Wit

Op een ontieglijk vroeg uur kroop ik deze ochtend uit bed. Nog half slapend wierp ik een blik naar buiten waar ik geheel onverwacht een witte wereld aantrof. Mijn hart werd vervuld met een kinderlijke vreugde (sneeuw! sneeuwballen! sneeuwgevechten!) en even vergat ik dat ik nog van een ganse lijst Russische werkwoorden moest memoriseren of ze met de datief, de genitief dan wel de accusatief voorkwamen.

Ach, hoe graag zou ik weer een kind zijn…

Terug uit Groningen

Het was een zeer geslaagde business trip. Lekker gegeten (teppanyaki), goed gedronken (saké) en een miniwandelingetje in de sneeuwstorm gemaakt. Groningen leek me wel een leuke stad, maar door het slechte weer ‘s avonds hebben we niet echt van de sfeer in de stad kunnen proeven. Wel jammer dat het zo ver rijden is. Gelukkig hadden de Nederlanders gisteren speciaal voor ons een weeralarm afgekondigd, waardoor heel veel Nederlanders zich niet op de baan durfden wagen. Handig, want daardoor hebben we geen file gehad en de wegen zelf waren zeer goed berijdbaar.

Het hotel dat men voor mij geboekt had, was subliem. Ik had een junior suite, mét sterrenhemel boven het bed. Een apart bad en douche in de badkamer, volautomatisch sluitende gordijnen, flatscreen tv: dikke luxe. Jammer dat het maar voor één nachtje was en dat ik alleen in dat grote bed lag. 😉

En niet alleen de accomodatie was dik in orde. De mensen met wie we ter plekke afgesproken hadden, kenden “hun ding”. Erg verfrissend om eens gespaard te blijven van al die marketing blabla en te kunnen praten met mensen die wisten waarover ze het hadden.