Het laatste weekend van 2012…

Vormde een waardige afsluiter. Zaterdag deden we het rustig aan. In de namiddag spraken we af in De Dry Coppen met een bevriend koppel voor een warme chocomelk, een kopje koffie, een prosecco en een gezellige babbel. Het was er druk, maar we vonden nog net een plaatsje voor vier (een heel hoogzwangere buik inbegrepen). De rest van de zaterdag ging op aan opruimen en het afronden van het alweer veel te snel voorbij gevlogen jaar 2012.

Zondag kwamen onze vrienden uit Duitsland logeren. We brachten de namiddag door in M, onze Leuvense trots. Het was leuk om het museum door ogen van anderen te zien, want ik herinner me nog goed hoe zeer ik onder de indruk was van de architectuur tijdens mijn allereerste bezoek (in gezelschap van twee koninklijke hoogheden dan nog wel). Ondertussen ben ik M-bassadeur en ben ik er al zo vaak geweest dat de initiële betovering weggevallen is. Het deed deugd om te zien dat onze vrienden even hard van het museum genoten als ik die eerste keer. Al was onze vriend niet echt een fan van de moderne kunst die getoond werd, zelfs niet van de enig over gebleven Sol LeWitt kamer. Snikje.

‘s Avonds kookten we op ons appartementje. Onze Duitse vriendin is vegetarisch, een goeie reden om nog eens een oud receptje van onder het stof te halen: mie met paddenstoelen en paprika’s. Een verrassend eenvoudig, maar zeer lekker gerecht dat we vroeger wel vaker maakten. Voor het voorgerechtje hielden we het sober met wat groentjes en humus en voor het nagerecht had ik fruitsla gemaakt. Kwestie van ons de dag voor oudjaar al niet te overeten. Spijtig genoeg bleek onze vriendin wat allergisch te zijn aan appels en laat ik nu net heel veel appels in de fruitsla gedaan hebben. Gelukkig was er als backup ijs met chocoladesaus. En zo hadden we toch nog allemaal een dessert. En het overschot van de fruitsla kan wellicht nog dienen voor Oudejaarsavond of als ontbijt de komende dagen. Kwestie van een tegengewicht te bieden aan al die culinaire overdaad.

Sol LeWitt

Ik had het geluk om al een preview gekregen te hebben van deze overzichtstentoonstelling toen ze nog in opbouw was. Zelfs toen de muurschilderingen, zorgvuldig opgebouwd volgens de instructies van Sol LeWitt, nog niet voltooid waren, maakten ze al een overdonderende indruk. Vanavond zijn we echter het eindresultaat gaan bewonderen. Adembenemend! Je kan er naar blijven kijken en ik denk dat ik met mijn gloednieuwe M-ambassadeurskaart zeker nog eens terug zal gaan. M is erin geslaagd een absolute toptentoonstelling naar Leuven te halen. Er is werkelijk geen enkele reden om deze tentoonstelling níet te bezoeken. Echt waar, je zal het je niet beklagen.

Crappy iphone foto om jullie een idee te geven:

Na ons museumbezoekje dronken we nog een afzakkertje in de Fiere Margriet. Laat me zeggen dat ik Pannepeut een geweldige naam voor een bier vindt. Grootschalige commercialisatie dringt zich op! Mijn humeur zal er wel bij varen.

 

 

Een bijzondere voormiddag

Buiten stormde het, terwijl binnen zachte vrouwenhanden die van overal schenen te komen mij geblinddoekt door een immens grote ruimte leidden. Ik gaf me over terwijl mijn richtinggevoel me volkomen in de steek liet en ik de vrouwenhanden volgde op een ontdekkingsreis in mezelf. Ik voelde haar zachte haren onder mijn handen en de ijskoude wind op mijn wangen, terwijl er zorgzaam een deken rond me geslagen werd. Ze verliet mij en ik werd gedesoriënteerd wakker op een Oosters tapijt in het gezelschap van vijf medereizigers. Een onvergetelijke ervaring.

Bezoekje aan M

Na het examen Russisch bracht ik een bezoekje aan de nieuwe tentoonstellingen in M. Vooral het werk van Angus Fairhurst kon me erg bekoren. (Toegegeven, het gebeurt niet elke dag dat je in een museum de gelegenheid krijgt om je uit te leven op een drumstel.) Ik was niet echt bekend met het werk van deze kunstenaar, maar ben na de rondleiding wat gaan lezen over hem en zijn werk. Doodzonde dat iemand met zo’n fijn gevoel voor humor, ervoor gekozen heeft zijn eigen leven te beëindigen.

Meer info over de tentoonstelling op de site van de stad Leuven. Aanrader: het filmpje over zijn werk.

De M van Museum

Vandaag hebben mijn vriendje en ik fotomodel gespeeld. Samen met 234 anderen hebben we een prachtig mooie M gevormd op de binnenplaats van bibliotheek Tweebronnen. M is de naam van het nieuwe Leuvense museum dat volgend jaar zal opengaan. De menselijke M werd gefotografeerd door fotograaf Marco Mertens die op onderstaande foto’s druk bezig is met aanwijzigingen geven. “U daar meneer, u vervormt het beentje van mijn M, kan u een beetje dichter bij die mevrouw gaan staan. Danku!”

Marco Mertens

Dus als er binnenkort grote affiches in het Leuvense straatbeeld verschijnen met een grote, door mensen gevormde, M op, weten jullie dat ik daar ergens tussensta. Het zal niet zo moeilijk zijn om mij te vinden. Ik ben het blonde meisje dat heel hard haar ogen dichtknijpt tegen het veel te felle schijnsel van de zon.