Echt serieus, ik kan het amper bevatten dat we al aan de laatste loodjes van 2019 toe zijn. Het lijkt wel alsof ik pas gisteren nieuwjaar gevierd heb. Time flies when you’re having fun?

Voor deze allerlaatste afterwork van het jaar had ik een special guest meegebracht: mijn vriend, die donderdagochtend op een ontiegelijk vroeg uur in Zaventem geland was. Door de treinstaking waren er minder collega’s op de aferwork dan gewoonlijk, maar het is de kwaliteit die telt, niet de kwantiteit. Naar goede gewoonte hadden we het heel gezellig in het Grand Café, maar toen het moment aangebroken was om samen iets te gaan eten, haakten de meeste collega’s af. Schrik om door de treinstaking niet of moeilijk thuis te geraken. Alle begrip voor, uiteraard. Mijn vriend en ik hadden gewoon het geluk dat er naar Leuven nog redelijk wat treinen reden.

Uiteindelijk gingen we met slechts drie personen iets eten in de Bia Mara: mijn vriend, mijn afscheidnemend collega en ikzelf. Alle goeie dingen bestaan uit drie, want zo konden we mijn collega meteen nog een extra afscheidsfeestje bezorgen. Met plezier trakteerden we haar op een lekkere fish and chips. Ik zal haar missen!