L’Intermezzo blijft een geweldige plek als je weinig tijd hebt voor een lunch. Lekker simpele pasta in het aangename gezelschap van mijn vroegere peer coach. Meer moet dat niet zijn!
l’intermezzo
Business lunch bij L’Intermezzo
Kwestie van het nuttige aan het aangename te paren. Toegegeven, ik zou meer échte middagpauzes moeten inlassen, maar een lunchvergadering bij L’Intermezzo is nog altijd stukken beter dan snel snel een klef broodje binnen steken, terwijl je met een mond vol probeert te vergaderen.
Dubbele lunchpret
Deze middag had ik afgesproken met een collega die ik al een tijdje niet meer gezien had. Ze werkt in een andere afdeling, waardoor we op werkvlak elkaar niet veel meer tegen komen. Het kostte ons wat moeite om een moment te vinden dat voor ons allebei paste (de nadelen van al dat thuiswerk), maar deze dinsdag was het toch toch gelukt.
Grappig, onderweg naar onze lunchplek (Frank) kwamen we twee collega’s tegen die op dezelfde plek wilden gaan lunchen. We voegden onze twee groepjes dan maar samen, dubbel zo gezellig. Helaas bleek Frank gesloten op dinsdag. Lang moesten we echter niet nadenken over een Plan B: er was nog plaats op het terras van L’Intermezzo, gelegen vlak naar Frank. Een lekkere spaghetti alle cozze gaat er altijd wel in en het fijne gezelschap maakte dat de tijd voorbij vloog.
Alvorens weer in het werk te duiken, nam ik afscheid van mijn collega met de belofte om snel een volgende lunch vast te leggen.
Spaghetti vongole bij L’Intermezzo
When in Brussels… we go for lunch with colleagues!
Altijd fijn om wat te kunnen bijpraten en te horen hoe het écht met je collega gaat. Informele ontmoetingen zijn geweldig!
Lunch bij L’Intermezzo
Eigenlijk moest ik vandaag niet echt op kantoor zijn (die post kon gerust nog een paar dagen langer ongeopend blijven), maar een lunchvoorstel sla ik nooit af. Uiteindelijk is het helemaal niet lang sporen tussen Leuven en Brussel en al zeker niet als je voorzien bent van een laptop en een personal hotspot. Voordat je het weet stopt de trein in Brussel-centraal.
En ik kan alvast bevestigen: samen lunchen is ideaal om de banden met de collega’s aan te halen. De gesprekken gaan zoveel vlotter als er geen scherm is dat je scheid van de andere. En ja, een lekkere portie spaghetti frutti di mare valt natuurlijk ook niet te versmaden.
Lunch bij l’Intermezzo
De laatste keer dat ik bij l’Intermezzo lunchte was anderhalf jaar geleden, toen ik bezig was aan mijn Grote Afscheidstournee. Toen had ik er nog geen flauw idee van dat ik een half jaar later alweer naar België zou terugkeren en lag de toekomst nog sprankelend en onbekend voor mij. De ironie van dit etentje ter afsluiting van mijn eerste werkjaar in de nieuwe job, ontgaat me dus niet. Aan de andere kant was het wel een mooie manier om de cirkel rond te maken. Anderhalf jaar geleden zat ik met mijn collega te puffen op het snikhete terras en nu zat ik met mijn afdelingshoofd en mijn twee collega-teamverantwoordelijken lekker warm binnen. Een tegenstelling die ik op de één of andere manier wel wist te appreciëren. Net zoals de spaghetti ai frutti di mare die miljard keer beter was dan de spaghetti vongole die ik vorige week at bij Rugantino.
