Is het ideale kinderspeelgoed. Dit weekend hebben we in totaal vijf kinderen op bezoek gehad en die hebben de fatboy aan een serieuze stresstest onderworpen. Springen, klimmen, slapen, koprollen, onze fatboy doorstaat het allemaal met de glimlach.
Overschot
De overschot van dit rijkelijk gevulde weekend: 3 quiches, een halve rijsttaart, een stukje chocomoussetaart, een stukje frambozentaart, een volledige appeltaart en een grote peperkoek met kokos. Dit alles onder het motto: beter te veel dan te weinig. Het mag gezegd zijn: als u bij ons op bezoek komt, zal u zeker niet omkomen van de honger. 😉
Decibels
Amai, drie kindjes kunnen verdorie veel lawaai produceren. ‘t Was plezant om met het klein grut te spelen, maar ‘k was toch blij toen ze in hun bedjes lagen en we op ons gemak konden bijpraten met de papa’s en de mama’s. Hun aanwezigheid heeft wel voor een unicum gezorgd in ons appartementje. Voor het eerst heeft er iemand in de badkamer geslapen. Tja, als je maar twee slaapkamers hebt en de kindjes laten mekaar niet slapen, dan moeten er drastischere middelen gezocht worden. 😉
Winkelen
Opgestaan om elf uur (aja, we moesten toch een beetje uitslapen na ons avondje Gentse Feesten), gaan winkelen (lang leve de GB Express aan het station van Leuven die altijd open is als alle andere winkels dicht zijn), naar de markt in de Brusselsestraat, naar de bakker op de Naamsesteenweg en hey, opeens is het al half twee en moet er nog in sneltreinvaart gepoetst en opgeruimd worden, want binnen twee uur staan onze gasten hier. Vier volwassenen en drie kindjes tussen anderhalf en drie jaar op bezoek. Benieuwd wat dat zal geven.
Gentse Feesten
Straks gaan we naar de Gentse Feesten. Maar als ik hier nu uit het raam naar buiten kijk, heb ik er niet zoveel zin meer in. Nattigheid en koude, niet mijn favoriete element. Bovendien ben ik er gisteren in geslaagd mijn mooie rode fleece te vergeten op de trein en heb ik dus niks om mij vanavond warm te houden. 
Stupid me.
Met dank aan de Standaard
Eindelijk een goeie reden waarom ik al die verlofdagen opoffer aan een tweede universitair diploma waar ik hoogstwaarschijnlijk toch niks mee zal doen.
Elk extra jaar dat een vrouw gestudeerd heeft, verhoogt aanzienlijk de levensvreugde van haar echtgenoot.
Niet dat we getrouwd zijn, maar ik twijfel er niet aan dat het bovenstaande ook opgaat voor feitelijk samenwonenden. 😉
Mijn werkpc is aan het sterven
Snik. Bijna vier jaar heeft hij mij trouw gediend, maar vlak voor de eindmeet begint hij tegen te sputteren. Ik krijg geheugenerrors en da’s geen goed teken. Ofwel is er een geheugenlatje kapot ofwel begint het moederbord er de brui aan te geven. Het ziet er alleszins naar uit dat onze wegen vroeger zullen scheiden dan voorzien. Lang treuren zal ik daarom niet, want dat wil zeggen dat hier op mijn bureau sneller een splinternieuwe pc zal staan te blinken!
Waimes
Schattenjacht:
Koninginnepage:
Reinhardstein:
Het meer van Bütgenbach:
Wafel met ijs:
De Kapel van de Verrijzenis in Malmédy:
Zonsondergang:
Een heet etentje
Tot gisteren zijn alle etentjes op ons appartement mits een paar schoonheidsfoutjes zeer goed verlopen. Dat was totdat ik gisteren gloeiendhete saus van de overigens voortreffelijke sint-jacobsschelp over mijn hand kreeg. Een welgemeende “aaaaw” ontsproot aan mijn mond. Verdorie dat deed zeer. ‘k Heb op aandringen van onze gasten vervolgens ongeveer een half uur met mijn hand in koud water gezeten, al moet gezegd dat dit de groei van de brandblaren geenszins verminderd heeft.
Het bereiden van de tweede gang van ons diner (ook een ovengerecht) heb ik maar wijselijk aan mijn vriend overgelaten. Die zwierde gezwind de witte wijn, de tijm, de paddenstoelen, het klontje boter en de kipfilets in vier zakjes van aluminumfolie, liet deze een twintigtal minuten gaarstoven in de oven om vervolgens zonder ongelukken en brandwonden het bakblik uit de oven te verwijderen en de kip op ons bord te poneren. Een supereenvoudig, maar superlekker gerecht.
En omdat ik een beetje verbrand en daardoor zielig was, was er speciaal voor mij chocoladefondue als dessert. Ok, ok, zonder dat spijtige voorval zou er ook chocoladefondue op het menu gestaan hebben. 😉 De chocoladefondue smaakte alleszins even lekker met verbrande vingers. Al paste ik toch wel op voor het vlammetje onder het fonduestel.
Deze ochtend ben ik dan maar direct flammazine gaan kopen bij de apotheker. Hoe lang duurt het eer zo’n brandwonde geneest?
Battle scars
Gelukkig was het eten lekker. 😉