nieuwjaarsdrink

Virtuele nieuwjaardrink

Persoonlijk had ik het graag anders gezien, maar deze namiddag vond voor de tweede keer op rij de nieuwjaardrink van mijn afdeling via Teams plaats. En hoewel iedereen zijn best deed om er een feestelijk moment van te maken met een glaasje cava en wat snacks afkomstig uit de aperitiefbox die ik had laten opsturen, hoop ik van harte dat dit de laatste virtuele nieuwjaardrink ooit zal worden. Bring on the real party, people!

Dit jaar had ik plannen om er iets ludieks van te maken, met een virtuele quiz of iets dergelijks, maar de eerste werkweken van het jaar waren zo overweldigend druk dat me de mental ruimte ontbrak om iets leuks te verzinnen. Dus greep ik terug naar de aloude vertrouwde formule: een nieuwjaarspeech met veel schouderklopjes voor al het harde werk dat mijn collega’s het voorbije jaar verzet hebben, gecombineerd met een voorzichtig hoopvolle vooruitblik op 2022. En daarna gewoon een gezellige babbel met de collega’s die daar zin in hadden.

En eigenlijk, meer moest dat gewoon niet zijn.

 

Virtuele nieuwjaardrink

Vandaag klonk ik samen met de collega’s van mijn afdeling via Microsoft Teams op het nieuwe jaar. Iedereen (behalve ik!) had een aperitiefbox (interessant om zien dat er hier een heel nieuwe business is ontstaan) ontvangen met instructies om deze pas te openen vrijdag tijdens de drink. Kwestie van het toch een beetje spannend te maken. Bij gebrek aan aperitiefbox voor mezelf opende ik dan maar een flesje schuimwijn (nog een overschotje van het ontbijtbuffet in Oostende) uit mijn eigen ijskast. Gelukkig is er één constante deze coronacrisis: onze drankvoorraad wordt nauwlettend in het oog gehouden en als de bliksem aangevuld vanaf het moment dat er een tekort zou dreigen.

En ja, het was ongetwijfeld veel toffer geweest om elkaar live het beste te wensen, maar dankzij de ‘groep modus’ van Teams was het toch nog gezellig. Meteen ook mijn vuurdoop als kersvers afdelingshoofd: mijn eerste officiële nieuwjaarspeech! Toegegeven, ik zat toch wat zenuwachtig achter mijn scherm, want ik wilde een goeie eerste indruk nalaten. Ik probeerde zoveel mogelijk de verdiensten van de collega’s zelf in de verf te zetten hield het bewust beknopt. De beste speeches zijn diegene die niet te lang duren. 😉 Al sloop er toch een lapsus in, ergens een project van 15 mio euro over het hoofd gezien. Oepsie. Gelukkig waren mijn collega’s zo vriendelijk om aan te vullen. 😉

Chocolade exploratie

Toegegeven, zonder het berichtje van Goofball was ik waarschijnlijk de ganse dag niet buiten gekomen, want ik was niet bepaald in goede doen zaterdag. Het druilerig grijze weer weerspiegelde perfect mijn gemoedsgesteldheid. Maar hey, soms moet een mens zichzelf een schop onder zijn of haar gat geven, de wandelschoenen en een warme jas aantrekken en een chocoladesmoothie gaan drinken in het pas geopende Chocolate Company Café. En ja, voelde ik mij een beetje een verrader van onze vaderlandse trots door bij een Nederlandse keten chocolade te consumeren, voorzeker! Maar ik was vooral nieuwsgierig. En ik moet zeggen dat de combinatie van fruit en chocolade in een smoothie er bij mij bijzonder vlotjes binnen ging. Volgende keer probeer ik de fameuze hotchocspoon (chocolade op een houten lepel die je kan smelten in warme melk).

IMG_1112

IMG_1116

IMG_1117

Na dit calorierijk vieruurtje namen we een kijkje op de Grote Markt waar de traditionele nieuwjaarsdrink plaats vond. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de klassieke biscuittaart mis, smoutebollen zijn mijn ding niet. En zo’n speenvarken aan ‘t spit is wel lekker, maar associeer ik niet direct met nieuwjaar. Het was ook een beetje te druk om gezellig te zijn. Maar kabouter en beertje vonden het leuk op de draaimolen en ik kwam onverwacht een oude bekende tegen. Altijd leuk.

IMG_1119[1]

Een sympathieke foto om dit stukje mee af te sluiten:

IMG_1118

Doet me altijd deugd om de vrolijke stemmetjes van Kabouter en Beertje te horen.