Saai!

Gisterenavond zijn mijn vriend en ik op bezoek geweest bij een collega van hem. Een verplicht nummer, want de collega had hem al een keer of vijf uitgenodigd en mijn vriend had die uitnodiging steeds vriendelijk afgewimpeld. Maar de aanhouder wint en zo zaten we gisterenavond met een glaasje champagne (god zij dank!) in de sofa in zijn gloednieuwe, verschrikkelijk lege huiskamer-in-opbouw te luisteren naar de snoeverige verhalen van iemand die dacht dat de zon uit zijn gat scheen. Man, man, man, ik heb op mijn tong moeten bijten. Ik had echt medelijden met zijn vrouw, die die verhalen waarschijnlijk al honderd keer had moeten aanhoren.

Maar kijk, ik kan professioneel zijn, als dat moet. Ik toverde een fake glimlach op mijn gezicht, terwijl ik luisterde naar de boeiende verhalen over de gordijnkasten en de bouwplannen die duidelijk nog ettelijke jaren in beslag zouden nemen. Al een geluk dat het lekkere champagne was.

Under construction

Dit weekend ben ik een FOSDEM-weduwe. Terwijl mijn vriendje zich vermaakt met zijn open source-vriendjes, maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn foto-achterstand weg te werken en wat dingen op te ruimen die veel te lang zijn blijven liggen. Er was deze namiddag zelfs tijd voor een bezoekje aan het nieuwe huisje-in-wording van vriend U, die graag een paar foto’s had om later met voldoening op de verbouwingswerken te kunnen terugkijken. En dat er nog veel gewerkt moet worden, dat staat vast. Ik zou er alvast de energie niet voor kunnen opbrengen om drie avonden in de week en daar bovenop nog eens alle weekends aan een huis te werken. Maar vriend U ‘bricoleert’ graag en kan gelukkig beroep doen op de helpende hand van zijn vader. De appel valt niet ver van de boom. 😉

Ik heb het huisje volledig geïnspecteerd en door het bouwstof heen, was duidelijk te zien dat het potentieel had. Nog anderhalf jaar of zo en het zal er ook effectief als een huis uitzien, al is U vast van plan er in maart al in te gaan wonen. Gebruik makend van de ene kamer die hij tegen dan bewoonbaar hoopt te hebben en de badkamer waar tegen dan water uit de kraan zou moeten stromen. Wonen op een bouwwerf, mij niet gezien. 😉

Verbouwen

Vandaag zijn we het nieuwe huis van de broer van mijn vriend gaan bekijken. De gloednieuwe huiseigenaars straalden van trots, terwijl ik echt mijn best moest doen om iets anders te zien dan een oud afgeleefd huis dat héél, héél, héél veel werk zou vragen. Ik raakte al ontmoedigd bij de gedachte alleen aan al de weekends en vakantiedagen ze zouden moeten investeren om van het huis iets deftigs te maken. Chapeau voor de mensen die de tijd en energie kunnen opbrengen om een huis te renoveren. Het zou alleszins niks voor mij zijn. Ik vrees dat ik niet met een baksteen in de maag geboren ben. 😉

Babyborrel

Zeg nu eens eerlijk, vinden jullie dat ook zo’n raar woord? Al moet ik zeggen dat het wel lekker over de tong gaat, met die rollende r. Gisteren zijn we naar de babyborrel geweest van wat ongetwijfeld het braafste kind ter wereld moet zijn. Ongeveer drie maanden oud, met mooie bolle wangetjes. Zonder een kik te geven ging ze van schoot tot schoot. En er waren toch zeker een stuk of veertig schoten. Een droombaby. Mijn vriend en ik kenden buiten de gastheer en de gastvrouw niemand, maar dat stoorde niet. De aanwezige mensen waren erg vriendelijk en deden me door hun sappige Limburgs terugdenken aan mijn jeugd. Ik heb ongetwijfeld zelf nog een Limburgse tongval, maar door jarenlang in Leuven gewoond te hebben, is dat accent (gelukkig) wat verwaterd. De gastheer deed trouwens erg zijn best om mij vol champagne te gieten. Mijn glas was amper leeg of hij kwam al informeren of het niet bijgevuld moest worden. Zo horen geboortes gevierd te worden! Met champagne en veel hapjes.

Van de trotse ouders kregen we een rondleiding in hun pasgebouwde huis. Appartementsbewoners als wij zijn, waren we danig onder de indruk van de ruimte aanwezig in het huis. Dat begon al in de kelder: maar liefst driehonderd vierkante meter kelder. Jawadde. Indrukwekkend. Nu, voor een gezin met (tot nu toe) drie kinderen heb je wel wat ruimte nodig, maar hun huis was toch wel erg riant. Ze hadden ook allerlei wilde plannen met al de aanwezige nog niet in gebruik genomen kamers: een muziekstudio, een knutselkamer, een wijnkelder, een fitnessruimte en helemaal in de nok van het dak een ruimte met bar en biljarttafel. Al die plannen klinken mij vreselijk duur in de oren, dus benieuwd wanneer ze gerealiseerd zullen raken. Ik heb alvast aangeboden om de bar te komen inwijden van zodra ze er staat. 😉