Het ontbijt deze ochtend is, in tegenstelling tot in Casale Ramunno, erg sober. Wat charcuterie, kaas en beschuit, geserveerd in de kelder/feestzaal van B&B Giardini Di Marzo. Geen stukje vers brood te bekennen. Een vriendelijke dame serveert ons verse pasticciotti, een lokale specialiteit, die mij best wel kan bekoren. Aangezien ik mijn verteringsstelsel vandaag nog wat wil ontzien, klaag ik niet over het eerder sobere ontbijt. Voor de zekerheid neem ik nog twee pilletjes om ervoor te zorgen dat mijn ingewanden zich gedragen tijdens ons bezoek aan Lecce, de hoofdstad van Puglia.
We rijden met de wagen naar het centrum en parkeren naar goede gewoonte buiten het centro storico. Lecce is werkelijk een wonderbaarlijke stad. Door de overdaad aan barokke ornamenten weet je gewoon niet waar eerst kijken. De prachtige bouwwerken zijn gehouwen uit pietra leccese of pietra dorata, een roomwitte kalksteen die in de buurt wordt afgegraven. Pietra Leccese is een soort marmer, maar met een harde structuur, waardoor de steen goed met een beitel te bewerken is. Getuigen daarvan de de vele prachtige sculpturen, de spiraalvormige zuilen, de luxueuze lijsten, balustrades en de overvloedige decoratie.
We werpen een eerste snelle blik op de Basilica di Santa Croce, wandelen door de mooie, groene Giardini Pubblici Giuseppe Garibaldi en bezoeken de Chiesa del Gesù o del Buon Consiglio. Wat een overdaad! We geven onze ogen de kost! Vervolgens wandelen we naar de Piazza del Duomo. We kopen een ticketje voor de lift die vrij recent ingebouwd is in de campanile van de Duomo. De lift brengt ons naar de op 43 meter hoogte gelegen terrassen die een prachtig uitzicht bieden over de stad. De campanile zelf is bijna zeventig meter hoog en werd gebouwd tussen 1661 en 1682 door de befaamde architect en beeldhouwer Giuseppe Zimbalo uit Lecce.
