In de zomer organiseren de sportievelingen op ons werk regelmatig een begeleide wandeling. Altijd leuk om Brussel (en de collega’s) een beetje beter te leren kennen en tegelijkertijd de stappenteller omhoog te zien gaan. Wonder boven wonder was het mij gelukt om vandaag mijn middagpauze vrij te houden en kon ik aansluiten bij de wandeling naar de Brusselse Kruidtuin. Ik kwam wel terecht in een gezelschap dat mij op één persoon na helemaal vreemd was. Dat had ik niet direct verwacht, maar het was fijn om wat te babbelen met collega’s met wie ik in normale omstandigheden niet in contact kom. De zon zette alvast haar beste beentje voor tijdens onze wandeling. Al blijft het doodzonde dat de Kruidtuin in de loop der jaren steeds meer ingekrompen is en omsingeld is geraakt door zielloze hoogbouw. De weg die er nu dwars doorheen loopt, helpt ook niet echt om het parkgevoel te versterken…
toen ik in 2000 (!!) ging solliciteren bij Accenture (toen nog Andersen Consulting op de hoek van de Troonstraat) ben ik doorheen het park naar station gelopen, lastig gevallen en achtervolgd tot op perron. ‘k Ben er nooit meer alleen willen ingaan.
Really? Ik kom er niet zo vaak, maar de paar keren dat ik er was heb ik (gelukkig) nooit zoiets ervaren. Was er geen voorbijganger die je kon helpen?