railbiken

Railbiken in Tessenderlo

Deze zondag spoorden mijn vriend en ik richting Herentals voor een uitstapje met zijn ouders, zijn broer en diens gezin. De vader van mijn vriend was zo vriendelijk ons aan het station te komen ophalen (het nadeel van geen auto hebben: je bent vaak afhankelijk van de goodwill van anderen). Na samen geluncht te hebben, vertrokken we met ons groepje van zes volwassenen en twee kinderen richting Tessenderlo voor namiddagje railbiken.

Het viel uiteraard te verwachten: net op het moment dat we onze railbikes beklommen, gingen de hemelsluizen open. Tegenwoordig durft een mens niet meer te klagen als het regent, maar dit was nu toch wel heel erg slechte timing. Gelukkig was de bui voorbij in een zucht en was er een paar seconden later al niets mee van de bui te merken. Alleszins viel er in de verste verte niet voldoende regen uit de lucht om al die dorstige planten rondom ons van water te voorzien.

Het ritje naar het eind van het spoor duurde ongeveer een half uur en ik moet eerlijk toegeven dat het in onbruik geraakte spoor ons niet meteen langs de meest inspirerende omgeving bracht maar het trappen was wel leuk op zich.

IMG_8634

Waar het spoor doodliep, stapten we uit en maakten we een kleine wandeling naar het Albertkanaal. Maakten wat groepsfoto’s en keerden vervolgens terug voor het tweede deel van onze railbiketocht. Ditmaal haakten we de twee railbikes aan mekaar vast zodat we samen de finish bereikten. Onderweg deden we ons best om de antwoorden te vinden op de zoektochtvragen die we meegekregen hadden, maar zonder wat extra hulp van de verhuurder waren we er nooit in geslaagd alle antwoorden te vinden. Kan ook moeilijk anders, wanneer sommige vragen niet meer actueel zijn…

IMG_8638

Op aanraden van de verhuurder van de railbikes reden we naar Ter Scoete. Een gezellige brasserie met een groot terras waar de kindjes een gratis ijsje kregen in ruil voor hun ingevulde antwoordformulier en de volwassenen een biertje of ander alcoholisch drankje konden nuttigen. Uiteindelijk aten de kinderen maar een paar happen van hun ijsje en konden de volwassenen de rest opeten. Tja, dat zal niet de eerste, noch de laatste keer zijn.

Na dit aperitief reden we terug naar Herentals alwaar ons een feestelijke mosselmaaltijd wachtte. Veel bleef er na de maaltijd niet over van die twaalf kilo mosselen. Railbiken is duidelijk goed voor de eetlust!

#IRC weekend

Lang, lang geleden, toen niemand kon dromen dat de wereld ooit zou overspoeld worden door tweets en facebookberichtjes, communiceerden mijn vrienden en ikzelf via IRC met elkaar. We waren een fijn clubje dat gebruik maakte van online communicatie om offline vriendschappen te onderhouden. Bijna even lang geleden ontstond een fijne traditie, toen een vriendin graag een keer wou gaan railbiken. De beslissing om er een weekendje van te maken nam slechts een paar seconden in beslag. In 2003 huurden we een huisje in Durnal en de rest is geschiedenis.

In de loop der jaren groeide de groep en veranderde de samenstelling. Onze vrienden kregen kindjes en die kindjes gingen ook mee op weekend. Er ontstonden tradities (weerwolven!) en de hoeveelheid activiteiten nam elk jaar een beetje bij beetje af. Wat rondhangen in het zwembad en de jacuzzi kan erg relaxerend zijn als een mens een druk leven heeft.

Vorig jaar had ik even een dipje. Ik zag de organisatie niet meer zitten, maar een zeer positief resultaat van onze mini-enquête maakte dat ik er met vernieuwde moed tegenaan ging. Tradities zijn er om in ere te houden! En kijk, zonder dat ik er erg in had, hebben we vorig weekend de elfde editie meegemaakt. De eerste editie waarbij mijn petekindje mee ging. En ik moet zeggen, hij heeft zich als een ware gentleman gedragen!

En ja, veel meer dan in het zwembad en in de jacuzzi liggen, weerwolven en kubb spelen (was de allereerste keer dat ik dit immens populaire spel speelde en wellicht had ik er teveel van verwacht, want ik vond er niet zo veel aan, ofwel heb ik gewoon nog niet goed genoeg door) hebben we effectief niet gedaan.

Door het grote verdriet van onze vrienden moesten we onverwacht voor vervanging zorgen. Die vonden we in een koppel goeie vrienden van ons met twee kinderen van acht en tien jaar. De kinderen waren eerst een beetje weifelachtig of ze het wel leuk zouden vinden tussen al die kleine kindjes en baby’s en volwassenen, maar toen het meisje zich vol overgave op haar rol als weerwolf stortte en de jongen als een pro zat te pokeren met de heren, wist ik dat het wel los zou lopen. De vrouwelijke helft van het koppel ontpopte zich trouwens tot een ware chefkok in de keuken. Het was duidelijk wie daar de plak zwaaide. Haar plekje is volgend jaar zeker opnieuw gereserveerd. 😉

Het weer viel zaterdag tegen, maar de zon op zondag en het voortreffelijke gezelschap maakten veel goed. Ons vertrouwde huisje is alweer geboekt voor volgend jaar!