A small world

Dat dacht en zei ik toen ik deze middag naast een meisje zat dat ik nog nooit gezien had en dan één vierde van mijn vriendenkring bleek te kennen. Ok, het feit dat ze op hetzelfde departement doctoreert waar ongeveer de helft van mijn medestudenten zijn blijven plakken om zich ook doctor te kunnen laten noemen, zal daar wel voor iets tussen zitten. Of hoe iets gaan eten ter ere van kerstmis (of zoiets) met de mensen van de Russische les interessante verbanden kan blootleggen.

Yab is een slechte student

En zal dat ook wel altijd blijven, vrees ik. Via via ben ik in contact gekomen met een meisje dat hetzelfde vak volgt als ik dit semester. Het vak is een ferme kloefer van zeshonderd pagina’s of zo, volledig in het Engels, vergezeld van een toffe bundel teksten van nog eens tweehonderd pagina’s of zo. Het leek mij wel aangewezen om voor zo’n vak een handig en gecondenseerd overzicht te hebben in de vorm van notities van een brave student of studente die altijd mooi naar de les gaat. Jaja, dat soort mensen bestaat wel degelijk! Ik heb dat van horen zeggen. 😉

Dus vanavond stond ik in het gezelschap van mijn reddende engel en prachtige handgeschreven notities in een Leuvens copycenter. Om het gesprek wat gaande te houden, begon ik wat te klagen over de hoeveelheid van de cursus en polste ik voorzichtig of alleen de notities doornemen al voldoende zou zijn. Waarop mijn reddende engel gortdroog antwoordde: “Och, ik heb die ganse cursus al volledig doorgenomen.” Ik kan u verzekeren dat de altijd op het laatste nippertje-, nachtje doordoen-, onderlijnen is voor mietjes-, dit is niet belangrijk laten we dit fijn overslaan-, lessen zijn voor watjes-student in mij even slikte bij dit antwoord.