Mijn collega’s zijn geweldig

Ik schreef al eerder dat mijn collega’s een beetje in shock waren bij het vernemen van het nieuws van onze verhuis naar Genève. Gelukkig is de eerste ontzetting nu achter de rug en blijf ik nog lang genoeg op mijn huidige werk om mijn medewerkers aan het idee te laten wennen en ervoor te zorgen dat ze in goede handen achter blijven.

Eén van mijn collega’s stond erop mijn vriend en mij nog een laatste keer uit te nodigen alvorens mijn vriend naar Genève zou verhuizen. Het was niet makkelijk nog een moment te vinden, maar nu donderdag was het dan zover. Op de valreep, want zondag is de verhuis naar Genève gepland. Naast mijn vriend en ik had mijn collega ook de teamgenote waarmee hij het nauwst samenwerkt uitgenodigd. Oorspronkelijk waren mijn vriend en ik van plan om met de fiets te gaan, maar een plaatselijke wolkbreuk boven Leuven, deed ons van gedachten veranderen. Gelukkig konden we meerijden met mijn collega en haar man die zo vriendelijk waren ons een lift met hun Cambiowagen te geven. Anders hadden ze mijn vriend en mezelf na die fietstocht zeker kunnen uitwringen!

Het regende nog de ganse weg naar Bierbeek, maar eens we daar aankwamen, trok de hemel open en konden we zelfs aperitieven op het mooie terras van mijn collega. Weliswaar ingepakt in een fleece dekentje, maar toch, we zaten buiten. Na het aperitief verhuisden we naar binnen en genoten we van al het lekkers dan mijn collega en zijn vrouw hadden klaargemaakt. De ceviche was wellicht een beetje aan de zure kant (citroenen door limoenen veranderen heeft dat effect natuurlijk), maar ik hou van zuur, dus ik vond het heerlijk. Het hoofdgerecht (en de wijn!) mocht er trouwens ook zijn. Mijn collega had nog een leuk grapje uitgehaald: als hoofdgerecht presenteerde hij mijn vriend hersenen op een bord verstopt onder een deksel. Mijn vriend gaat immers werken voor het Blue Brain project.

ceviche

hoofdgerecht

Omdat mijn collega en haar man op tijd hun trein terug naar Antwerpen moesten halen, was er niet meer voldoende tijd voor een uitgebreid dessert. Gelukkig gaan truffels van Tartufo er altijd wel in! We hadden nog uren kunnen kletsen, maar de NMBS wacht niet, dus kwam het afscheid helaas vroeger dan gewenst.

Terug onderweg naar het station werd mijn lieve collega helaas geflitst. Een klein12e domper op een fantastische avond.

About yab

Yet another blogger. Wie meer wil weten, moet gewoon mijn blog lezen.

3 Responses

Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>