De afspraak van voorbije zaterdag lag al meer dan een half jaar vast: een gezamenlijk diner in een restaurant dat onze vrienden mochten kiezen. Altijd leuk om verrast te worden!
Onze vrienden kwamen ons ophalen, dus de bestemming was een volledige verrassing. Toen duidelijk werd dat we richting Tienen reden, ging er bij mijn vriend en mezelf een belletje rinkelen. En jawel, onze ingeving bleek correct te zijn, toen we de parking van Fidalgo opreden.
Helaas bevestigde dit tweede bezoek onze eerste ervaring: eerder middelmatig eten, met als dieptepunt de kalfszwezerik. Van de éxtra gang zou je nochtans verwachten dat de chefkok zijn allerbeste kookkunsten boven haalt, maar niets leek minder waar. Echt een tegenvaller, mijn tafelgenoten bevestigden deze analyse.
Ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik niet goed begrijp waarom dit restaurant zo goed scoort bij Gault Millau. Enfin, mij zullen ze er alleszins niet meer terug zien.
Dit passeerde er op ons bord:
Appetizer met zwarte pens:
Appetizer Met Rivierkreeftjes
Poon, Waterkers, Avocado, Paprika:
Skrei, Linzen, Witlof, Kippenbouillon:
Snoekbaars, Zwarte Look, Spek, Groentjes:
Kalfszwezerik, Schorseneer, Ansjovis
Runds, Knolselder, Rode Ui, Salie:
Chocolade, Poeder, Crunch, Vanille, Koko
