Genoten van ons laatste ontbijtje op de boerderij. Deze keer liet de boer ons een blauwe tomaat proeven. Lekker!
Vandaag rijden we opnieuw richting kust, bestemming Sagres met een korte tussenstop in Vila do Bispo. Onderweg zien we op verschillende plaatsen sporen van bosbranden. Kan ook moeilijk anders met deze temperaturen.
Ons tussenstopje in Vila do Bispo loopt af met een sisser: het mooie kerkje waar onze reisgids zo lovend over sprak, is gesloten. Ach ja, dan maar verder naar Sagres, waar we uiteraard te vroeg aankomen om te kunnen inchecken. We laten we onze valiezen achter bij onze vriendelijke gastvrouw in Casa Maré en rijden meteen verder naar ons eerste strand van Sagres: Prainha das Poças. Sagres is immers bekend om de mooie stranden met stevige golven, een surfersparadijs, dus. Al laten de golven op Prainha das Poças het wat afweten vandaag.
Aan het gerommel van onze magen te horen, is het tijd om op zoek te gaan naar een plek om middag te eten. Op goed geluk komen we in de Portugese versie van de Wasbar terecht: Laundry Lounge Sagres is een hippe plek met internationale uitstraling en lekkere caipirinha. En ja, het stikt er van de bruingebrande surfers die er hun was komen doen. Niet dat je mij hoort klagen. 😉
Na het middagmaal rijden we verder naar Cabo de São Vicente. En amai, we worden letterlijk én figuurlijk van onze sokken geblazen. Door de stevige wind die er staat, maar ook door het prachtige uitzicht vanaf de 60 m hoge kliffen. Cabo de São Vicente is het meest zuidwestelijke punt van het vasteland van Europa. We voelen voluit de kracht van de Atlantische oceaan die zich uitstrekt zover we kunnen zien. Deze plek heeft een geschiedenis die helemaal teruggaat tot in het Neolithische tijdperk. Sinds de 15de eeuw is deze kaap een belangrijk oriëntatiepunt voor schepen en de huidige vuurtoren zou met zijn bereik van 95 km de beste van Europa zijn. We hebben echt het gevoel dat dit het einde van de wereld is. Indrukwekkende plek.
