Roscoff – 1 augustus 2020

Het eerste wat ik lees na het wakker worden deze eerste dag van de maand augustus is de coronaberichtgeving uit België. De cijfers blijven stijgen, dus dat is weinig hoopgevend. Het ziet ernaar uit dat die tweede golf zich vroeger voordoet dan verwacht. Al ben ik nog steeds erg blij dat mijn vriend en ik erin geslaagd zijn op vakantie te vertrekken deze zomer. Niet meteen de bestemming die we oorspronkelijk voor ogen hadden, maar ik moet toegeven dat Bretagne echt de moeite is.

In ons hotel Chez Janie nemen ze de coronamaatregelen trouwens heel serieus. De kamers worden niet schoongemaakt als je er minder dan drie nachten verblijft en je moet zelf aangeven aan de receptie of je propere handdoeken of toiletpapier nodig hebt. Bij het ontbijtbuffet zijn alle etenswaren afgeschermd en moet je aanwijzen wat je wil. Een vriendelijke dame legt vervolgens alles op jouw bord.

Mijn maag en darmen lijken vandaag aan de beterhand, maar aangezien ik nog steeds geen hongergevoel heb, besluit ik het bij een infusie te houden en verder niets te eten. Mijn vriend en ik maken een wandeling door het lieflijke Roscoff. Vooral de mooie kerk met de prachtige klokkentoren en de vele verwijzingen naar de zee spreekt me aan. Via een smal steegje komen we terecht aan de waterkant. Het is eb en het water is meters ver terug getrokken. Echt indrukwekkend om te zien. We lopen opnieuw over de pier, maar de koude wind maakt dat we snel rechtsomkeert maken. Gelukkig zien we tussen de grijze wolken hier en daar een streepje blauw. Hopelijk slaagt de zon er deze namiddag in het wolkendek te doorbreken.

IMG_7939

IMG_7941

IMG_7942

IMG_7944

IMG_7949

IMG_7951

IMG_7955

IMG_7959

IMG_7963

IMG_7965

IMG_7967

IMG_7968

IMG_7970

IMG_7971

IMG_7980

IMG_7982

IMG_7983

IMG_7986

IMG_7989

‘s Middags waag ik mij aan een Bretoense pannenkoek met caramel en appeltjes. Ik heb nog steeds geen hongergevoel, maar deze suikeroverdaad smaakt me echt. Dat is alvast een goed teken!

IMG_1943

De zon is ondertussen, zoals gehoopt, weer volop van de partij. We hebben de smaak van het wandelen te pakken en maken vanuit Roscoff een lange wandeling langs een prachtige baai. Ik maak wat foto’s van een zilverreiger die zo vriendelijk is net een visje te vangen wanneer ik afdruk. We genieten van de mooie stranden en het spel van eb en vloed.

IMG_7991

IMG_7994

IMG_7998

IMG_8003

IMG_8004

IMG_8014

IMG_8015

IMG_8030

IMG_8032

IMG_8051

IMG_8078

IMG_8080

IMG_8081

De namiddag sluiten we af in Le Jardin Exotique et Botanique de Roscoff, een prachtige botanische tuin met een schitterend uitzicht op de zee. Dikke aanrader voor plantenliefhebbers.

IMG_8089

IMG_8091

IMG_8092

IMG_8094

IMG_8095

IMG_8097

IMG_8098

IMG_8100

IMG_8104

IMG_8106

IMG_8109

IMG_8112

IMG_8116

IMG_8118

IMG_8120

IMG_8125

IMG_8126

IMG_8127

We komen ook langs een groot veld vol ajuinen. Wisten jullie dat roze ajuinen de specialiteit zijn van Roscoff? Je kan in elke souvenirwinkel bussels uien kopen. Beetje bizar, toch wel.

IMG_8087

IMG_1964

Mijn pannenkoek lijkt goed verteerd te zijn, dus boeken we voor het avondmaal een tafeltje voor twee in de Bistrot de la Mer, een restaurant dat er vanaf de buitenkant niet al te geweldig uit ziet, maar een erg gezellig interieur heeft mét een grote bak vol levende kreeften. Ik geniet van een voorgerechtje met Sint-Jacobsvruchten en zeewier en witte koolvis (lieu jaune) als hoofdgerecht. Ik durf het zelfs aan om twee bolletjes sorbet als dessert te eten. Mijn vriend bestelt een calvados om de maaltijd af te sluiten, maar moet zijn verzoek maar liefst drie keer herhalen voordat de sympathieke jongedame die ons bedient door heeft waarover hij het heeft. De heer die alleen zit te dineren aan het dichtstbijzijnde tafeltje haalt zijn schouders op, hij had het duidelijk wel begrepen.

IMG_1966

IMG_1972

IMG_1978

IMG_1980

Fijne dag!

Van Dinard naar Roscoff – 31 juli 2020

Oh boy, echt supermottig opgestaan, na nochtans een goeie nacht. De combinatie van té veel drank en té veel eten zorgt ervoor dat heel mijn maag-darmsysteem overhoop ligt. Mijn vriend, die nochtans evenveel gegeten en gedronken heeft als ik, heeft uiteraard nergens last van.

Veiligheidshalve sla ik het ontbijt over. Dat stelde toch al niet zoveel voor… De twee en een half uur durende rit van Dinard naar Roscoff breng ik slapend in de auto door met een podcast in mijn oren. Met dank aan mijn vriend om supervoorzichtig te rijden en alle mogelijke obstakels zo rustig mogelijk te nemen.

We komen rond 13.30u in Roscoff aan en ik voel me eerlijk gezegd nog niet veel beter. We kunnen echter nog niet op de kamer omdat die nog niet gepoetst is. We laten onze bagage achter bij de receptie en verplaatsen de auto van de dure betalende parking vlakbij het hotel naar de gratis parking bij het station van Roscoff.

Vanaf het station wandelen we terug naar het centrum van Roscoff. Aan de waterkant treffen we een aantal restaurants naast mekaar aan die er allemaal redelijk goed uit zien. De meeste zaken zijn echter ondertussen al dicht omdat het 14u voorbij is. Uiteindelijk belanden we op goed geluk bij La P’tite Fabrik. Aangezien ik nog totaal geen hongergevoel heb, besluit ik het lot niet te tarten en ook de lunch te skippen. Ik drik enkel een cola (die ik lang genoeg laat staan om het koolzuurgas te laten ontsnappen) om wat suikers binnen te krijgen. (Cola is voor mij nog steeds het drankje dat ik associeer met enkele onaangename buikgriepepisodes uit mijn jeugd.) Jammer dat ik niet kan proeven van de burger met huisgemaakte blé noir blinis van mijn vriend of één van de andere bijzondere combinaties op de kaart (veel gerechten met algen, die lokaal geoogst worden). Het lijkt wel of ik in Frankrijk gedoemd ben tot maag- en darmproblemen.

IMG_1929

Na deze niet-lunch zijn we net op tijd om de aankomst mee te maken van drie vissersboten die volledig volgeladen zijn met algen. Best spectaculair om te zien hoe een kraan met een grote grijper de algen met grote pakken tegelijkertijd in de wachtende container laadt. Het uitladen gaat trouwens verrassend snel en dat er nu en dan een pak slierten op de kaai terecht komt, leek niemand te deren. Omdat dit een tafereel is dat je niet elke dag ziet, leg ik het uitgebreid en uit verschillende hoeken vast op foto en film.

IMG_7867

IMG_7871

IMG_7877

IMG_7878

IMG_7881

IMG_7894

IMG_7900

We wandelen verder in de richting van ons hotel en ontdekken een lange pier die eindigt in het water van de zee rond Roscoff. We lopen de pier af tot het einde, maar het is een beetje te fris om echt aangenaam te zijn. Na nog wat rondgelopen te hebben in Roscoff (dat er op het eerste gezicht erg mooi en gezellig uitziet), keren we terug naar het hotel.

IMG_7907

IMG_7909

IMG_7913

IMG_7914

IMG_7916

IMG_7917

IMG_7921

IMG_7923

Ik voel me nog altijd supermottig en mijn maag straft het feit af dat ik een cola gedronken heb. Aangezien het weer in de loop van de dag verslechterd is (het regent voor de eerste keer sinds het begin van onze vakantie), besluiten we de rest van de avond in de hotelkamer te blijven en wat filmpjes te kijken. Ook leuk!

IMG_7926

Ook het avondmaal laat ik aan mij voorbij gaan. Ik hoop dat door vroeg in bed te kruipen er mij morgen een betere dag wacht!