‘t Moet gezegd: het vet was al een tijdje van de soep. Het kostte me steeds meer moeite om me op vrijdagavond na een zware werkweek op te laden voor de cursus fotografie. In de cursus zelf werd er ook te vaak naar mijn goesting tijd verspild aan gebabbel, terwijl ik echt liever gefotografeerd had in mijn sowieso al schaarse vrije tijd. Net doordat mijn vrije tijd zo schaars is, slaag ik er ook niet in voldoende tijd vrij te maken om tot een deftige foto te komen. De deadline voor het indienen van het eindwerk is over twee weken en ik heb nog quasi niks waar ik tevreden over ben. Ik hoop op een moment van inspiratie.

Enfin, ik was al een tijd aan het twijfelen of ik die fotografie 2 nog wel zag zitten. En nu is de beslissing voor mij genomen. De enige cursus die ‘s avonds georganiseerd wordt, vindt plaats op woensdagavond, gelijktijdig met mijn cursus Russisch. En ‘t is waar, ik voelde een zekere opluchting toen ik dit vernam. Ik ben aan dit traject begonnen met de ambitie om een diploma te halen, maar misschien is het tijd om toe te geven dat het grote fotografietalent niet in mij verscholen ligt. Een tentoonstelling met mijn werk zal er nooit komen, maar kijk, ik kan maar plezier beleven aan mijn hobby. En die opgelegde werkjes, die deed ik toch al nooit met veel enthousiasme. Russisch, it is!

Al zal ik wel mijn best doen om iets aanvaardbaar in te dienen om het jaar af te ronden. Zoveel trots heb ik dan nog wel.

And so I failed, again.

PS: Het hoeven niet altijd beslissingen te zijn waar een mens ‘s nachts van wakker ligt.

Dit weekend heb ik mijn eindwerk fotografie afgegeven. Het sluitstuk van de derde module digitale fotografie aan het CVO. Ik was niet helemaal tevreden met het geleverde werk. Vooral het resultaat van de scène-opdracht viel tegen. Tijdens het fotograferen had ik al gezien dat de resultaten er op het computerscherm onscherp uitzagen, maar de leraar stelde me gerust door herhaaldelijk het toestel opnieuw te focussen op de modellen. En tja, dat scherm van die laptop was natuurlijk van niet al te beste kwaliteit en de RAW-versies zouden wel beter uitvallen. Maar de uiteindelijke resultaten gaven me gelijk. Alle foto’s vertoonden een duidelijke frontfocus afwijking. En dan te bedenken dat we met de duurste camera (van een cursist die elke week wel een nieuw snufje koopt) en één van de betere lenzen gefotografeerd hadden. Doodzonde van al die moeite. Ik heb de boel nog wat proberen rechttrekken in post-productie door het wat op te scherpen, maar tevergeefs.

Nadat we onze eindopdracht hadden afgegeven, wilde ik me opnieuw inschrijven voor dezelfde cursus. Na drie algemene modules moet je een specialisatie kiezen aan het CVO, maar die cursussen lopen over een heel jaar en ik wilde graag de laatste algemene module opnieuw doen om nog wat meer ervaring met die studiolampen op te doen. Spijtig genoeg was de cursus op zaterdagvoormiddag, het enige moment dat nog fysiek mogelijk is voor mij, helemaal volzet. Ik kon me nog wel op een reservelijst zetten, maar ik vond dat unfair ten opzichte van cursisten die module nummer twee gevolgd hadden en wiens plaats ik zo zou inpikken. Per slot van rekening had ik het al eens allemaal gevolgd.

Dus is het wachten tot september om dan hopelijk met de cursus landschapsfotografie te kunnen starten. Nu nog iets bedenken om die onverwacht vrijgekomen zaterdagvoormiddagen op te vullen!

Vandaag de resultaten van mijn eindopdracht fotografie teruggekregen. Vooral de reeks portretten en de reeks foto’s rond het thema diepte vielen bij de jury in de smaak. Persoonlijk ook mijn twee favoriete reeksen. Mijn landschaps- en lichtfoto’s waren het zwakste, maar dat wist ik op voorhand. Voor de landschapsfoto’s had ik te weinig tijd, waardoor het resultaat erg banaal was (snel, snel een paar sneeuwlandschappen getrokken onderweg naar het driekoningenfeestje, ik heb veel sterkere landschapsfoto’s in mijn portfolio zitten, maar die werden niet genomen tijdens de cursus en mochten bijgevolg niet ingediend worden) en mijn lichtfoto’s vielen letterlijk in duigen toen het dak van het ijssculpturenfestival instortte, waardoor ik foto’s moest indienen die naar mijn aanvoelen wat minder goed in het thema pasten.

Maar opvallend, de commentaren op mijn foto’s lijken heel erg op de commentaren die ik kreeg van de juffrouw tekenen toen ik enkele jaren geleden tekenles volgde. Technisch zeer sterk, maar artistiek minder. Ik kan er niet aan ontsnappen, eens een toegepaste wetenschapper, altijd een toegepaste wetenschapper. En dat terwijl ik zo graag artistiek zou willen zijn.