Juffrouw yab

Gisteren mocht ik voor een paar uurtjes juffrouw spelen. Ik had dankbaar gebruik gemaakt van de vrije zaterdag na onze cocktailparty om de slides voor mijn workshop over sociale media voor te bereiden. Ik vind mezelf nu niet echt een sociale media guru, maar voor een beperkt publiek van een twintigtal dames wilde ik graag mijn kennis delen. Uiteindelijk bleek er toch meer opzoek- en voorbereidingswerk aan te pas komen dan ik oorspronkelijk had verwacht, maar ik was best tevreden over de uiteindelijke presentatie.

Voordat de workshop van start ging, werden we onthaald met heerlijke broodjes en een waar dessertenbuffet. Pentahotel weet hoe zijn klanten in de watten te leggen. De accommodatie voor de workshop zelf was ook dik in orde. Mooie, moderne ruimte, voorzien van een beamer en goed functionerende geluidsinstallatie.

Bij aanvang van de workshop was ik best nerveus. Aan tafel had ik al wat gesprekken opgevangen en daaruit bleek dat sommige dames minder leek waren dan ik aanvankelijk had gedacht. En mijn presentatie vertrok echt wel van een vrij basisniveau. Ik kon ook moeilijk anders, want ik had totaal geen inzicht in het kennisniveau van de ingeschreven dames. Gelukkig bleken de dames een zeer dankbaar publiek, die veel vragen stelden en aandachtig luisterden. Zelfs de dames die al wat verder stonden, wisten mij achteraf te zeggen dat mijn presentatie ook voor hen nuttig was gebleken en dat ze met mijn tips aan de slag konden.

Ik weet wel niet of ze het echt meenden of dat ze compassie met mij hadden omdat ik driekwart presentatie verder ei zo na gestikt was in een afschuwelijke kriebelhoest. 😉 Kennen jullie het soort? Zo’n hoest die je onmogelijk kan onderdrukken en die ervoor zorgt dat je stembanden alleen nog maar een soort piepgeluid kunnen voortbrengen. Wat glazen water later, geraakte ik er gelukkig door. Oef, want het boeiendste deel moest nog komen…

Oja, met dit filpje heb ik mijn tweeënenhalf uur durende (ja, ik kan zelf amper geloven dat ik die tweeënhalf uur helemaal heb volgepraat gekregen, zelfs zonder pauze!) presentatie afgesloten.

Vermoeid

Zware dag gehad vandaag. De ganse dag een workshop van een groot project moeten leiden. Drieëntwintig personen in een vergaderzaal op dezelfde lijn proberen brengen, niet gemakkelijk. Vooral niet als de akoestiek van de zaal in kwestie abominabel is en het de grootste inspanning kost om de mensen aan de andere kant van de zaal te verstaan.

Even een klein paniekmoment toen geen van de partners zich geroepen voelde een bepaald cruciaal onderdeel van het project op zich te nemen. Gelukkig vond ik in het (behoorlijk lange) projectvoorstel terug wie verantwoordelijk was voor dit onderdeel. De partner in kwestie sloeg even groen uit, maar moest toch toegeven dat ik gelijk had. Ha!

Enfin, ik kwam redelijk uitgeput thuis op deze vrijdagavond. De zin om vanavond nog intellectuele inspanningen te doen, was ver te zoeken. Dus keken mijn vriend en ik een film (ja, de projector is nog steeds in onze bezit) waarvan we vermoedden dat er niet al te veel denkwerk bij te pas zou komen. De keuze viel op Napoleon Dynamite, een zogezegde cultfilm. Na het bekijken van deze film kan ik maar één ding zeggen: WTF???