Maandagavond hoorden we het voor de eerste keer. ‘s Nachts rond een uur of twee. Een monotone vrouwenstem die klonk alsof ze het nieuws aan het voorlezen was. Maar dan een heel lang en heel saai nieuwsbericht. Een redelijk vervelend geluid, maar goed, om twee uur ‘s nachts trekt een mens niet meer op onderzoek uit. Je trekt het donsdeken over je oren en hoopt dat het snel ophoudt.
De volgende nacht weer van hetzelfde. Rond een uur of één (ik was nog aan het werken) stond mijn vriend terug in de leefruimte. Wakker geworden van een monotone vrouwenstem die ik weet niet wat aan het vertellen was. Mijn vriend was lichtelijk geïrriteerd dat zijn slaap twee nachten op rij onderbroken werd. Dus besloot hij op onderzoek te gaan. Het geluid was alleen maar duidelijk waarneembaar in onze slaapkamer en het leek van boven ons te komen. Na een luistertest in de trappenhal bleek echter dat de schuldige de huurder onder ons was.
En toen viel onze frank (euro). Het monotone geluid dat we eerst voor een depressieve nieuwslezeres hadden aanzien (aanhoord?) was een screenreader. Blijkbaar had onze onderbuur, die blind is en we nog van vroeger kennen, de gewoonte om ‘s nachts in zijn bed nog wat te lezen of beter gezegd om zich te laten voorlezen. Een klein mailtje met een vriendelijke vraag om ‘s nachts niet vlak onder onze slaapkamer die screenreader te gebruiker en de volgende nacht was het probleem van de baan.
En daarmee is dat mysterie ook alweer opgelost.
