Zaterdag hadden mijn vriend (die vrijdagavond laat in Zaventem was geland) en ik afgesproken met onze vrienden uit Konz. Tot mijn scha en schande moet ik bekennen dat we hen al bijna drie jaar niet meer gezien hadden. Ons sociaal leven moet nog altijd herstellen van de verhuis naar Genève… En we hebben er natuurlijk zelf voor gekozen om iets minder sociale engagementen aan te gaan dan vroeger.

Mijn vriend en ik hadden voorgesteld dat onze vrienden naar Leuven zouden komen, omdat het zonder auto erg moeilijk is om van Leuven naar Konz te geraken. Sommige plekken zijn echt moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer en het charmante Konz is er daar één van.

Rond de middag waren onze vrienden in Leuven. Het was onverwacht mooi weer. Ondanks de voorspelde regen, kwam het zonnetje zelfs door de wolken piepen. Al een geluk! We wandelden samen door de Leuvense straten op zoek naar een geschikte lunchplek voor vier volwassenen en een jongedame van bijna zes jaar. De Leuvense horeca doet het duidelijk goed, want het was niet makkelijk om een plekje voor vijf personen te bemachtigen. De Wasbar zat helemaal vol en ook andere lunchplekken hadden geen tafels meer beschikbaar. We landden voor vijf minuten bij het Moorinneken, maar daar mochten we maar een beperkt aantal gerechten bestellen voor de ganse tafel en op de menukaart waren erg weinig kindvriendelijke en vegetarische opties te vinden.

Met een beetje geluk belandden we bij Leo Pancakes. Omdat de jongste in ons gezelschap zin had in pannenkoeken, was mijn vriend naar daar gesneld en, jawel, hij had een tafel weten te bemachtigen. Hoera voor Leo Pancakes, dat een mooi vegetarisch en zelfs veganistisch aanbod heeft. Onze vegetarische vriendin was in haar nopjes! Onze bijna-zesjarige ook. Die was zo enthousiast dat ze amper stil kon blijven zitten aan tafel. Ondanks het feit dat ze ons al zo lang niet meer gezien had, was het ijs rap gebroken en brak er al snel een kietelgevecht uit.

Iedereen smulde van de pannenkoeken, maar ik besloot een keertje de bagels te proberen. Kwestie van mijn horizonten te verruimen. De bagel kon alvast op mijn goedkeuring rekenen!

Na de lunch beklommen we samen de toren van de Universiteitsbibliotheek. Onze zesjarige was superenthousiast. We bewonderden samen de prachtige universiteitsbibliotheek en het magnifieke uitzicht op Leuven. Tijdens het afdalen van de toren had de bijna-zesjarige een beetje last van hoogtevrees op de wenteltrap, maar ze overwon haar vrees dapper en we raakten allemaal zonder problemen beneden.

Opnieuw op de begane grond gingen we langs de Ethias stand op het Ladeuzeplein. Blijkbaar vierde Ethias haar honderdste verjaardag en iedereen mocht meevieren door allerlei moderne vervoersmiddelen uit te proberen. Er was een klein parcours aangelegd op het Ladeuzeplein waar we elektrische steps en aanverwanten konden uitproberen. Die kans mochten we niet aan ons voorbij laten gaan! De jongste leefde zich uit op een gewone step en ik probeerde voor de allereerste keer een elektrische step. Niet zo gemakkelijk als het eruit ziet. Op de segway voelde ik me meer op mijn gemak.

Tot slot wilden onze vrienden graag nog een koffie drinken, maar mijn eerste keuze: Koffie en Staal zat propvol. Dan maar onze namiddag afgesloten in de Bistro Zeiven Uke. Niet meteen een hippe plek, maar het haardvuur brandde en de cava smaakte!

We liepen samen met onze vrienden naar de parking onder het Ladeuzeplein en namen rond een uur of zes afscheid van elkaar. Een fijn weerzien met een pittige jongedame en haar mama en papa.

Op naar onze volgende afspraak! Tijdens de dag had ik berichtjes gekregen dat mijn vriendin en haar gezin van plan waren ‘s avonds iets te gaan eten in Leuven. Ze hadden zin in sushi en als er iets is wat ik elke dag wel kan eten, dan is het zeker sushi! Mijn vriend en ik gingen dus graag in op hun voorstel om samen te dineren en zo hadden we onverwacht twee vriendenreünies op één dag.

We hadden afgesproken in Kintsugi, mijn nieuw favoriete sushirestaurant. We startten de avond met een portie edamame en wat gyoza om vervolgens de sushiboot voor vier personen te bestellen. We waren in totaal met z’n zessen, maar we gingen ervan uit dat we altijd nog een extra rol konden bestellen, mocht dat niet genoeg zijn. De zoon en dochter van mijn vriendin (13 en 11 jaar oud) aten heel smakelijk mee van de sushi. Hoewel we stevig ons best deden, slaagden we er niet in om al de sushi op te krijgen.

Het is altijd fijn om samen met vrienden van sushi te kunnen genieten én ik hield er zelfs een date aan over met de jongedame van 11. Binnenkort onesie party met Billie Eilish op mijn appartement!