer eens een cd’tje met Japans!
Nuja, ik heb me voorgenomen vandaag eens vóór middernacht in bed te liggen. Ik kan de extra uurtjes slaap zeker gebruiken.
Russisch en Japans
Met gepaste trots kan ik jullie meedelen dat zowel mijn vriendje als ikzelf volgend jaar naar het tweede jaar Japans mogen. Zelf brei ik nog een extra jaartje aan mijn Russische avontuur. De punten waren net iets minder goed dan in het eerste semester, maar mijn vriendje zegt dat ik met 91 (Japans) en 89 (Russisch) tevreden moet zijn. Ik steek het op het feit dat ik de helft van de examens ziek ben gaan afleggen. 😉
Japanse pauze
Voilà zie, het mondeling van Japans is achter de rug en daarmee is het trio examens (luistertest, schriftelijk en mondeling) afgesloten. Ik denk dat ik mijn boeken Japans nu even een fijne rustpauze gun. Ze hebben het verdiend. 😉