Zaterdagavond had ik afgesproken met mijn kameraad en zijn oudste dochter om samen iets te eten op het voormalige foodtruckfestival/foodtruck fiesta, nu omgedoopt tot Straatbuffet. Yep, de foodtrucks keerden na een uitstapje naar het Hooverplein terug naar hun oorspronkelijke locatie.
En ja, ik ging uiteraard weer aanschuiven in de gigantisch lange wachtrij bij Table d’Ho. Ik denk dat de organisatie de opkomst van hongerige Leuvenaars iet of wat onderschat had, want er waren een aantal foodtrucks die vrijdagavond al helemaal uitverkocht waren en dus deze zaterdag niet meer op de Bruul stonden. Gevolg: nog langere wachtrijen bij de andere foodtrucks en populaire gerechten die al veel te vroeg uitverkocht waren.
Na meer dan een half uur aanschuiven, slaagde ik erin een portie 떡볶이 (tteokbokki) te bemachtigen. Mijn kameraad had minder geluk, het buikspek waarop hij zijn oog had laten vallen, was helaas uitverkocht. We smikkelden met zijn drietjes onze buit op op een picknickdekentje van mijn kameraad. Tijdens de maaltijd ik luisterde naar de verhalen van zijn dochter, die dit jaar voor het eerst op internaat gaat. Ze klonk na drie dagen school alvast enthousiast. Laat ons hopen dat dat zo blijft…
Na het eten besloten we andere oorden op te zoeken. Het was ons een beetje té druk op de Bruul en het leek ons leuker iets te kunnen drinken zittend aan een tafel. Bovendien had de dochter nog zin in een dessert en waren de foodtrucks die desserts aanboden allemaal uitverkocht. Gelukkig vonden we een gezellig plekje op het terras van Bar Florida, alwaar we klonken op een succesvol schooljaar voor de dochter en genoten van een paar heerlijke cocktails (ik) en biertjes (mijn kameraad). De avond sloot ik af met een glaasje rosé champagne. Want elke reden is goed om de bubbels boven te halen.