Uiteraard zijn de drie meisjes al om 7u wakker, niets nieuws onder de zon. Gelukkig bestaat er een wondermiddel genaamd tablets waardoor mijn vriend en ik nog een beetje langer in bed kunnen blijven liggen. Aangezien ons gezelschap een stuk vroeger wakker is dan de jongens in het appartement naast ons, spelen we ‘Mens Erger Je Niet’ tot iedereen klaar is om te ontbijten. ‘Mens Erger Je Niet’ duurt laaaaaang als je dat met vier spelers speelt, dus zetten we het speelbord aan de kant om later verder te spelen.

Erg genoten van het ontbijt met eitjes en lekker verse broodjes. Evenement van de dag: het middelste nichtje verliest een tand bij het bijten in een broodje. Dat moet uiteraard meteen gemeld worden aan het thuisfront en levert de brandende vraag op: zal de tandenfee ook langskomen in Lontzen? We laten deze existentiële kwestie blauw blauw en maken ons op het gemak klaar voor een wandeling in de omgeving van het Lac de Gileppe. Toegegeven, voordat we naar Lontzen kwamen, had ik nog nooit van dat stuwmeer gehoord, maar op de foto’s ziet het er mooi uit. Het weer is niet echt om over naar huis te schrijven, grauw en grijs, maar voorlopig ziet het ernaar uit dat het droog zal blijven. En meer kan een mens eigenlijk niet verwachten van een herfstweekend.

We parkeren onze auto’s op de parkeerplaats vlakbij de Tour de La Gileppe. We begeven ons eerst naar een uitkijkpunt om een goed zicht op het meer te krijgen en dalen dan af naar de dam. Op de dam prijkt een reusachtige stenen leeuw. Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de schoonheid van de omgeving. Zelfs het weer valt mee, zo nu en dan komt er een waterzonnetje tussen de wolken door piepen.

We maken een mooie wandeling doorheen het prachtige herfstbos, zoeken paddenstoelen en genieten van de geur van natte herfstbladeren. De kinderen zijn superflink. Geen gezeur en gezaag, geen kinderen die dramatisch op de grond gaan liggen en uitroepen dat ze sterven van de honger. Om te vermijden dat het zover komt, besluiten we de wandeling wat in te korten. Het is immers al na 13u en we weten uit ervaring dat hongerige kinderen geen aangenaam gezelschap zijn. We nemen een shortcut doorheen het bos naar het stuwmeer. De kinderen gooien stenen in het meer en balanceren op de oevers. Ik duim ondertussen keihard dat er geen kind uitglijdt en in het meer valt.

En jawel, op de terugweg naar de Tour de La Gileppe hebben we toch een accidentje. Het oudste nichtje van mijn vriend (dezelfde die de dag voordien al een buiteling maakte op het zebrapad) slaagt erin over haar eigen voeten te struikelen en maakt een stevige val. Gelukkig zijn we op dat moment op een pad dat wat verder van het meer loopt. Ze heeft een paar stevige schaafwonden, maar gelukkig hebben wij vooruitziende vrienden met een EHBO-kit in de rugzak. We ontsmetten en verzorgen de wonden en gaan ervan uit dat ze het wel zal overleven

Rond 14u zijn we terug bij de Tour de La Gilippe. Om het onszelf niet te moeilijk te maken, besluiten we iets te gaan eten in het panoramische restaurant. Doordat we wat later zijn, is de grote middagdrukte achter de rug en slagen we erin een tafel voor zeven personen te bemachtigen. Het is nog even spannend of we wel allemaal zullen boven geraken, want het kleinste nichtje van mijn vriend heeft opeens hoogtevrees en durft de glazen lift niet in. Mijn vriend en ik moeten haar letterlijk in de lift sleuren, maar uiteindelijk blijkt het allemaal best mee te vallen. Soms moet je mensen een duwtje of een trekje geven om hun grenzen te verleggen.

Het uitzicht vanaf de toren is werkelijk fantastisch en het eten is heel lekker. Ik smul van mijn eend met kroketjes en de kinderen eten allemaal superflink. De meisjes schrokken hun borden leeg, duidelijk hongerig van de frisse buitenlucht. Het was een verstandige beslissing om de wandeling wat in te korten. 😉

Op de terugweg naar ons appartement rijden mijn vriend en ik met de nichtjes langs een boerderij waar ze lekker hoeve-ijs verkopen. Op het erf worden we welkom geheten door een Berner Sennenhond en haar puppy. De meisjes zijn niet te houden en willen meteen knuffelen met de honden. Na mijn eerdere ervaring bewaar ik liever mijn afstand. We kopen uiteindelijk drie liter ijs bij Laitsenciel en keren terug naar het appartement.

Op het appartement breken we ons het hoofd over een avondactiviteit. Het is immers nog te vroeg voor het avondmaal. Tijdens de wandeling had onze vriendin gebeld naar een bowlingzaal niet zo ver van ons appartement, maar die nam geen reservaties aan. We besluiten alsnog ons geluk te proberen en naar de bowlingzaal te rijden. Ik heb er eerlijk gezegd niet zoveel zin in, maar hey, dat komt misschien nog.

Bij aankomst blijkt het verschrikkelijk druk te zijn in de bowlingzaal. We krijgen de boodschap dat we een uur moeten wachten voordat er een baan vrij komt. Niemand van ons heeft veel zin om een uur te zitten wachten in een lawaaierige omgeving met schreeuwerig licht.

We keren onverrichter zaken terug naar onze appartementen en spelen de rest van de avond spelletjes. Hét top-spel van dit weekend is toch wel exploding kittens. Een leuk spel voor alle leeftijden met genoeg toevalselementen om aan iedereen de kans te geven om te winnen. Superleuk en veel toffer dan bowlen, als je het mij vraag.

Doordat we zo laat middag gegeten hebben, heeft ‘s avonds niemand grote honger. We houden het op een bescheiden boterham met een ijsje als dessert. Het ijs is zeer lekker, maar drie liter blijkt toch wel wat te veel te zijn. Oh well, morgen is er nog een dag om ijs te eten.

We entertainen de kinderen verder met TikTok filmpjes maken en leren de meisjes hoe chapeau te spelen. En dan is het tijd om de kinderen in bad en bed te steken.

Na het licht in de kinderkamer uitgeknipt te hebben, is het tijd voor de volwassenen om te spelen! We beginnen onze kindervrije avond met een glaasje champagne om te klinken op het succes van onze kameraad. Hij is er immers na lang en hard werken in geslaagd om een artikel te publiceren in Nature. In Nature! Een betere reden om een flesje champagne te kraken ken ik niet. Hij mag met recht en reden trots zijn op het werk dat hij verzet heeft. We sluiten deze gezellige avond af met een glaasje van mijn persoonlijke whisky.