Weekendje Brussel

Dit weekend zakten mijn vriend samen met een aantal collega’s af naar Brussel voor het jaarlijkse feest van de free en open source software developers: FOSDEM. Naar goede gewoonte had zijn werk ervoor gezorgd dat hij in een poepchic hotel kon verblijven. En ja, een gelegenheid om een in fancy kamer met sauna te verblijven, dat kan ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Dus vertrokken mijn vriend en ik vrijdagavond met ons rolkoffertje naar het Thon Hotel Bristol Stephanie, op een half uurtje wandelen van het centraal station.

Onze kamer op de zevende verdieping was bijna even groot als de leefruimte in ons appartement, dus ik voelde me meteen thuis. 😉 We dropten onze bagage af op de kamer en genoten samen met twee collega’s van mijn vriend van het welkomstdrankje in de stijlvolle bar van ons hotel.

IMG_4869

IMG_4872

IMG_4874

IMG_4875

Na het aperitief zakten we met ons vieren af naar restaurant Le Variétés vlakbij het Flageygebouw. Een paar minuten later arriveerde een derde collega van mijn vriend vergezeld van zijn vrouw (die net als ik de gelegenheid had aangegrepen voor een luxueus weekendje weg). Aangezien ik restaurant Le Variétés had aangeraden, was ik blij om te zien dat het in de smaak viel bij alle aanwezigen. Ik was alleszins onder de indruk van het prachtige vintage interieur en de mooie bar. Ik smulde van de heerlijke baarsfilet met groentjes en ja, de dame blanche, specialiteit van het huis, was absoluut geweldig.

IMG_4893

IMG_4903

Na het diner volgde een hele odyssee langs hippe Brusselse cafés die allemaal stampvol zaten en waar we onmogelijk nog met zes personen bij konden, tot we uiteindelijk voor een laatste glas belandden in La Note, dat letterlijk die avond zelf voor het eerst open was. Omdat de heren zaterdag op tijd op FOSDEM wilden zijn maakten we het niet laat en kropen we op tijd in ons geweldige hotelbed.

IMG_4907 Continue reading

Belgische kost bij Le Bugatti

Na mijn Bourgondische uitspattingen in Mechelen, spoorde ik terug naar Brussel. Doordat de workshop wat langer had geduurd, was ik maar net op tijd voor de dinner date met mijn vriend en zijn collega’s in wat ongetwijfeld hun favoriete Brusselse restaurant is: Le Bugatti. Het was het derde jaar op rij dat we bij Le Bugatti aten en ik ben er zeker van dat we hier volgend jaar opnieuw zullen belanden, indien mijn vriend en zijn collega’s in 2021 naar FOSDEM komen. Het restaurant en de bediening voelt alleszins zeer vertrouwd aan ondertussen.

Ik moet toegeven dat ik helemaal geen honger had, na al die kaas en wijn in de namiddag. Ik herinnerde mij van het vorige bezoek aan Le Bugatti dat de wijn niet zo fameus was. Om het contrast met de heerlijke wijnen die ik in The Cellar geproefd had, niet te groot te maken, bestelde ik me een coupe champagne. Altijd lekker. Natuurlijk was onze Fransman weer rijkelijk te laat, dus bestelde ik frietjes voor mijn gezelschap dat met knorrende magen zat te wachten. Uiteindelijk kwam de Fransman toch opdagen met vrouw en kind en kon iedereen bestellen.

Omdat mijn appetijt zeer klein was, ging ik voor de voorgerecht versie van de tomaat-garnaal (één tomaat i.p.v twee). Daarvoor had ik nog net een plekje vrij. Mijn vriend bestelde een typisch Brussels streekproduct: bloempanch. Bloempanch is de Brusselse versie van een bloedpens, maar veel dikker en met spek erin verwerkt. Ik proefde een stukje en moet zeggen dat de bloempanch heel lekker was. Zeker de moeite waard om te bestellen bij een volgend bezoek, al was de portie wel zéér riant.

IMG_7429

IMG_7431

IMG_7427

Na de maaltijd keerden we terug naar ons hotel en dronken daar nog een glaasje in de Loui Bar. Om in de sfeer van de dag te blijven, hield ik het bij een glaasje wijn, terwijl mijn vriend en zijn twee collega’s de dag afsloten met iets sterkers.

 

De toerist uithangen in Brussel

Ondanks het feit dat ik het razend druk op het werk had, besloot ik even de pauzeknop in te drukken en vrijdag een dagje verlof te nemen. Uiteindelijk had ik mijn vriend al niet meer IRL gezien sinds begin januari. We hadden dus wel wat in te halen…

In feite was mijn vriend in het land om deel te nemen aan FOSDEM, maar was hij twee dagen vroeger overgevlogen om bij mij te zijn. Omdat het officieel dus om een werkbezoek ging, betaalde zijn bedrijf de vlucht én twee overnachtingen in het Brusselse hotel Barsey by Warwick, vlakbij de ULB campus. Aangezien ik niet neen zeg tegen de luxe van een hotelkamer en een heerlijk ontbijt, ging ik graag mee als zijn plus one.

Vrijdag vertrokken we dus vanuit Berchem naar Brussel. Een trein- en tramrit later dropten we onze valiezen in het hotel en gingen we op verkenning in de buurt. Ondanks het feit dat ik al jaren in Brussel werk, blijft deze stad een nobele onbekende voor mij. Brussel heeft zoveel verschillende gezichten dat het moeilijk is de stad in één vakje te stoppen. En ik geef toe dat mijn actieradius zich normaal beperkt tot de directe omgeving van mijn werk.

Elsene (of Ixelle) was bijgevolg grotendeels onbekend terrein voor mij (een paar bezoekjes aan Flagey uitgezonderd). En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de statige schoonheid van de ongetwijfeld peperdure villa’s en de mooie vijvers vol met watervogels.

Ik was echter het meest onder de indruk van de abdijsite van de Abdij Ter Kameren. Wat een prachtige, rustgevende plek in het hartje van grootstad Brussel. Alsof je door een portal stapt die je naar een andere tijd katapulteert. Enorm genoten van onze wandeling doorheen dit schitterende stukje erfgoed. Ik heb het al vaak gezegd: je hoeft niet ver te gaan om schatten te ontdekken. En het gezelschap mocht er ook zijn, natuurlijk. 😉

IMG_6916

IMG_6918

IMG_6919

IMG_6920

IMG_6922

IMG_6923

IMG_6925

IMG_6926

IMG_6930

IMG_6932

IMG_6933

IMG_6938

Helaas gaat de zon begin februari vroeg onder en hadden we nog een uur of twee te doden tot aan de dinner date met de collega’s van mijn vriend. Eens de zon weg begon het ook flink koud te worden. We zochten een beetje op goed geluk een plek om iets te drinken en kwamen dankzij Googlemaps (het moet niet altijd tripadvisor zijn) terecht in wat de beste wijnbar van heel Brussel moet geweest zijn: Wine Fever.

Wat een geweldige plek! Het was er al gezellig vol toen we binnen kwamen en ons een plekje aan de toog uitzochten en het werd alleen maar drukker naarmate de avond vorderde. De bijzonder charmante uitbaatster was duidelijk trots op haar zaak, waarvoor ze elke wijn die er geschonken en verkocht werd persoonlijk had uitgezocht. En terecht: ik proefde er enkel uitstekende wijnen. Om te vermijden dat we al helemaal tipsy op onze afspraak met de collega’s van mijn vriend zouden aankomen bestelden we een fantastisch lekkere tapenade, geserveerd met het beste stokbrood van Brussel, zo verzekerde onze gastvrouw ons. De bubbels die ik er dronk, vielen zo in de smaak, dat ik niet anders kon dan een flesje kopen om cadeau te doen.

IMG_6951

Lichtelijk aangeschoten begaven we ons naar het restaurant waar we afgesproken hadden: Le Bugatti. De collega’s van mijn vriend waren tijdens de vorige editie van FOSDEM per ongeluk in dit restaurant beland en waren er razend enthousiast over. Ik moet eerlijk toegeven dat geen haar op mijn hoofd eraan gedacht zou hebben te gaan dineren in een restaurant dat van zichzelf beweert authentieke Belgische keuken te serveren. Maar hey, soms moet je open staan voor nieuwe ervaringen en ik moet zeggen dat het kader verrassend gezellig was.

De menukaart las inderdaad als een soort best-of van de oerklassieke Belgische keuken en het eten stelde niet teleur, al lag het me achteraf wel wat zwaar op de maag. De authentieke Belgische keuken is niet bepaald goed voor de lijn… Ik maakte van de gelegenheid gebruik enkele gerechten te bestellen die je niet overal op de kaart aantreft: petits gris de Namur en paling in ‘t groen. Beide gerechten waren zeer smaakvol en ik moest echt wringen om nog een plekje te vinden voor één van mijn favoriete desserts: crème brûlée.

IMG_6953

IMG_6961

IMG_6963

IMG_6973

Het glas wijn dat ik bij mijn maaltijd dronk, kon helaas niet tippen aan wat we eerder op de avond bij Wine Fever gedronken hadden, maar dat had ik ook niet verwacht.

Volkomen voldaan keerden we terug naar het hotel. Het weekend kon al niet meer stuk voor de collega’s van mijn vriend. 😉