Kerstdiner bij de schoonfamilie. Traditioneel een familiefeest. Jammer genoeg ontbraken, net als vorig jaar, twee personen op het feest.
Het gebeurt dat er een wonde geslagen wordt. Het lijkt op het eerste zicht oppervlakkig te zijn. Er wordt er een pleister op gedaan, maar die blijft niet plakken. De zalfjes en smeersels helpen niet. De wond begint te etteren en te ontsteken en genezing lijkt verder weg dan ooit. Doodjammer is het, als je een voorheen perfect gelukkig gezin uiteen ziet vallen. De kloof lijkt er in vergelijking met vorig jaar alleen maar groter op geworden. Hopelijk wordt 2010 een jaar van bruggen bouwen.
yab,
het is bij de schoonfamilie. jij weet niet wat er al jaren en jaren ettert en zit te broeden of wat er allemaal precies gebeurd is in het verleden.
ik merk dat dit je pijn doet maar onthou dit: zorg goed voor uw kinderen, want zij zorgen later voor u….
@Siska: Ik weet heel precies wat er gebeurd is en zelfs wanneer het gebeurd is, maar dat ga ik hier niet zomaar neerpennen. Ik heb zelf geen kinderen, dus ben nu al aan het sparen om op mijn oude dag voor mezelf te kunnen zorgen.
Ik begrijp dat heel goed dat je hier niet wilt zeggen wat er scheelt.
het is ook mijn bedoeling niet om dat te weten. ik wil enkel zeggen dat het als buitenstaander soms moeilijk is om te weten wat er allemaal fout gelopen is.
Uiteraard heb je gelijk. Maar in dit geval ben ik niet echt een buitenstaander. Ik kom al jaren in het gezin van mijn vriend en tot voor kort waren ze een modelgezin recht uit de boekskes. Spijtig.