Om 6.15u opstaan, het blijft pijnlijk voor mij, als onvervalste nachtmens. Het voordeel van zo vroeg opstaan is wel dat het rustig is op de trein naar de luchthaven. Om stipt 7.21u komen mijn vriend en ik aan in Zaventem.

We treffen onze vrienden en hun zoon en dochter in de grote hal van de luchthaven. Dit jaarlijkse uitstapje in het voorjaar wordt een echte traditie! Het inchecken van de bagage verloopt vlotjes en we lopen meteen verder naar de security. Uiteraard moet mijn fototoestelrugzak weer gecontroleerd worden. Maar goed, met de glimlach, uiteraard. Die mensen aan de security doen ook maar hun werk.

We ontbijten met ons zessen bij Belgorama. Niet het meest aantrekkelijke restaurant op de luchthaven (eerlijk, het aanbod op Zaventem is redelijk bedroevend in het algemeen), maar het English breakfast valt goed mee, al was het een beetje aan de lauwe kant.

Vanaf de gate stappen we op een bus voor wat effectief de langste busrit op Brussels Airport ooit moet zijn. We passeren hoeken van de luchthaven die ik nog nooit gezien heb om uiteindelijk uit te komen bij een rijtje low cost carriers.

Het vliegtuig is volledig volgeboekt en de afstand tussen de zetels in dit Eurowingtoestel is bijzonder krap. De zeventienjarige in ons gezelschap past met zijn lange benen amper in zijn zitplaats. Niet echt comfortabel, maar de vlucht verloopt vlotjes, we vangen een glimp op van de Alpen en landen rond een uur of twaalf op de luchthaven van Napels. Mooi op schema.

In Napels moeten we even wachten op de valiezen, maar dan kan onze vakantie echt beginnen. We nemen een taxi naar BB Casamatta en krijgen van de vriendelijke taxichauffeur al meteen het aanbod om met ons naar Pompeï te rijden. Helaas heb ik al een uitstap naar Pompeï in combinatie met de Vesuvius geboekt. We moeten hem dus teleurstellen.

Naar ondertussen goede gewoonte moeten we eerst een aantal keypads en sleutelkluisjes passeren (het lijkt bijna een escape game) alvorens we naar onze kamers kunnen. Mijn vriend en ik slapen op een mansarde in een vrij kleine kamer met amper bergruimte. Gelukkig is het bed zelf ruim en heeft het zijn charme om in een oud historisch pand te overnachten. De ligging van de B&B is werkelijk uitstekend, in het hart van het centro storico op letterlijk vijf minuten wandelen van de kathedraal.

Maar voordat we ons aan een eerste verkenning van Napels wagen, moeten we onze hongerige magen stillen. Het is behoorlijk druk in het historische centrum en bij het pizzarestaurant dat onze huisbazen ons aanraadde, staat een gigantische wachtrij. Niemand van ons gezelschap had zin in lang aanschuiven, dus uiteindelijk eten we op het terras van Pizzeria del Purgatorio (purgatorio betekent vagevuur). De charmante geblokte tafelkleedjes en het feit dat het terras onder een prachtige gaanderij gelegen is, gaven de doorslag.

Helaas blijkt mijn eerste instinct juist: het restaurant neigt naar een tourist trap. Allez, de Italiaanse versie van een tourist trap. De pizza’s waren ok, en mijn polpo zeker ook, maar de prosecco was die naam niet waardig. Wij vroegen ons zelfs af of dit prosecco was of witte wijn met daardoor bruiswater gemengd. Enfin, het was niet te drinken en dan ook nog eens veel te duur. Maar goed, we lieten het niet aan ons hart komen.

Na de lunch wandelen we op het gemak door het bijzonder drukke centro storico. De smalle straatjes bruisen van het leven en je struikelt er om de paar meter over een standje met streetfood. We maken meteen ook kennis met de alomtegenwoordige brommertjes die overal tussendoor slingeren en ei zo na over je voeten rijden.

Vlakbij onze B&B bevindt zich de Pio Monte della Misericordia, die zich kan beroemen op een schilderij van de beruchte Caravaggio. We kopen een toegangsticket voor tien euro per persoon. En jawel, de Caravaggio is een prachtig meesterwerk in clair obscur dat het stralende middelpunt van deze ronde kapel vormt. Tot onze grote verbazing treffen we in diezelfde kapel werken van Jan Fabre aan, uitgevoerd in rood koraal. En dat is dan ook meteen het hoogtepunt van ons bezoek, want het museum dat zich naast de kapel bevindt, stelt niet echt veel voor. Het is een beetje een vreemde mengeling van vrij middelmatige historische kunstwerken en hedendaagse werken, zonder een duidelijk verhaal. Het geheel deed erg stoffig aan. Wel leuk: het zicht vanuit de loge die recht uitkeek op de Caravaggio.

We laten de Pio Monte della Misericordia achter ons en wandelen de Duomo binnen. Deze reusachtige kathedraal overdondert met een overdaad aan kunstwerken en versieringen. We weten amper waar eerst kijken. Het museum laten we na onze vorige mindere ervaring links liggen.

Om vijf uur heb ik een gidsbeurt gereserveerd doorheen Napoli Sotteranea. We keren eerst terug naar de B&B om wandelschoenen aan te trekken en een fleece op te halen, kwestie van het niet te koud te hebben in de Napolitaanse ondergrond.

Om 16.40u staan we aan de ingang van Napoli Sotteranea. Mooi op tijd, want op de tickets stond dat we een kwartier op voorhand aanwezig moesten zijn. In het smalle straatje dat de ingang vormt, heerst echter chaos en onduidelijkheid. Er staan erg veel mensen van diverse nationaliteiten te wachten en het is niet duidelijk hoe de groepen samengesteld zullen worden. Ik ga even informeren bij de Italiaanse dame aan de ingang en die zegt dat we gewoon om 17u terug moeten komen.

Gelukkig bevindt zich in het steegje dat leidt naar Napoli Sotteranea een limoncellozaak waar je wat meer kan leren over hoe deze likeur op basis van citroenschillen gemaakt wordt. We stappen binnen en krijgen een boeiende uitleg van een vriendelijke heer. We mogen proeven van de limoncello en uiteraard kunnen we het niet laten om een flesje te kopen.

Na nog wat meer chaos en onduidelijkheid vertrekt er eindelijk om 17.05u een groep met een Engelstalige gids. Anderhalf uur lang krijgen we een rondleiding doorheen de ondergrond van Napels. We bevinden ons letterlijk onder de Napolitaanse huizen in de overblijfselen van oude Griekse steengroeven, met de hand uitgehakt.

De gids wijst ons op sporen van Romeinse ingrepen (er is zelfs nog verf waarneembaar op de muren van de ruimtes. In de negentiende eeuw deed deze plekdienst als ondergrondse wateropslagplaats en jawel, net als in Malta, werden deze ruimten gebruikt als schuilkelders tijdens WOII.

Op een gegeven moment komen we aan een zeer smalle doorgang die naar een ondergronds bassin leidt. De gids geeft mee dat de doorgang erg nauw is en volstrekt niet geschikt voor mensen met claustrofobie. Een aantal mensen blijven effectief achter, terwijl wij met onze afgeslankte groep ons door de smalle opening wurmen. De doorgang is effectief heel smal, maar wel hoog, zodat ik op geen enkel moment een benauwd gevoel krijg. Iets volumineuzere mensen zullen dit bezoek echter aan zich voorbij moeten laten gaan. Ik heb oprecht medelijden met de mensen die zijn achter gebleven, want het bassin met water is echt het hoogtepunt van de wandeling.

De gids vertelt ons dat, na Dresden, Napels de Europese stad is die het zwaarste te lijden had onder de bombardementen. Al lijkt wikipedia dit tegen te spreken.

We eindigen de rondleiding en een huis waaronder zich de overblijfselen van een Romeins theater bevinden. Heel bijzonder om in een kelder van een gewoon woonhuis te staan dat letterlijk op de muren van een oud theater is gebouwd. De gids geeft ons uitleg over de constructietechnieken van de Romeinen. Ongelooflijk dat die Romeinen toen al wisten hoe aardbevingsbestendig te bouwen, zoals blijkt uit het feit dat die oude muren nog altijd kaarsrecht stonden.

Van al zo’n ondergrondse expeditie krijgt een mens dorst. We belanden voor het aperitief op een willekeuring terras waar we goedkope witte wijn en limoncello drinken. De wijn was de helft zo duur als de prosecco deze middag en vele malen lekkerder.

Vervolgens keren we terug naar de B&B om ons wat op te frissen en onze schoenen om te wisselen. Vanavond heb ik immers een tafel geboekt in restaurant Januarius, vermeld in de Michelingids.

We eindigen onze eerste halve dag in Napels met heerlijke antipasti, smakelijke Italiaanse gerechten en een goed glas wijn. Wij kijken alvast uit naar wat de volgende dagen in petto zullen hebben!

Mozzarella sandwich:

Roastbeef:

Polpette pesce:

Tagliere miracoloso piccolo:

La Caponata Napoletana:

Insalata Caprese:

Spaghetto alla nerano:

Baccalà con scarole alle Napoletana:

Linguina ai frutti di mare:

Cheesecake ai frutti di bosco:

Tiramisu: