Zaterdagochtend kloppen we stipt om 8 uur aan bij onze vrienden. Dit oktoberweekend brengen we immers samen een bezoek aan de champagnestreek. Iets wat al heel lang op de verlanglijst van mijn vriend en mezelf stond. Echt benieuwd!

De rit naar Reims in de bedrijfswagen van onze kameraad verloopt vlotjes en we vinden makkelijk parkeerplaats net buiten het centrum. Ideaal! Natuurlijk kan ik het niet laten een bezoek te brengen aan de fabuleuze kathedraal van Reims, waar ik gerust nog meer tijd had kunnen doorbrengen, maar onze vrienden zijn duidelijk minder fan van religieus erfgoed. Ik ben echt onder de indruk van de prachtige sculpturen aan de buitenzijde van de kathedraal, het ingetogen beeld van Jeanne d’Arc in wapenuitrusting en het prachtige wandtapijt dat de Annunciatie aan Maria uitbeeldt.

Tijd voor ons eerste aperitiefje van het weekend op een mooi zonnig terras met zicht op de kathedraal. Onze vrienden houdden het bij een koffietje, mijn vriend en ik proeven van een glaasje Palmer champagne. Verdikt: lekker!

‘s Middags lunchen we bij La Trattoria. Misschien wat vreemd om een Italiaans restaurant aan te doen bij een bezoek aan Frankrijk, maar hey, Italiaans is altijd lekker en we waren wat te laat met reserveren om een plekje te bemachtigen in de beste Franse restaurants. Al is de signature dish (grosses coquillettes aux tuffres) die ik bestelde en die geserveerd wordt in een koperen pannetje, wat aan de zware kant. En yep, natuurlijk drinken we daar een coupe champagne bij.

In de namiddag bezoeken we Champagnehuis Louis Brochet, een kleiner champagnehuis waar maar een paar mensen werken. We krijgen een rondleiding van de dame die ook instaat voor de verkoop en de communicatie. Heel boeiend om wat bij te leren over het proces van het champagne maken. Een blik achter de schermen weet ik altijd te appreciëren. We krijgen royale glazen champagne aangeboden tijdens de proeverij en maken van de gelegenheid gebruik om ratafia te proeven. Ratafia wordt gemaakt door aan druivenmost suiker, kruiden en alcohol toe te voegen. Door de toevoeging van alcohol aan de druivenmost stopt het gistingsproces met als resultaat een zoet drankje. Blijkbaar wordt ratafia als aperitief geschonken, maar ik zou dit eerder bij een dessert of kaas drinken, net omdat het zo zoet is. Uiteraard kopen we twee dozen champagne om mee naar huis te nemen. Al een geluk dat we ‘s ochtends onze vriend nog geholpen hebben om wat ruimte in zijn koffer te creëren, want anders waren onze aankopen er nooit bij in geraakt.

Het valt ons op dat er aan de wijnstokken nog enorm veel druiven hangen. Blijkbaar was de oogst dit jaar zo overvloedig dat om wille van de door de overheid opgelegde quota gewoonweg niet alle druiven geoogst konden worden. Wel straf dat die druiven gewoon hangen te verschrompelen aan de wijnranken.

Tijd om naar onze B&B Champagne Gilmaire-Etienne te rijden! Het inchecken verloopt vlotjes. En jawel, het zwembad is nog open! Het overdekte zwembad is echter aan de kleine kant en ziet er niet echt aantrekkelijk uit.

We droppen onze spullen af in de kamer en rijden naar Épernay. Na onze auto geparkeerd te hebben, springen we even binnen bij Sephora om een adventskalender met schoonheidsproductjes te zoeken voor kennissen van onze vrienden. De juiste versie van de adventskalender is echter nog niet binnen gekomen in de winkel, dus keren we met lege handen weer naar buiten. Tijd voor een aperitiefje aan de toog van de poepchique Brasserie de la Banque! Mijn vriend gaat voor een proeverij van drie verschillende champagnes, ik hou het bij een glaasje champagne van een vrouwelijke champagnemaakster.

We sluiten de avond af met een diner bij Le P’tit Champenois. Jammer genoeg krijgen we geen tafel toegewezen in de wijnkelder zelf, al zijn we daar niet helemaal rouwig om, want in het restaurant hangt een vrij doordringende vocht/schimmelgeur, die het diner toch iets minder aangenaam maakt dan verhoopt. Wel tof dat onze kameraad wijnkenner zelf de kelder mag induiken om een flesje rode wijn te kiezen. Het eten is helaas maar zozo. De tartaar van zalm die ik bestelde, is lekker (met een verrassende toets van mango en cocos), maar de frieten die ik daarbij geserveerd krijg, zijn lauw en helemaal niet knapperig. Les geleerd: om een tafel te veroveren in een goed restaurant in de champagnestreek is een week op voorhand reserveren, hopeloos te laat. Gelukkig kan je met een kaasbordje als dessert weinig verkeerd doen!

Tartare de saumon, condiments coco vinaigre de riz & coulis mangue:

Tomme aux fleurs, Chaource, chèvre Cendré:

Omdat we alle vier moe zijn, kruipen we op tijd in bed. Kwestie van zondag fris te zijn!