Het wordt zo langzamerhand een fijne traditie: na een dagje werken sushi eten bij Goofball en haar gezin. Die jongens worden zo snel groot! Niet te geloven dat Kabouter al naar het eerste leerjaar gaat. Opletten met die Kabouter trouwens, want die wordt binnenkort een heuse Capoeira kampioen! 😉 En Beertje zag er gezellig vuil uit na een dagje speelpleinwerking. Ah, to be young and innocent again!

Na de sushi was er (uiteraard!) nog plaats voor een ijsje. Het hoogtepunt van elke maaltijd, daar moeten we eerlijk in zijn. 😉

En toen was het al tijd om de jongens in bed te steken, maar niet zonder eerst een verhaaltje voor te lezen. Nadat het jong geweld in slaap was gevallen, konden Goofball en ik op het gemak bijkletsen. Ik was heel benieuwd naar haar Canadese reisverhalen, want de reis die zijn en haar gezin vorige maand gemaakt hebben, kwam in grote lijnen overeen met de reis die mijn vriend en ik in 2015 maakten, zonder de beren dan wel. Leuk om dezelfde plekken door de ogen van iemand anders te zien.

Toen ik op het punt stond te vertrekken, dacht ik er opeens aan dat ik cadeautjes bij had voor de jongens. Stom, stom, want ik had graag hun reacties gezien. Ach ja, hadden ze een cadeautje om ‘s ochtends bij het ontbijt te openen.