Gisteren was onze goede vriend uit Wijgmaal jarig. En hoewel deze feestelijke gebeurtenis dit jaar onmogelijk met veel feestgedruis gepaard kon gaan, spraken mijn vriend en ik toch af om samen met hem en zijn vrouw rond de vuurkorf te klinken op alweer een jaar ouder en wijzer.
Geleerd uit vorige ervaringen legden we een stevige bodem met een heerlijke sushiboot van bij Kintsugi.
Mijn vriend en ik hielden de ganse dag angstvallig de weersvoorspellingen in het oog en lange tijd zag het ernaar uit dat de regen ons openluchtfeestje zou vergallen. Naarmate de dag vorderde, leek er zich echter vanaf 19.30u een drogere periode aan te dienen. We lieten ons niet op voorhand ontmoedigden en hoopten dat de weersvoorspellingen het bij het rechte eind hadden.
Omdat we nogal zwaar geladen waren met speciale biertjes, koffiecapsules en oesters van Octobar en het weer op zijn zachtst gezegd nogal twijfelachtig was, namen we in plaats van de fiets de taxi naar Wijgmaal. Tijdens de rit polsten we bij de taxichauffeur of hij vaak mensen ná de avondklok moest vervoeren (taxichauffeurs mogen immers gans de nacht blijven rijden). En jawel, dat bleek zich vrij regelmatig voor te doen. Sommige collega-taxichauffeurs waren zelfs al eens tegengehouden door de politie, waarop alle inzittenden (uitgezonderd de chauffeur zelf) een boete moesten betalen. Daarover maakten we ons alvast geen zorgen, want we waren van plan ons stipt aan de avondklok te houden.
En jawel, de weergoden waren ons goedgezind. Uiteindelijk brachten we de ganse avond door in de tuin van onze vrienden zonder door een regenbui overvallen te worden. Die paar druppels rond een uur of tien tel ik niet mee, rond het warme vuur merkten we daar amper iets van.
De oesters (met een druppeltje vodka, dat spreekt voor zich) smaakten en de avond vloog voorbij. Of hoe de coronacrisis ons de waarde van menselijk contact en vriendschap elke dag weer duidelijk maakt.
En dankzij Taxi Jenny stapten we klokslag middernacht ons appartementje binnen. Met kleren die zo doordrongen waren van de rook van het houtvuur dat we de sfeer van het vuur dagen later nog moeiteloos zouden kunnen oproepen.
zalig, maar niet te koud?? moet je wel bijna op het houtvuur kruipen naarmate de avond vordert denk ik
Viel heel goed mee. Alcohol geeft ook een vals gevoel van warmte. 😉
[…] dikke twee maanden na het verjaardagsfeestje van onze vriend in Wijgmaal, deden we dit nog eens over voor zijn lieftallige vrouw. Toegegeven, we hadden gehoopt dat de […]