Sinds de maatregelen om het coronavirus onder controle te krijgen opnieuw verstrengd zijn, is ook op mijn werk, na een initiële versoepeling, opnieuw het maximaal telewerken ingevoerd. Zeker nu het aantal besmettingen in Brussel nog steeds in stijgende lijn gaat, staan veel van mijn collega’s niet te springen om het openbaar vervoer te nemen naar Brussel. Zelf had ik gehoopt na mijn vakantie mijn aanwezigheid op kantoor naar drie dagen in de week te kunnen opvoeren, maar dat zit er dus niet in. Ik ben wel van plan te proberen één dag per week naar Brussel te sporen, al is het maar om de binnengekomen post te verwerken. Verbazingwekkend dat er nog steeds bedrijven zijn die papieren facturen opsturen, terwijl wij er hen standaard op attent maken dat wij e-facturatie verkiezen.
Enfin ja, lange introductie om te zeggen dat ik woensdag voor het eerst na mijn vakantie opnieuw naar Brussel spoorde. Tot mijn grote vreugde waren er maar liefst vier (4!) andere mensen op mijn verdieping. Zo deugd dat het deed om niet via een scherm met collega’s te kunnen babbelen. En ja, de maatregelen op de werkvloer zijn aangescherpt: wij moeten nu ook een mondmasker dragen bij verplaatsingen in het gebouw, alleen wanneer we achter onze bureau zitten, mogen we ons masker afnemen. Maar dat ongemak neem ik er graag bij.
Zo fijn om samen met de enige aanwezige collega van mijn team op anderhalve meter afstand van mekaar te kunnen genieten van een noedelsalade van Banh Mi Express en van mens tot mens vakantie-ervaringen te kunnen uitwisselen. Al merk ik zelfs bij mijn meest plichtbewuste collega’s een zekere moeheid: de maatregelen veranderen te vaak, de instructies zijn dubbelzinnig op te vatten en iedereen raakt het zo stilletjes aan beu. Helaas ziet het er niet naar uit dat we snel naar een normale toestand zullen terugkeren. Voorlopig ga ik er vanuit dat mijn collega’s en ik tot eind december maximaal zullen thuiswerken. Een idee waar ik niet meteen wild van word, maar waar ik me noodgedwongen bij zal moeten neerleggen.
En hoe beter een werkdag afsluiten dan met een heerlijk salted caramel ijsje van Neuhaus? Helemaal gratis voor Neuhaus insiders! Al kocht ik me ook wat studentenhaver, want ocharme die chocolatiers in de Koninginnegalerij, die hun inkomsten de voorbije maanden ongetwijfeld zwaar hebben zien teruglopen door het uitblijven van buitenlandse toeristen. Het enige probleem: om dat ijsje te kunnen opeten, moest ik wel de mondmaskerplicht in Brussel even aan mijn laarzen lappen. De uitdagingen waar een mens tegenwoordig mee worstelt!
PS: Ons Hello Fresh avondmaal van vandaag: Oosters gemarineerde zalmfilet met geroosterde broccoli en zilvervliesrijst.
